top of page

Tagalog Reading Materials

<p class="font_8">Ang pagkabuhay na mag-uli ay maghahatid sa atin sa hukuman ni Cristo sa kanyang pagdating. Sa paghuhukom na iyon ang mga nabuhay na mag-uli ay ipatatawag. Hindi lahat ay tatawagin sa paghuhukom at ang Diyos ang magpapasiya kung sino ang tatawagin at sino ang maiiwan upang mabulok. Ang mahalaga ay kung paano tumugon ang mga tao sa paanyayang ginawa ng Diyos, at mga ibinibigay Niyang mga babala, sa Bibiliya na Kanyang Salita.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang mga taong hindi pinapansin ang Diyos at pinipiling maging di-makadiyos at hindi matuwid ay parurusahan, tulad ng maagang nilinaw ni Pablo sa kanyang Sulat sa mga taga Roma (tingnan sa 1: 18-21). Doon ay tinukoy niya yaong mga tao na nagkaroon ng mga pagkakataong matutunan ang tungkol sa Diyos ngunit hindi nila ninais na malaman ang mga ito. Sa kabanatang ito nais nating isipin ang tungkol sa kung ano ang mangyayari sa mga tinanggap ng Diyos at ang naaayong gantimpala para sa kanila.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Sa paggalugad sa sulat ni Pablo, naabot na natin ang kapitulo tungkol sa bagong buhay ng mananampalataya kay Cristo. Nanghihikayat ito upang tayo ay "<em>lumakad ayon sa Espiritu</em>" at upang samahan ang lahat ng mga naghihintay sa parating na pagbabago. Sabi ng apostol:</p>
<p class="font_8">“<em>Alam nating hanggang ngayo'y dumaraing ang sangnilikha dahil sa matinding hirap na tulad ng isang nanganganak.At hindi lamang ang sangnilikha, kundi tayong mga tumanggap na ng Espiritu bilang unang kaloob mula sa Diyos ay dumaraing din habang hinihintay natin ang paghahayag ng ating pagiging mga anak ng Diyos at ang pagpapalaya sa ating mga katawan</em>” (Roma 8:22,23).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ito ay mga positibong salita para sa mga mananampalatayang hinihimok upang mag-asam sa inaaasahang parating na pagbabago. Hindi sinusubukan ni Pablo na takutin sila sa kaisipan ng hukuman ni Cristo. Bagkus, sinimulan niya ang bahaging ito ng kanyang sulat sa pamamagitan ng pagsasabing hindi sila dapat na mag-alala kung namamumuhay sila ayon sa matuwid na paraan - na matapat na sinusunod ang mga bagay na ipinahayag ng Diyos:</p>
<p class="font_8">“<em>Kaya nga, wala nang kahatulang parusa sa mga taong nakipag-isa na kay Cristo Jesus ...sa atin na namumuhay ayon sa Espiritu at hindi ayon sa hilig ng laman.” (Roma 8:1-4).</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Kaya't ang hukuman ni Cristo ay hindi isang bagay na kinatatakutan, sapagkat nabubuhay tayo ngayon na mayroong matuwid na relasyon sa Diyos at nagkakaroon ng isang espiritwal na pag-uugali at pamumuhay. Napakaraming bagay sa ginagawa natin ngayon na tumutukoy kung ano ang mangyayari pagkatapos. Sa Roma 9, patuloy na sinabi ni Pablo na ang Diyos ay may buong karapatan na magpasya sa kalalabasan ng lahat sa pagdating ni Jesus. Dahil ang Diyos ang Kataas-taasan: Siya ang Tagapamahala sa lahat. Ipahahayag Niya ang Kanyang galit sa mga karapat-dapat dito at ang Kanyang awa sa mga pipiliin Niyang kalugdan.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Pagtatanim at Pag-aani</strong></p>
<p class="font_8">Sa isa pa sa kanyang mga sulat, gumamit si Pablo ng isang imahe mula sa pagsasaka upang ilarawan ang paraan kung saan kailangan nating maghanda para sa hinaharap nang sabihin niyang:</p>
<p class="font_8"><em>“Huwag ninyong linlangin ang inyong sarili; hindi maaaring tuyain ang Diyos. </em><em><strong>Kung ano ang itinanim ng tao, iyon din ang kanyang aanihin</strong></em><em>. Ang nagtatanim para sa sarili niyang laman ay aani ng pagkabulok mula sa laman. Ngunit ang nagtatanim para sa Espiritu ay aani ng buhay na walang hanggan. Kaya't huwag tayong mapagod sa paggawa ng mabuti sapagkat pagdating ng takdang panahon tayo ay aani kung hindi tayo susuko” </em>(Galacia 6:7-9)<em>.</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Muli, ito ang pagpili sa pagitan ng "<em>laman</em>" at ng "<em>espiritu</em>" - ng pagpapalugod sa ating sarili at namumuhay &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;nang naaayon sa ating kagustuhan, o pamumuhay sa paraang nakalulugod sa Diyos at pagbibigay sa Kanya ng kaluwalhatian. Pansinin na ang kahihinatnan ay kapansin-pansing tulad ng nakita natin mula sa iba pang mga sipi ng Banal na Kasulatan - na patungo tayo sa "buhay na walang hanggan" o ang ating pag-iral ay mauuwi sa "<em>pagkabulok</em>". Ang pinakamainam na resulta ay halata! Ang ating ginagawa ngayon ang tutukoy sa kung ano ang mangyayari - ito ay isang klasikong halimbawa ng "<em>sanhi at bunga</em>".<img height="109" src="file:///C:/Users/HP/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.gif" width="107"></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ginamit ni Jesus ang parehong anyo - ng pagtatanim at pag-aani - sa kanyang mga talinghaga. Tinutukoy niya sa isa ang tungkol sa maghahasik na naghasik ng kanyang binhi sa iba`t ibang uri ng lupa na pagkatapos ay tumubo alinsunod sa mga katangian nito. Napakahirap magkaugat ng binhing napunta sa daanan; ang mabatong lupa ay masyadong mababaw; ang naligaw sa madamong lupa ay masyadong napupuluputan; ang mabuting lupa ay nagbunga ng ani. Ang isa pang talinghaga ay tungkol sa isang magsasaka na naghasik sa bukid ngunit ang kanyang kaaway ay dumating at naghasik ng mga damo doon: Sinabi ni Jesus na ang mabuti at masama ay dapat na paghiwalayin sa panahon ng pag-aani. Sinabi niya sa isa pa ang tungkol sa isang lalaki na nagtanim ng binhi at pagkatapos ay pinanood itong lumalaki:</p>
<p class="font_8"><em>“Ang lupa ang nagpapasibol at nagpapabunga sa mga pananim; usbong muna ang lumilitaw, saka ang tangkay; pagkatapos, nahihitik ito sa butil. Kapag hinog na ang mga butil, agad itong ginagapas ng taong naghasik sapagkat panahon na para ito'y anihin” </em>(Marcos 4:28,29)<em>.</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Itinuturo ng lahat ng mga talinghagang ito na ang mga bagay ay nagbabago sa paglipas ng panahon, maging mabuti man o masama, at sa paglao’y darating ang oras ng pagtutuos kung kailan matutukoy ang dami at kalidad ng ani. Malinaw na sinabi ni Jesus na ang pag-aani sa kanyang mga talinghaga ay kumakatawan sa pagtatapos ng panahon (Mateo 13:39), kaya't ang ideya ng pagtatanim at pag-aani bilang isang talinghaga ng buhay "kay Cristo" ay nailapat nang mabuti bago ito ginamit ni Pablo. Isang pangunahing punto ng partikular na temang ito ay yaong mga pagbabago na gumugugol ng panahon bago tuluyang maabot at hindi palaging maliwanag kung ang isang bagay na nagsimula nang maayos ay matatapos nang maayos sa katagalan. Dumaan ang binhi sa maraming yugto bago makumpleto ang siklo ng paglago - una ang pagtubo, pagkatapos ang pagkakaroon ng dahon at bulaklak at pagkatapos ang bunga o butil kung saan, kung hinog na, ay maaaring anihin. Pareho ito sa ating pag-unlad na espiritwal. Ang mga bagong ideya ay naihasik sa ating isipan at matagal bago mag-ugat ang mga ito at mas matagal pa bago kumapit nang husto sa ating isipan upang baguhin ang ating mga pag-uugali.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ &nbsp;<strong>Ang Pag-aani ng Muling Pagkabuhay</strong></p>
<p class="font_8">Ginamit ng apostol na si Pablo ang ideya ng pagpapalago ng prutas at pagkahinog sa paglipas ng panahon nang inilarawan niya kung paano ang katawan sa pagkabuhay na mag-uli. Sa nakalipas na kabanata tiningnan natin ang ilan sa kanyang maingat na pangangatuwiran sa 1 Corinto 15 at maaaring nabasa mo ang buong kabanata sa oras na iyon. Kung hindi, ito ay magandang panahon upang basahin ito, sapagkat inihanda ni Pablo ang katanungang ito upang sagutin:</p>
<p class="font_8"><em>“Subalit may magtatanong, ‘Paano bubuhaying muli ang mga patay? Ano ang magiging uri ng katawan nila?’” </em>(1 Corinto 15:35).</p>
<p class="font_8">Sinasagot niya ito sa pamamagitan ng pagsasabi ng tungkol sa proseso ng pagtatanim at pag-aani at habang ginagawa ito ay inihahambing at kinukumpara ang estado na nararanasan natin ngayon sa kalagayang naghihintay sa lahat na itinuring na karapat-dapat bigyan ng kaloob ng buhay na walang hanggan:</p>
<p class="font_8"><em>“Hangal! Hindi mabubuhay ang binhing itinatanim hangga't hindi iyon namamatay. 37 At ang itinatanim ay hindi halamang malaki na, kundi binhi, tulad ng butil ng trigo, o ng ibang binhi. 38 Ang Diyos ang nagbibigay ng katawan sa binhing iyon, ayon sa kanyang kagustuhan; bawat binhi'y binigyan niya ng angkop na katawan” </em>(15:36-38)<em>.</em></p>
<p class="font_8">Mas magiging malinaw kung titingnan ang dalawang magkakaibang posisyon sa anyo ng isang talahanayan, ngunit walang tunay na kahalili sa pagbabasa ng mga talata<em>.</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><strong>I Cor 15:</strong>42</p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na ito - </strong><em>Ang inilibing ay mabubulok</em></p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na darating</strong>...hindi mabubulok kailanman ang &nbsp;&nbsp;muling binuhay</p>
<p class="font_8"><strong>I Cor 15:</strong>43</p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na ito - </strong><em>walang karangalan at mahina nang ilibing</em></p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na darating</strong>... marangal at malakas sa muling &nbsp;&nbsp;pagkabuhay</p>
<p class="font_8"><strong>I Cor 15:</strong>44</p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na ito -</strong>..inilibing na katawang pisikal</p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na darating</strong>... muling mabubuhay bilang katawang &nbsp;&nbsp;espirituwal</p>
<p class="font_8"><strong>I Cor 15:</strong>48</p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na ito -</strong><em>Ang katawang panlupa (Adan) ay katulad ng nagmula sa lupa</em></p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na darating</strong>... ang katawang panlangit (Jesus) &nbsp;&nbsp;ay katulad ng nagmula sa langit</p>
<p class="font_8"><strong>I Cor 15:</strong>49</p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na ito -</strong><em>Kung paanong tayo'y naging katulad ng taong nagmula sa lupa</em></p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na darating</strong>... matutulad din tayo sa taong &nbsp;&nbsp;nanggaling sa langit</p>
<p class="font_8"><strong>I Cor 15:</strong>50-52</p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na ito -</strong><em>ang binubuo ng laman at dugo ay hindi maaaring makabahagi sa kaharian &nbsp;&nbsp;ng Diyos, at ang katawang nasisira ay hindi maaaring magmana ng hindi &nbsp;&nbsp;nasisira</em></p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na darating</strong>lahat tayo'y mamamatay ngunit lahat &nbsp;&nbsp;tayo'y babaguhin, sa isang sandali, sa isang kisap-mata, kasabay ng huling &nbsp;&nbsp;pag-ihip ng trumpeta. Sapagkat sa pagtunog ng trumpeta, ang mga patay ay &nbsp;&nbsp;muling bubuhayin at di na muling mamamatay. Babaguhin tayong lahat.</p>
<p class="font_8"><strong>I Cor 15:</strong>53</p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na ito -</strong><em>Ang ating katawang nabubulok</em></p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na darating</strong>... ay mapapalitan ng hindi &nbsp;&nbsp;nabubulok</p>
<p class="font_8"><strong>I Cor 15:</strong>53-54</p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na ito -</strong><em>...ang katawang namamatay</em></p>
<p class="font_8"><strong>Paano tayo sa buhay na darating</strong>... ay mapapalitan ng katawang hindi &nbsp;&nbsp;namamatay.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Inilalarawan ni Pablo ang isang proseso ng pagbabago at pag-unlad na ang kalalabasan ay napaka kakaiba kaysa sa mga bagay sa kasalukuyang panahon. Ang nasisira ay magiging hindi masisira; ang natural ay magiging espiritwal; ang makalupa ay magiging makalangit at ang mortal ay magiging walang kamatayan. Magbubunga ang lahat sa pagbabalik sa lupa ni Jesucristo at sa pagtunog ng huling trumpeta. Pagkatapos, tulad ng nalaman natin mula sa 1 Tesalonica 4: 13-18, ang mga patay na nabuhay na mag-uli at ang mga nabubuhay na natitira ay iaangat upang salubungin ang Panginoon, bago ang kanilang pagharap sa hukuman, at ang pagbibigay ng buhay na walang hanggan.</p>
<p class="font_8">Itala nang mabuti kung ano ang ating ginawa, dahil ito ay isa pang hakbang sa pag-unawa sa Bibliya sa iyong sarili. Nakita na natin nang detalyado ang 1 Corinto 15, talata 42-54, at nakita ang pagkakaiba na ginawa ni Pablo sa pagitan ng dalawang estado, bago at pagkatapos ng proseso ng pagkabuhay na mag-uli. Mas maaga nating tiningnan ang 1 Tesalonica 4: 13-18 sa katulad na detalye at nakalista ang ating mga natuklasan mula sa mga talatang iyon. Ngayon lang natin pinagsama ang dalawang piraso ng impormasyon upang makakuha ng isang mas kumpletong larawan. Iyon ang paraan ng paghahatid ng Bibliya ng mensahe ng Diyos. Hindi ito nakaayos sa mga paksa, upang kung nais mong malaman ang tungkol sa buhay pagkatapos ng kamatayan, halimbawa, tingnan mo lamang ang mga pahina 25-35. Kailangan mong hanapin ang buong larawan sa pamamagitan ng pagbabasa ng lahat at pagtagpi-tagpiin ang iyong mga natutunan, katulad ng isang jigsaw puzzle. Iyon ang dahilan kung bakit sinabi ni Jesus na:</p>
<p class="font_8">“<em><strong>Humingi</strong></em><em> kayo at kayo'y bibigyan; </em><em><strong>humanap </strong></em><em>kayo at kayo'y makakatagpo; </em><em><strong>kumatok </strong></em><em>kayo at kayo'y pagbubuksan. Sapagkat ang bawat </em><em><strong>humihingi </strong></em><em>ay tatanggap; ang bawat </em><em><strong>humahanap </strong></em><em>ay makakatagpo; at ang bawat </em><em><strong>kumakatok </strong></em><em>ay pagbubuksan”</em> (Mateo 7:7,8); at</p>
<p class="font_8"><em>“Ngunit ang mga gumagawa ng matuwid ay magliliwanag na parang araw sa kaharian ng kanilang Ama. Makinig ang may pandinig!” (3:15,26).</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Karapatan ng Diyos</strong></p>
<p class="font_8">Ang buhay na walang hanggan ang pinakamagandang gantimpala na maibibigay sa atin ng Diyos, na inilaan sa atin upang mamuhay magpakailanman sa masaya at nakalulugod na kapaligiran. Walang sinumang gustong mabuhay magpakailanman sa kalungkutan at palagiang pagdurusa. Ngunit sino ang magpapasiya kung sino ang mabubuhay at mamamatay, at anong karapatan ang mayroon siya upang gawin ang gayong napakahalaga at komprehensibong desisyon? Iyan ang isyung pinagtuunang-pansin ngayon ng apostol, habang nagpapatuloy sa kanyang Sulat sa mga Taga Roma, sa kapitulo 9. Una ay tinukoy niya ang layunin ng Diyos sa bansa ng Israel at sinabing siya ay nagdalamhati sapagkat hindi nila tinanggap si Cristo. Ngunit, paliwanag niya, hindi sila kailanman maliligtas dahil lamang sa likas nilang magmua kay Abraham.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Sa kalikasan lahat tayo ay nagmula kay Adan at marami na tayong nalaman tungkol sa ibig sabihin nito – hindi lamang tayo namamatay na nilalang, tayo ay likas na kinalulugdan ang ating sarili sa halip na ang Diyos. Kailangan natin ng bagong kalikasan: ang muling pagsilang ng tubig (sa bautismo) at ng Espiritu (kapwa sa pag-unlad ng espirituwal na isipan at kalaunan sa pagkabuhay na mag-uli tungo sa bagong buhay sa isang 'espirituwal na katawan'). Ang parehong bagay ay nangyari sa buong kasaysayan, kabilang na sa bansang Israel. Bagama't ginawa itong espesyal na bansa, kinailangang hanapin ng mga Judio ang kaligtasan ng Diyos sa pamamagitan ng paniniwala sa Kanyang mga pangako. Ganito ito ipinaliwanag ni Pablo:<img height="110" src="file:///C:/Users/HP/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image004.gif" width="134"></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><em>“Hindi ito nangangahulugang nawalan na ng kabuluhan ang salita ng Diyos, sapagkat hindi lahat ng mga Israelita ay kabilang sa bayang pinili niya. At hindi rin naman ibinibilang na anak ni Abraham ang lahat ng nagmula sa kanya. Ganito ang sinabi ng Diyos, ‘Magmumula kay Isaac ang ibibilang na lahi mo.’ </em><em><strong>Kaya nga, hindi lahat ng anak ni Abraham ay ibinibilang na anak ng Diyos, kundi iyon lamang mga ayon sa pangako ng Diyos</strong></em><em>”</em> (Roma 9:6-8).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ipinaliwanag pa niya na, bagaman ang kaligtasan ay walang bayad na kaloob ng Diyos, na walang sinumang makatatamo, karapatan ng Diyos na magpasiya kung sino ang maaaring magmana ng buhay na walang hanggan at hindi maaaring magmana ng buhay na walang hanggan. Ginagamit niya ang pigura ng isang magpapalayok na naghuhulma ng luwad at sinasabi na ang putik ay walang karapatan na magreklamo sa magpapalayok kung ano ang kalalabasan nito – kung isang plorerang <em>display </em>para sa mga tao o isang palayok na gagamitin lamang sa kusina:</p>
<p class="font_8">“<em>Tao ka lamang, sino kang mangangahas na sumagot nang ganoon sa Diyos? Masasabi kaya ng isang hinuhubog sa kanyang manghuhubog, “Bakit ninyo ako ginawang ganito?” Wala bang karapatan ang gumagawa ng palayok na bumuo ng mamahalin o mumurahing sisidlan mula sa iisang tumpok ng putik? Kaya, kahit nais nang ipakita noon ng Diyos ang kanyang poot at ipakilala ang kanyang kapangyarihan, buong tiyaga pa rin niyang pinagtiisan ang mga taong dapat sana'y parusahan at lipulin. Ginawa niya iyon upang ipakilala ang kanyang walang kapantay na kadakilaan sa mga taong kanyang kinahabagan, na noong una pa'y inihanda na niya para sa kaluwalhatian</em>” (Roma 9:20-23).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">May ilang kumplikadong argumento dito tungkol sa mga pinipili ng Diyos at ng mga taong tatanggihan Niya na hindi natin kailangang problemahin sa ngayon. Ang mahalagang bagay na dapat pansinin ay magagawa ng Diyos ang Kanyang naisin dahil Siya ang Lumikha, at lubos na may kapamahalaan sa Kanyang nilikha. Inaalok Niya ang parehong bagay sa lahat ng naniniwala sa Kanyang mga pangako at pinipiling sundin ang Kanyang mga utos. Ang mga tatanggihan ay magdurusa sa "<em>pagbulok</em>", samantalang ang mga tumutugon ay gagantimpalaan ng "<em>kayamanan ng kanyang kaluwalhatian</em>".</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>“Kayamanan ng kanyang kaluwalhatian”</strong></p>
<p class="font_8">Tuwing darating tayo sa isang bagong ideyang tulad nito – ang kaluwalhatian ng Diyos – kinakailangan natin ng isang pamamaraan upang malaman kung ano ang ibig sabihin nito. Ang pinakamagandang paraan pa rin ay ang hayaang bigyang-kahulugan ng Kasulatan ang Kasulatan, sa halip na tingnan lamang kung ano ang iniisip ng ibang tao na ibig sabihin nito, at may dalawang alituntuning makatutulong sa atin.</p>
<p class="font_8">➔ Ang una ay tingnan ang agarang konteksto, lalo na kung paano ginagamit ng manunulat ang salita.</p>
<p class="font_8">➔ Ang pangalawa ay upang subaybayan ang pag-unlad ng salita o parirala sa pamamagitan ng Biblia at tingnan kung paano lumalago ang kahulugan nito sa iba't ibang pangyayari.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang pagbabasa nang mabuti, gamit ang mga <em>cross-reference</em>sa Biblia o pagtingin sa mga bagay-bagay sa <em>Concordance</em>, ay makatutulong sa dalawang bagay na iyon. Halimbawa, ganito ang paraan ng paggamit ng apostol sa pahayag na iyan sa Roma:</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><strong>Pag-aaral sa &nbsp;&nbsp;Salita: "Kaluwalhatian"</strong></p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>1:23</p>
<p class="font_8">Tinalikuran nila ang <strong>kaluwalhatian </strong>ng Diyos na walang &nbsp;&nbsp;kamatayan, at ang sinamba nila'y mga larawan ng mga taong may kamatayan, ng &nbsp;&nbsp;mga ibon, ng mga hayop na lumalakad, at ng mga hayop na gumagapang.</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>2:7,10</p>
<p class="font_8">sa mga taong nagpapatuloy sa paggawa &nbsp;&nbsp;ng mabuti, at naghahangad ng <strong>karangalan</strong>, &nbsp;&nbsp;kadakilaan at kawalang kamatayan; ngunit kapurihan, karangalan at kapayapaan &nbsp;&nbsp;naman ang tatamuhin ng bawat gumagawa ng mabuti, una ang mga Judio at &nbsp;&nbsp;gayundin ang mga Hentil</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>3:23</p>
<p class="font_8">sapagkat ang lahat ay nagkasala, at &nbsp;&nbsp;walang sinumang nakaabot sa <strong>kaluwalhatian &nbsp;&nbsp;</strong>ng Diyos</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>5:2</p>
<p class="font_8">Sa pamamagitan ng &nbsp;&nbsp;[pagsampalataya] kay Jesu-Cristo, &nbsp;&nbsp;tinamasa natin ang kagandahang-loob ng Diyos, at tayo'y nagagalak dahil sa &nbsp;&nbsp;pag-asang tayo'y makakabahagi sa kanyang <strong>kaluwalhatian</strong>.</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>8:18</p>
<p class="font_8">Para sa akin, ang mga pagtitiis &nbsp;&nbsp;natin sa kasalukuyan ay hindi maihahambing sa <strong>kaluwalhatiang </strong>ipahahayag sa atin balang araw.</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>8:21</p>
<p class="font_8">na ang lahat ng nilikha ay pinalaya &nbsp;&nbsp;ng Diyos upang hindi na ito mabulok, at upang makabahagi ito sa <strong>maluwalhating </strong>kalayaan ng mga anak ng &nbsp;&nbsp;Diyos.</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>9:23</p>
<p class="font_8">upang ipakilala ang kanyang walang &nbsp;&nbsp;kapantay na kadakilaan sa mga taong kanyang kinahabagan, na noong una pa'y &nbsp;&nbsp;inihanda na niya para sa <strong>kaluwalhatian</strong></p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>11:36</p>
<p class="font_8">Sapagkat ang lahat ng bagay ay mula &nbsp;&nbsp;sa kanya, sa pamamagitan niya, at pag-aari niya. Sa kanya ang <strong>karangalan </strong>magpakailanman! Amen.</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>16:27</p>
<p class="font_8">Sa iisang Diyos, na sa lahat ay &nbsp;&nbsp;ganap ang karunungan—sa kanya iukol ang <strong>karangalan &nbsp;&nbsp;</strong>magpakailanman sa pamamagitan ni Jesu-Cristo! Amen.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Mula rito ay malinaw na ang "kaluwalhatian" ay napakahalagang ideya sa pag-iisip ng apostol. Ito ay:</p>
<p class="font_8">➔ <strong>isang katangian ng imortal na Diyos -</strong></p>
<p class="font_8">Ang Diyos ay maluwalhati at kagalang-galang sa lahat ng Kanyang pamamaraan – Siya ang "<em>Diyos ng kaluwalhatian</em>" (Roma 1:23; Mga Gawa 7:2);</p>
<p class="font_8">➔ <strong>isang bagay na dapat nating ibigay sa Diyos -</strong></p>
<p class="font_8">Kapag pinasasalamatan at pinupuri natin ang Diyos na binibigyan natin ng kaluwalhatian at karangalan ang Diyos (Roma 16:27; Apocalipsis 14:17);</p>
<p class="font_8">➔ <strong>isang bagay na ibabahagi Niya sa Kanyang nilikha, kapag ginawa Niya silang malaya at ibinabahagi sa kanila ang kayamanan ng Kanyang kaluwalhatian –</strong></p>
<p class="font_8">Ngunit paano natin maibabahagi, o mababanaag, ang kaluwalhatian ng Diyos sa paraang sinasabi ng apostol na mangyayari?</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Pagbabahagi ng Kaluwalhatian ng Diyos</strong></p>
<p class="font_8">Mula sa agarang konteksto sa Roma ay napaikli na natin ang tanong. Gamit ang ating ikalawang alituntunin, maaari na nating tingnan ngayon ang iba pang mga bahagi ng Banal na Kasulatan para mahanap ang sagot. Narito ang ilang mga mga puntos:</p>
<p class="font_8">1 Ipinapakita ng mga nilikha ng Diyos ang Kanyang kaluwalhatian, sapagkat sinabi ng Mang-aawit: "<em>Ang kaluwalhatian ng Diyos ay ipinapahayag ng kalangitan! Ang ginawa ng kanyang kamay, ipinapakita ng kalawakan!</em>" (Mga Awit 19:1). Ito ang katumbas ng natuklasan natin sa Roma, na "<em>ang kanyang likas na hindi nakikita, ang kanyang kapangyarihang walang hanggan at ang kanyang pagka-Diyos, ay maliwanag na inihahayag ng kanyang mga ginawa</em>" (Roma 1:20).</p>
<p class="font_8">2 Nang sagipin ng Diyos ang Kanyang bayan mula sa Egipto ipinakita Niya sa kanila ang Kanyang kaluwalhatian sa iba't ibang paraan:</p>
<p class="font_8">a &nbsp;Ito ay sa anyo ng isang lumalamon na apoy na lumitaw sa Bundok Sinai (Exodo 24:17);</p>
<p class="font_8">b &nbsp;Kung minsan ang kaluwalhatian ay lilitaw sa ulap (Exodo 16:10);</p>
<p class="font_8">c &nbsp;Minsan hiniling ni Moises na ipakita sa kanya ang kaluwalhatian ng Diyos at binigyan siya ng paliwanag – ito ay pagpapahayag ng kalikasan at katangian ng Pinakamakapangyarihang Diyos.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>"Ipakita mo sa akin ang iyong Kaluwalhatian"</strong></p>
<p class="font_8">Nangako ang Diyos kay Moises na mananatili Siya sa Kanyang bayan at tatapusin ang sinimulan Niya sa kanila. Kaya itinanong ni Moises kung may ipahahayag pa ang Diyos tungkol sa kung anong uri ng Diyos Siya, kaya ang kahilingan na ginawa niya ay: "<em>Ipakita po ninyo sa akin ang inyong kaluwalhatian</em>" (Exodo 33:18). Ipinaliwanag ng Diyos na ang Kanyang likas na katangian ay hindi makikita ni Moises, kaya’t inilagay Niya si Moises sa ligtas na lugar at narinig niya ang pagkalantad na ito ng kaluwalhatian ng Diyos:</p>
<p class="font_8">“<em>Si Yahweh ay nagdaan sa harapan ni Moises at sinabi niya, ‘Akong si Yahweh ay </em><em><strong>mahabagin at mapagmahal. Hindi ako madaling magalit; patuloy kong ipinadarama ang aking pag-ibig at ako'y nananatiling tapat. Tinutupad ko ang aking pangako maging sa libu-libo, at patuloy kong ipinapatawad ang kanilang kasamaan, pagsuway at pagkakasala. Ngunit hindi ko pinalalampas ang kasalanan ng ama at ang pagpaparusa ko'y hanggang sa ikatlo at ikaapat na salinlahi.</strong></em>’ At mabilis na lumuhod si Moises, at sumamba kay Yahweh” (Exodo 34:6-8).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Napakahalagang paliwanag nito sa ibig sabihin ng kaluwalhatian ng Diyos para sa atin. Yaong mga may pribilehiyong tumanggap ng kaloob na buhay na walang hanggan ng Diyos sa panahong darating ay gagawing katulad ng Panginoong Jesucristo – upang matulad sa "<em>taong nanggaling sa langit</em>"; ang kanilang katawan ay magiging "<em>espirituwal</em>", "<em>hindi nasisira</em>" at "<em>hindi namamatay</em>" (I Corinto 15:42-54). Ngunit kapag sila rin ay "<em>ibabangon sa kaluwalhatian</em>", at gaya ng ipakikilala ng Diyos sa kanila "<em>ang walang kapantay na kadakilaan...para sa kaluwalhatian</em>" (Roma 9:23), alam na natin ngayon ang ibig sabihin nito.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang katangian ng mga taong ibabangon sa kaluwalhatian ay magiging katulad ng Makapangyarihang Diyos. Sa kalikasan, sila man ay magiging maawain at mapagpakawanggawa, matiyaga, mapagmahal, tapat at mapagpatawad. Kailangang magkaroon ng pagbabago sa kalooban gayundin sa katawan; isang mental at moral pati na rin ang pisikal na katawan. Hindi lamang tanging ang kamatayan ang hindi magkakaroon ng kapangyarihan sa kanila: kaya nga, sila ay hindi na mababagabag ng makasalanang pag-iisip, tukso, o anumang katulad nito. Magiging kapantay sila ng mga anghel at katulad na hindi maaaring magkasala.</p>
<p class="font_8">Mula pa lamang sa simula nais ng Diyos na magkaroon ng lahi ng mga taong magiging katulad niyon. Gusto Niya ng isang mundong paninirahan ng mga taong pupurihin Siya at magbabahagi ng Kanyang mga pinahahalagahan at kabutihan. Matagal ang ginugol at malaking inisyatibo para sa Diyos ang adhikaing iyon, ngunit ngayon ay may pagkakataon na dahil sa Kanyang nakapagliligtas na gawain, na isinagawa sa pamamagitan ni Jesus. Ang maluwalhating resultang ito ay posible at maaari tayong maging bahagi nito. Ito ang ipinahayag ng Diyos sa iba't ibang pagkakataon habang ipinahahayag ang Kanyang layunin nang paunti-unti:</p>
<p class="font_8">“<em>Ngunit ito ang tandaan mo: hanggang ako'y buháy at </em><em><strong>nalulukuban ng aking kaluwalhatian ang buong mundo</strong></em><em>...</em>” (Mga Bilang 14:21);</p>
<p class="font_8">“<em>Ang dakilang ngalan niya ay purihin kailanman, at </em><em><strong>siya ay dakilain nitong buong sanlibutan!</strong></em><em>”</em> (Mga Awit 72:19);</p>
<p class="font_8">“<em>Si Yahweh ang lumikha ng kalangitan, siya rin ang lumikha ng daigdig,</em><em><strong> ginawa niya itong matatag at nananatili, at mainam na tiraha</strong></em><em>n. Siya ang maysabing, ‘Ako si Yahweh at wala nang iba pang diyos. </em><em><strong>Akong si Yahweh ang magliligtas sa lahi ni Israel; sila'y magtatagumpay at magpupuri sa akin’</strong></em>” (Isaias 45:18,25);</p>
<p class="font_8">“<em>Kaya katatakutan siya ng mga taga-kanluran, at </em><em><strong>dadakilain </strong></em><em>sa dakong silangan; darating si Yahweh, tulad ng malakas na agos ng tubig, gaya ng ihip ng malakas na hangin. Sinabi ni Yahweh sa kanyang bayan, ‘</em><em><strong>Pupunta ako sa Zion upang tubusin </strong></em><em>ang mga taong mula sa lahi ni Jacob na magsisisi sa kanilang kasalanan'</em>” (Isaias 59:19,20);</p>
<p class="font_8">“<em>Subalit </em><em><strong>ang buong mundo ay mapupuno ng mga taong kumikilala at dumadakila kay Yahweh</strong></em><em>, kung paanong ang karagatan ay napupuno ng tubig</em>” (Habakuk 2:14);</p>
<p class="font_8">“<em>Pagkatapos nito, nakita kong bumababa mula sa langit ang isang anghel na may malaking kapangyarihan. </em><em><strong>Nagliwanag ang buong daigdig dahil sa kanyang kaluwalhatian</strong></em>” (Apocalipsis 18:1);</p>
<p class="font_8">“<em>Narinig ko ang isang malakas na tinig mula sa trono, ‘</em><em><strong>Tingnan ninyo, ang tahanan ng Diyos ay nasa piling na ng mga tao! Maninirahan siyang kasama nila, at sila'y magiging bayan niya. Diyos mismo ang makakapiling nila at siya ang magiging Diyos nila</strong></em><em>. At papahirin niya ang bawat luha sa kanilang mga mata. Wala nang kamatayan, dalamhati, pagtangis, at paghihirap sapagkat lumipas na ang dating mga bagay.’ Pagkatapos ay sinabi ng nakaupo sa trono, ‘</em><em><strong>Pagmasdan ninyo, ginagawa kong bago ang lahat ng baga</strong></em><em>y!’ At sinabi niya sa akin, ‘Isulat mo, sapagkat maaasahan at totoo ang mga salitang ito’”</em> (Apocalipsis 21:3-5).</p>
<p class="font_8">Ang mga talatang ito ay nagsasama-sama upang bigyan tayo ng buod sa layunin ng Diyos. Binuo Niya ang mundo nang may layon na manirahan dito at muling lilikhain ang mundo na isang maluwalhating tahanan para sa Kanyang bayan. Ito ay nangangailangan ng maraming mga pagbabago sa paraang ngayon ay organisado na, hindi lamang sa sistema ng politika kundi sa paraan ng pag-iisip at pag-uugali ng mga tao. Kaya nga mahalagang magbago tayo ngayon, upang maging handa tayo para sa lahat ng pagbabagong gagawin ng Diyos kapag bumalik ang Panginoong Jesucristo upang mamuno bilang hari.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Lupa, hindi Langit</strong></p>
<p class="font_8">Nalito ang mga tao sa kanilang tunay na kalikasan, at hindi na nila alintana na sila ay may kamatayan. Sa gayon ding paraan, laganap ang pagkalito tungkol sa lugar kung saan ibibigay ng Diyos ang Kanyang ipinangakong gantimpala sa matatapat kapag babangunin sila sa kaluwalhatian. Ipinapalagay ng mga tao na nangangako ang Biblia ng makalangit na kasiyahan, nang hindi napagtatanto na ang Biblia ay naglalarawan ng masayang kalagayan bilang isang bagay na nagmumula sa langit patungo sa lupa, kapag nagbalik ang Panginoong Jesus bilang hari. Pag-isipan ang mga talatang ito:</p>
<p class="font_8">“<em>Ang nagtitiwala kay Yahweh, mabubuhay, </em><em><strong>ligtas sa lupain at doon tatahan</strong></em><em>, ngunit ang masama'y ipagtatabuyan. Hindi magtatagal, sila'y mapaparam, kahit hanapin mo'y di masusumpungan. </em><em><strong>Tatamuhin ng mga mapagpakumbaba, ang lupang pangako na kanyang pamana</strong></em><em>; at sa lupang iyon na napakasagana, ang kapayapaa'y matatanggap nila</em>” (Mga Awit 37:9-11);</p>
<p class="font_8">“<em>Si Yahweh ang may-ari ng buong sangkalangitan, samantalang </em><em><strong>ang daigdig, sa tao niya ibinigay</strong></em><em>”</em> (Mga Awit 115:16);</p>
<p class="font_8">“<em>Pagkat ang mabuting tao'y </em><em><strong>magtatagal sa daigdig</strong></em><em>, ang may buhay na matapat ay hindi matitinag. Ngunit ang masama sa lupai'y mawawala, bubunutin pati ugat ng lahat ng mandaraya</em>” (Mga Kawikaan 2:21,22);</p>
<p class="font_8">“<em>Ang matuwid ay </em><em><strong>ginagantimpalaan dito sa lupa</strong></em><em>, ngunit paparusahan naman ang mga makasalanan at masasama!</em>” (Mga Kawikaan 11:31);</p>
<p class="font_8">“<em>Pinagpala ang mga mapagpakumbaba, </em><em><strong>sapagkat mamanahin nila ang daigdig</strong></em>” (Mateo 5:5);</p>
<p class="font_8">“<em>Ganito kayo mananalangin, Ama naming nasa langit, sambahin nawa ang iyong pangalan. Dumating nawa ang iyong kaharian. </em><em><strong>Masunod nawa ang iyong kalooban dito sa lupa tulad ng sa langit</strong></em>” (Mateo 6:9,10);</p>
<p class="font_8">“<em>Sa bahay ng aking Ama ay maraming silid. Kung hindi ito totoo, sasabihin ko ba sa inyong pupunta ako roon upang ipaghanda ko kayo ng inyong matitirhan? At kapag naipaghanda ko na kayo ng matitirhan, </em><em><strong>ako'y babalik </strong></em><em>at isasama ko kayo </em><em><strong>upang kayo'y makapiling ko kung saan ako naroroon</strong></em>” (Juan 14:2,3);</p>
<p class="font_8">“<em>Ipinangako ng Diyos kay Abraham at sa kanyang magiging lahi na </em><em><strong>mamanahin nila ang buong mundo</strong></em><em>, hindi dahil sa pagsunod niya sa Kautusan, kundi dahil sa siya'y itinuring na matuwid sa pamamagitan ng kanyang pananampalataya sa Diyos”</em> (Roma 4:13);</p>
<p class="font_8">“<em>Pagkatapos nito, nakita ko ang isang bagong langit at isang bagong lupa. Wala na ang dating langit at lupa, wala na rin ang dagat. At nakita ko ang Banal na Lungsod, ang bagong Jerusalem na </em><em><strong>bumababa mula sa langit buhat sa Diyos</strong></em><em>, gaya ng isang babaing ikakasal. Siya'y nakabihis at nakahanda sa pagsalubong sa kanyang mapapangasawa. Narinig ko ang isang malakas na tinig mula sa trono, ‘</em><em><strong>Tingnan ninyo, ang tahanan ng Diyos ay nasa piling na ng mga tao</strong></em><em>! </em><em><strong>Maninirahan siyang kasama nila</strong></em><em>, at sila'y magiging bayan niya. Diyos mismo ang makakapiling nila at siya ang magiging Diyos nila’</em>” (Apocalipsis 21:1-3);</p>
<p class="font_8">“<em>Ginawa mo silang isang lahing maharlika at mga pari na itinalaga upang maglingkod sa ating Diyos; at </em><em><strong>sila'y maghahari sa lupa</strong></em>” (Apocalipsis 5:10).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ito mismo ang resultang naisip ni Apostol Pablo nang sabihin niyang hinihintay ng mundo ang kalayaan nito, upang mapagtanto ang tunay na potensyal nito. Makakamit lamang iyan kapag nangyayari ang pagkabuhay na mag-uli ng mga patay:</p>
<p class="font_8">“<em>Alam nating hanggang ngayo'y dumaraing ang sangnilikha dahil sa matinding hirap na tulad ng isang nanganganak. At hindi lamang ang sangnilikha, kundi tayong mga tumanggap na ng Espiritu bilang unang kaloob mula sa Diyos ay dumaraing din habang hinihintay natin ang paghahayag ng ating pagiging mga anak ng Diyos at ang pagpapalaya sa ating mga katawan</em>” (Roma 8:22, 23).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Ang Planong Pansagip ng Diyos</strong></p>
<p class="font_8">Ang kasalukuyang mga problema na ngayon na kinakaharap ng mga tao sa lupa – kabilang ang mga bagay tulad ng <em>global warming</em>, pagtaas ng tubig sa dagat, pagbabago ng kondisyon ng klima at polusyon ng kapaligiran – sa katunayan, ang kapanganakan ng isang bagong panahon. Sa panahong tulad nito – kapag ang mundo ay nahaharap sa napakalaking problema dahil sa maling pamamahala ng tao – makikialam ang Diyos upang magligtas at ituon ang mga bagay sa mas masayang resulta. Pupunuin Niya ang mundo ng Kanyang kaluwalhatian sa pamamagitan ng pagpapadala ng Kanyang Anak sa lupa upang maghari. Ang pagkabuhay na mag-uli ng mga patay ay magaganap at ang mga nasusumpungang tapat ay gagawing imortal: pagkatapos niyon ay mabubuhay sila upang bigyan ng kaluwalhatian, karangalan at papuri ang Diyos at gagawin nila ito sa bawat aspeto ng kanilang bagong buhay.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang Aklat ng Apocalipsis – ang huling aklat sa Biblia – ay ibinigay upang ipaliwanag kung ano ang mangyayari hanggang at kabilang ang pagbabalik ni Jesus sa lupa. Ipinapahayag nito sa simula na ito ay:</p>
<p class="font_8">“...<em> mula kay Jesu-Cristo, ang tapat na saksi, ang panganay sa mga binuhay mula sa kamatayan, at ang pinuno ng mga hari sa lupa. Iniibig niya tayo, at sa pamamagitan ng kanyang dugo ay pinalaya niya tayo sa ating mga kasalanan. Ginawa niya tayong isang kaharian ng mga pari upang maglingkod sa kanyang Diyos at Ama. Kay Jesu-Cristo ang kaluwalhatian at kapangyarihan magpakailanman! Amen. </em><em><strong>Tingnan ninyo, dumarating siyang nasa mga alapaap at makikita siya ng lahat, pati ng mga tumusok sa kanya; tatangis ang lahat ng lipi sa lupa dahil sa kanya</strong></em><em>. Magkagayon nawa. Amen</em>” (Apocalipsis 1:5-7).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Pansinin na may mga taong nalulungkot na makitang bumalik si Jesus. Tunay ngang natututo tayo mula sa iba pang Kasulatan na magkakaroon ng mga taong hahamon at sasalungat sa kanyang pagdating. Si Jesus ay paparito upang sagipin ang mundo at iligtas ang lahat ng kalalakihan at kababaihang naghanda para sa dakilang pangyayaring iyon. Ito ay panahon ng paghuhukom para sa mundo kapag ang sangkatauhan ay tinawag na upang humarap dahil sa pagsira at maling pamamahala ng tao sa sanlibutan ng Diyos.</p>
<p class="font_8"><em>“Pagkatapos ay hinipan ng ikapitong anghel ang kanyang trumpeta at sa langit ay may malalakas na tinig na nagsabi, ‘</em><em><strong>Ang paghahari sa sanlibutan ay paghahari na ngayon ng ating Panginoon at ng kanyang Cristo. Maghahari siya magpakailanman!</strong></em><em>’ At ang dalawampu't apat (24) na matatandang pinuno na nakaupo sa kani-kanilang trono sa harapan ng Diyos ay nagpatirapa at sumamba sa kanya. Sinabi nila, ‘Panginoong Diyos na Makapangyarihan sa lahat, na siyang kasalukuyan, at ang nakaraan! Nagpapasalamat kami na </em><em><strong>ginamit mo ang iyong walang hanggang kapangyarihan at nagpasimula ka nang maghari</strong></em><em>! Galit na galit ang mga bansang di-kumikilala sa iyo, dahil </em><em><strong>dumating na ang panahon ng iyong poot, ang paghatol sa mga patay, at pagbibigay ng gantimpala sa mga propetang lingkod mo, at sa iyong mga hinirang, sa lahat ng may takot sa iyo, dakila man o hamak. Panahon na upang wasakin mo ang mga nagwawasak sa daigdig</strong></em><em>’”</em> (Apocalipsis 11:15-18).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Ang Kaharian ng Diyos ay Darating</strong></p>
<p class="font_8">Sa pagdating ni Jesus upang pamahalaan ang mundo at mamuno para sa Diyos – pagdating niya upang "mamuno sa sanlibutan sa kabutihan" – siya ay magtatatag ng bagong lipunan sa mundo na tinatawag na Kaharian ng Diyos. Ang imortal na mga banal ng Diyos ay mabubuhay sa kahariang ito, na payapa sa isa't isa at sa Diyos. Maraming salitang naglalarawan ang ibinibigay ng Banal na Kasulatan tungkol sa uri ng buhay na ipapamuhay doon. Malaking kalamangan ito sa mga bansa sa mundo na magkaroon ng mabuting pamahalaan na pinamumunuan ng makatarungan at matuwid na hari, na pangangalagaan at poprotektahan sila mula sa lahat ng pinsala. Ang kahariang ito ay magtatagal nang isang libong taon kung saan ang hangganan ng mga taong nabuhay bilang mga mortal sa panahong iyon ay mapapasailalim sa paghuhukom at bibigyan ng pagkakataong maging imortal.</p>
<p class="font_8">Nakita na natin na ang Panginoong Jesucristo ang mamumuno bilang Hari ng mundo sa hinaharap, ngunit hindi pa tayo nangongolekta ng impormasyon tungkol sa kung anong uri ng hari siya; ano ang magiging katulad ng kanyang kaharian; at kung anong mga kapangyarihan ang gagamitin niya upang matiyak na ang kanyang pamumuno ay kapwa pinakadakila at napakaganda. Dito talaga nakakatulong ang regular na pagbabasa ng Biblia, dahil hindi madaling subaybayan ang maraming paglalarawang umiiral sa pamamagitan lamang ng paghahanap ng mahahalagang salita o parirala. Titingnan natin iyan sa susunod na kabanata.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ngunit may isang bagay na maaaring bumagabag sa inyo habang iniisip natin ang ipinangakong gantimpala. Tama bang isipin ang gantimpala? Hindi ba dapat lang nating sundin ang Panginoong Jesus at sundin ang mga utos ng Diyos para sa ating sariling kapakanan, nang walang anumang pag-iisip tungkol dito, at magtiwala lamang sa awa at biyaya ng Diyos?</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Gantimpalaan ng Diyos ang Matatapat</strong></p>
<p class="font_8">Minsan ay tinanong ng mga disipulo si Jesus kung ano ang makukuha nila sa pagsunod sa kanya at binigyan niya sila ng tuwirang na sagot. Narito:</p>
<p class="font_8">“<em>Nagsalita naman si Pedro, ‘Tingnan po ninyo, iniwan namin ang lahat at kami'y sumunod sa inyo. </em><em><strong>Ano po naman ang para sa amin</strong></em><em>?’ Sinabi sa kanila ni Jesus, ‘Tandaan ninyo: kapag naghahari na ang Anak ng Tao sa kanyang trono ng kaluwalhatian sa bagong daigdig, kayong sumunod sa akin ay uupo din sa labindalawang trono upang mamuno sa labindalawang lipi ng Israel. Kapag iniwan ninuman ang kanyang tahanan, mga kapatid na lalaki at babae, ama, ina, [asawa,] mga anak, o mga lupain alang-alang sa akin ay tatanggap siya ng sandaang ibayo at pagkakalooban siya ng buhay na walang hanggan’</em>” (Mateo 19:27-29).</p>
<p class="font_8">Malinaw na malinaw si Jesus tungkol dito. Kung magsisikap tayo sa buhay na ito at gagawin ang tama sa paningin ng Diyos, magkakaroon ng sandaang beses na gantimpala – bibigyan tayo ng Diyos ng higit pa sa maibibigay natin sa Kanya. Noon pa man ay ginagawa na Niya ang alituntuning iyan. Noong mga unang araw hinikayat Niya ang mga tumugon sa Kanyang paanyaya sa pamamagitan ng pagbibigay sa kanila ng gantimpala; halimbawa:</p>
<p class="font_8">➔ Si <strong>Abraham </strong>ay napakayaman, at sinabi sa kanya ng Diyos na gantimpala iyon sa kanyang katapatan (Genesis 15:1). Noong panahong iyon, bahagi ng gantimpala na ibinigay ng Diyos ang materyal na pag-unlad, ngunit kalaunan ang mga pagpapalang ibinibigay ay makikita sa mga espirituwal na pagpapala – ang kapatawaran ng mga kasalanan, pag-asa sa bagong buhay, ang patnubay ng iba pang mga mananampalataya, at mga katulad nito.</p>
<p class="font_8">➔ Sinabi ng <strong>Mang-aawit</strong>na sa pagsunod sa mga utos ng Diyos: "<em>may malaking gantimpala</em>" (Mga Awit 19:11);</p>
<p class="font_8">➔ Sinabi ni propetang <strong>Isaias </strong>na sa pagdating ng Hari, "<em>Narito, dumarating na ang inyong Tagapagligtas;dala niya ang gantimpala sa mga hinirang</em>" (40:10; 62:11);</p>
<p class="font_8">➔ Sinabi ni <strong>Jesus </strong>na yaong mga inusig sa buhay na ito ay hindi kailangang matakot, sapagkat kanyang dadalhin ang kanilang gantimpala sa kanyang pagparito: "<em>Magsaya kayo at magalak sapagkat malaki ang inyong gantimpala sa langit. Alalahanin ninyong inusig din ang mga propetang nauna sa inyo</em>" (Mateo 5:12);</p>
<p class="font_8">➔ Sinabi ni Apostol <strong>Pablo</strong>: "<em>Anuman ang inyong ginagawa, gawin ninyo nang buong puso na parang sa Panginoon kayo naglilingkod at hindi sa mga tao. Sapagkat si Cristo ang Panginoong pinaglilingkuran ninyo at alalahanin ninyong pagkakalooban kayo ng Panginoon ng gantimpalang inilaan niya para sa inyo</em>" (Colosas 3:23,24);</p>
<p class="font_8">➔ Sinabi ito ng hindi pinangalanang manunulat ng <strong>Sulat sa mga taga Hebreo</strong>: "<em>Hindi maaaring kalugdan ng Diyos ang walang pananampalataya sa kanya, sapagkat ang sinumang lumalapit sa Diyos ay dapat sumampalatayang may Diyos at siya ang nagbibigay ng gantimpala sa mga humahanap sa kanya</em>" (Hebreo 11:6).</p>
<p class="font_8">Kaya, habang iniisip natin ang hukuman ni Cristo bilang isang lugar kung saan mahihiwalay ang makatarungan sa di-makatarungan, kung saan tatanggap ng walang-hanggang buhay ang ilan at "<em>ang iba nama'y sa kaparusahang walang hanggan</em>" (Daniel 12:2), ito ay itinuturing ding panahon at lugar kung kailan gagantimpalaan ng Diyos ang mga naniniwala sa lahat ng panahon na nanampalataya sa Kanyang Salita at namuhay ayon dito. At ang maraming larawan ng darating na Kaharian ng Diyos ay ibinigay upang umasa tayo nang may maingat na pag-asam sa araw na iyon na muling maghahari ang hari sa Jerusalem at ang kaharian ng Diyos ay muling ibabalik.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><strong>Mga Bagay na Babasahin</strong></p>
<p class="font_8">➔ Panahon na para tingnan ang ilang Kasulatan tungkol sa pagdating ng Kaharian ng Diyos. Tingnan ang Isaias 2 at 11, upang malaman ang tungkol sa mahalagang katungkulan ng Jerusalem sa hinaharap (bilang sentro ng pamahalaan ng mundo) at ang mga katangian ng hari na maghahari mula roon.</p>
<p class="font_8">➔ Basahin ang tala tungkol sa mga disipulo na nagtatanong kay Jesus tungkol sa gantimpalang maaasahan nila sa Marcos 10 at pansinin kung paano sinabi ni Jesus na magkakaroon ng mga pagpapala at kapakinabangan para sa kanyang mga alagad kapwa sa buhay na ito at sa buhay na darating.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><strong>Mga Katanungang Sasagutin</strong></p>
<p class="font_8"><strong>19.1 </strong>Kung hihilingin ninyo sa mga tao na ipakita sa inyo kung saan nangangako ang Biblia na pupunta kayo sa langit kapag namatay tayo, ang tanging talatang karaniwan nilang iniaalok ay Juan 14:1-6. Basahin ang talata at pagkatapos ay pag-isipan kung ano talaga ang itinuturo nito.</p>
<p class="font_8"><strong>19.2 </strong>Ano ang nauunawaan mo na itinuturo ng Mga Awit 146 tungkol sa buhay pagkatapos ng kamatayan? May sinasabi ba ito sa atin tungkol sa pagparito ng Kaharian ng Diyos?</p>

ANG PANGAKONG GANTIMPALA

BILANG 19

Button

Ang pagkabuhay na mag-uli ay maghahatid sa atin sa hukuman ni Cristo sa kanyang pagdating. Sa paghuhukom na iyon ang mga nabuhay na mag-uli ay ipatatawag. Hindi lahat ay tatawagin sa paghuhukom at ang Diyos ang magpapasiya kung sino ang tatawagin at sino ang maiiwan upang mabulok. Ang mahalaga ay kung paano tumugon ang mga tao sa paanyayang ginawa ng Diyos, at mga ibinibigay Niyang mga babala, sa Bibiliya na Kanyang Salita.

<p class="font_8" style="text-align: justify">Binibigyang-diin ngayon ng apostol ang mga puntong binibigkas niya para sa kanyang mga mambabasa. Binigyang-diin na niya na ang sangkatauhan ay gumagawa ng sariling pamamaraang walang diyos at binalaan na ang resulta ay ang pagkawasak maliban kung pipiliin ng mga tao na sundin ang pamamaraan ng Diyos. Binigyang-diin din niya kung bakit galit ang Diyos tungkol mga walang diyos at makasalanang paraan ng pamumuhay ng mga tao ngayon. Binalaan Niya ang mga Hudyo at mga Gentil na dapat nilang baguhin ang kanilang mga pamumuhay kung nais nilang makatakas sa hatol ng Diyos. Ngayon dinadala niya ang kanyang mga mambabasa sa Lumang Tipan upang ipakita na ang lahat, nang walang pagbubukod, ay namuhay sa paraang mali sa paningin ng Diyos. Kasama rin dito ang bawat isa sa atin.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Pinagsasama-sama ng apostol ang maraming mga talata upang patunayan ang isang napakahalagang punto:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em><strong>Walang matuwid, wala kahit isa. Walang nakakaunawa, walang naghahanap sa Diyos</strong></em><em>. </em><em><strong>Ang</strong></em><em> </em><em><strong>lahat ay lumihis ng landas at nagpakasama. </strong></em><em>Walang gumagawa ng mabuti, wala kahit isa … Alam natin na anumang sinasabi ng Kautusan ay sinasabi sa mga nasasakop nito </em><em><strong>upang walang maidahilan ang sinuman, at dahil dito’y mananagot ang lahat sa Diyos.</strong></em><em> Walang taong mapapawalang sala sa paningin ng Diyos sa pamamagitan ng Kautusan, sapagkat ang ginagawa ng Kautusan ay ang ipaalam sa tao na siya’y nagkasala.</em>” (Roma 3:10-20).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Sa talatang ito (kung saan ang simula at wakas lamang ang ipinakita sa itaas) maraming mga sipi mula sa Lumang Tipan, pangunahin mula sa Awit, na nagpapakita ng pangunahing katuruan ni Pablo. Sa buong kasaysayan ng Bibliya, ang kinasihang manunulat ay nagpahayag na ang mga kalalakihan at kababaihan ay mali sa paningin ng Diyos. Ang bawat isa ay tumalikod upang gumawa ng masama. Walang gumagawa ng mabuti. Ang mga tao ay nagsasalita at nagsasabi ng mga maling bagay, kaya't ang kanilang buhay ay nasisira at malungkot sapagkat sinuway nila ang mga utos ng Diyos. Sa hukuman ng batas ng Diyos, kung ang Diyos ay uupo bilang Hukom, bawat isa sa atin ay hahatulang "Nagkasala!”</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><strong>Kasalanan at Kamatayan</strong></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Ang </em><em><strong>kasalanan</strong></em><em>ay pumasok sa sanlibutan sa pamamagitan ng isang tao, at ang </em><em><strong>kamatayan</strong></em><em> ay pumasok sa pamamagitan ng kasalanan. Dahil dito, lumaganap ang kamatayan sa lahat ng tao sapagkat ang lahat ay nagkasala</em>” (5:12);</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Nang magkaroon ng Kautusan, dumami ang </em><em><strong>pagsuway</strong></em><em>; ngunit sa pagdami naman ng mga pagsuway ay lalong sumagana ang kagandahang-loob ng Diyos. Kaya nga, kung paanong naghari ang kasalanan sa pamamagitan ng kamatayan, gayundin naman maghahari ang kagandahang-loob ng Diyos sa pamamagitan ng pagpapawalang-sala. Ito’y magdudulot ng buhay na walang hanggan sa pamamagitan n gating Panginoong Jesu-Cristo</em>” (5:20-21).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Hindi ba ninyo alam na kapag nagpapasakop kayo sa sinumang inyong sinusunod, kayo’y nagiging alipin nito, maging ito’y </em><em><strong>kasalanang hahantong sa kamatayan</strong></em><em>, o ang pagsunod sa Diyos na hahantong sa matuwid?</em>” (6:16).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Sapagkat </em><em><strong>kamatayan ang kabayaran ng kasalanan</strong></em><em>,</em><em><strong> </strong></em><em>ngunit ang walang bayad na kaloob ng Diyos ay buhay na walang hanggan sa pamamagitan ni Cristo Jesus na</em><em><strong> </strong></em><em>Panginoon</em>” (6:23).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Ang ibig sabihin ba nito’y nagdulot sa akin ang kamatayan ng mabuting bagay? Hinding hindi! Ang </em><em><strong>kasalanan</strong></em><em> </em><em><strong>ay pumatay sa akin</strong></em><em>sa pamamagitan ng mabuting bagay. Nangyari ito upang maipakita kung ano nga ang </em><em><strong>kasalanan</strong></em><em>, at upang mahayag sa pamamagitan ng Kautusan na ang </em><em><strong>kasalanan</strong></em><em>ay talagang </em><em><strong>napakasama</strong></em>” (7:13).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“Sa pamamagitan ng kautusan ng Espiritung nagbibigay-buhay dahil sa pakikiiisa natin kay Cristo-Jesus, pinalaya na ako mula sa <strong>kautusan ng kasalanan at ng kamatayan</strong>” (8:2).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Sa sandaling ito, huwag mag-alala tungkol sa kung ano ang ibig sabihin ng lahat ng mga talatang ito, pupunta tayo sa kanila sa takdang panahon. Ngunit pansinin lamang kung gaano kahalaga ang koneksyon sa pagitan ng "<em>kasalanan</em>" at ang partner nitong "<em>kamatayan</em>". <em>Nagkakasala</em> tayo kaya't <em>namamatay</em> tayo - ang mga ito ang <em>sanhi</em> at <em>bunga</em>. Ang kasalanan ay tulad ng isang amo na nagbabayad sa atin ng sahod na nararapat sa atin – ang kamatayan; tulad ng isang panginoon ng alipin na ginagawa ang anumang pipiliin niya; o tulad ng isang hari na naghahari sa atin at pagkatapos ay binibigyan tayo ng kamatayan bilang mana. Ito ay isang malupit na paglalarawan, at iyan mismo ang nais ng kinasihang apostol na maunawaan natin.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><strong>Kasalanan</strong></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Ang </em><em><strong>kasalanan</strong></em><em>ay pumasok sa sanlibutan sa pamamagitan ng isang tao, at </em><em><strong>ang</strong></em><em> </em><em><strong>kamatayan ay pumasok sa pamamagitan ng kasalanan</strong></em>” (Roma 5:12).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Iyon ang paraan ng pagsasalarawan ni Pablo kung ano ang isinasaalang-alang na natin. Ang unang akto ng sinasadyang pagsuway ay ginawa ni Adan nang iminungkahi sa kanya ni Eba na kumain siya ng prutas na kinain na niya. Sinabi sa atin na si Eba ay nalinlang ng ahas - na hindi niya alam kung ano ang ginagawa niya nang sumang-ayon siya sa kanyang mungkahi (tingnan sa 1 Timoteo 2:14). Ito ang dahilan kung bakit si Adan ang responsable sa unang akto ng sinasadyang pagsuway. Hindi siya nilinlang - alam niya kung ano ang ginagawa niya: paglabag sa batas ng Diyos at pagtanggap sa mga kahihinatnan, anuman ang mga ito. Sinabi ng Diyos na sa araw na kumain siya ng prutas na iyon ay mamamatay siya, kaya't ang kasalanan niya ang nagdala ng kamatayan sa sangkatauhan.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ang kasalanan ay isang kilos ng paghihimagsik laban sa Diyos: ang sadyang pagtanggi na gawin ang sinabi ng Diyos. Ganito ito tinukoy ng Bibliya:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Sa nakakaalam ng mabuti na dapat niyang gawin ngunit hindi ito ginagawa ay nagkakasala” </em>(Santiago 4:17).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Ang bawat nagkakasala ay lumalabag sa kautusan ng Diyos, sapagkat ang kasalanan ay paglabag sa kautusan</em>” (1 Juan 3:4).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Ang lahat ng gawaing di matuwid ay kasalanan</em>” (1 Juan 5:17).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Kaya't ang mga gawa ng sinasadyang pagsuway, o ang kabiguang gawin ang nais ng Diyos, ay magkaparehong mali at ang Bibliya ay gumagamit ng iba't ibang mga salita upang mabaybay ito. Tinatawag ng Bibliya ang mga taong sumuway sa Diyos bilang mga makasalanan, mga mananalangsang, mga mapanghimagsik, o mga anak ng pagsuway. Ngunit bakit lahat tayo ay napakadaling magkasala? Bakit mas madali nating suwayin ang Diyos kaysa sa sundin Siya?</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><strong>Makasalanang Kalikasan</strong></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Nang magkasala si Adan ay nagbago ang lahat. Ang kasalanan ay isa sa mga pinaka nakakahumaling na bagay sa mundo at sa sandaling nagkasala si Adan ito ay isang bagay na nais niyang gawin.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Siya ay bahagi ng isang nilikhang kaayusan na ginawang "napakabuti", tulad ng nakita natin, ngunit ang kanyang pag-aklas laban sa Diyos ay nagbago ng mga bagay. Maaari niyang tanggapin ang batas ng Diyos at mabuhay nang masaya sa ilalim ng direksyon nito. Ngunit sa halip ay pinili niyang sumuway at sumailalim sa iba pang prinsipyong namumuno sa buhay. Tinanggap niya ang kadalubhasaan ng kasalanan - na para bang ang kasalanan ang magiging hari ng kanyang buhay - at naging paksa sa tinawag ni Pablo na "batas ng kasalanan at kamatayan" (Roma 5:21; 6:16; 8: 2).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Sa ilang paraan ang kanyang kalikasan ay binago ng unang maling kilos, at ang pagbabago ng kalikasan ay ipinasa sa kanyang mga inapo. Ito ang dahilan kung bakit ipinanganak si Seth sa sariling pagkakatulad ni Adan, "na kanyang kalarawan" (Genesis 5:3). Ito ang dahilan kung bakit ang sanlibutan ay naging napakasama, bago ang baha. At ito ang dahilan kung bakit ang ating mundo ay nasa isang walang diyos at pabayang estado ngayon. Lahat tayo ay ipinanganak sa kondisyong iyon kung saan natagpuan ni Adan ang kanyang sarili pagkatapos na siya ay maging isang makasalanan. Mula dito sumusunod na ang kasalanan ay higit pa sa isang kilos, o kilos, ng pagsuway laban sa Diyos. Ang kasalanan din ay bilang estado ng pagiging - isang kondisyon ng pag-iisip at puso sa kung saan tayo ipinanganak; isang kondisyon na natural na sa atin.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ang lahat, mula nang ipinanganak si Adan, ay ipinanganak na may damdamin at ugali na itinuturing nating natural - iyon ang tungkol sa likas na katangian ng tao. Lahat ng tao ay ipinanganak na may isang likas na katangian na makasarili at mapaglingkod sa sarili. Kahit na ang pinakamahusay na mga tao na nabuhay ay nagkaroon ng mga kaugaliang iyon mula nang ipanganak. Ang hamon para sa kanila ay ang mapagtagumpayan ang mga likas na damdamin at ituon ang kanilang buhay patungo sa Diyos, at iyan din mismo ang hamon na kinakaharap natin. Sa Awit na nagsiwalat ng kaibuturan ng kanyang mga kaisipan, sinabi ito ni Haring David:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Mga pagkakasala ko’y kinikilala, </em><em><strong>di ko malilimutan, laging alaala</strong></em><em>. Sa iyo lang ako nagkasalang tunay, at ang ginawa ko’y di mo kinalugdan;kaya may katuwiran ka na ako’y hatulan, marapat na ako’y iyong parusahan. </em><em><strong>Ako’y masama na buhat nang isilang, makasalanan na nang ako’y iluwal</strong></em>” (Awit 51:3-5).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ibig niyang sabihin mula sa kanyang kapanganakan ay nagtataglay siya ng ugali na gumawa ng mga maling kilos - ng kasalanan. Ang ugali na iyon ay isang likas na bahagi ng kanyang kalikasan. Ang Luma at Bagong Tipan ay sumasang-ayon dito. Narito ang ilang iba pang mga pahayag tungkol sa kalagayan ng tao, mula sa iba pang mga aklat sa Bibliya:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em><strong>Sino ang makakaunawa sa puso ng tao? Ito’y mandaraya at walang katulad</strong></em><em>; wala nang lunas ang kanyang kabulukan. Akong si Yahweh ang sumisiyasat sa isip at sumasaliksik sa puso ng mga tao. Ginagantimpalaan ko ang bawat usa ayon sa kanyang pamumuhay, at ginagantimpalaan ayon sa kanyang ginagawa</em>.” (Jeremias 17:9, 10).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Hindi ba ninyo nalalaman na anumang pumapasok sa bibg ay tumutuloy sa tiyan at pagkatapos ay idinudumi? Ngunit ang lumalabas sa bibig ay naggagaling sa puso. Iyan ang nagpaparumi sa tao. Sapagkat </em><em><strong>sa puso nanggagaling ang masasamang kaisipan, pagpatay, pangangalunya, pakikiapid, pagnanakaw, pagiging saksi para sa kasinungalingan, at paninirang puri</strong></em><em>. </em><em><strong>Iyan ang nagpaparumi sa tao</strong></em><em> sa paningin ng Diyos</em>” (Mateo 15:17-20).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Tayong lahat ay dati ring namumuhay ayon sa pagnanasa n gating laman, at sumusunod sa mga </em><em><strong>hilig ng katawan at pag-iisip</strong></em><em>. Kaya’t sa ating likas na kalagayan, kabilang tayo sa mga taong kinapopootan ng Diyos</em>” (Efeso 2:3).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Huwag na kayong mamuhay na tulad ng mga hindi sumasampalataya. </em><em><strong>Walang kabuluhan ang kanilang iniisip</strong></em><em>, at wala silang pang-unawa. Dahil sa kanilang kamangmangan at </em><em><strong>katigasan ng ulo</strong></em><em>wala silang bahagi sa buhay na kaloob ng Diyos. Sila’y naging alipin ng kahalayan at wala na silang kahihiyan. Wala na silang inaatupag kundi pawang kalaswaan. Hindi ganyan ang natutunan ninyo tungkol kay Cristo. Napakinggan na ninyo ang aral ni Jesus at natutunan na ninyo ang katotohanang nasa kanya. Iwan na ninyo ang dating pamumuhay. Huabrin na ninyo ang inyong dating pagkatao na nasisira dahil sa masasamang pagnanasa. Magago na kayo ng diwa at pag-iisip; at ang dapat ninyong isuot ay ang bagong pagkatao na nilikhang kalarawan ng Diyos; at nahahayag sa matuwid at banal na pamumuhay ayon sa katotohanan</em>” (Efeso 4:17-24).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ito ang uri ng pagsasanay na maaari mong gawin para sa iyong sarili kapag naging pamilyar ka na sa Bibliya. Sa pamamagitan ng regular na pagbabasa, at pagkatapos ay ang pagsulat ng mga talata tungkol sa isang partikular na paksa na iniisip mo, maaari kang makabuo ng isang koleksyon. Pagkatapos ito’y isang bagay na lang ng pagtigil at pagtatanong kung ano ang ibig sabihin ng mga talatang ito. At walang mas mahalaga sa anuman sa atin kaysa alamin ang tungkol sa ating likas na kalagayan.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Sinasabi sa atin ng mga talatang ito na likas na nahihirapan tayo. Kung makamit ng kasalanan ang kontrol sa ating buhay, patay tayo! Ngunit kung makakahanap tayo ng iba pang paraan ng pamumuhay at pag-uugali, na gagawing tama sa tayo sa Diyos, may pag-asa pa sa mas ikabubuti. Sa ganoong paraan makakaligtas tayo mula sa kasalanan at ang nakamamatay na epekto nito. Ito ay kasing kritikal at kasing halaga niyan.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><strong>“Ang Lahat ay Nagkasala”</strong></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Hindi tayo dapat sisihin sa paningin ng Diyos sapagkat tayo ay ipinanganak na may likas na katangian ng tao - hindi natin iyon kasalanan, kasawian natin iyon. Ito ay isang napakahalagang pagkakaiba, at isa na madali nating makaligtaan. Sa likas na katangian lahat tayo ay may mga saloobin at pagnanasa na bunga ng kung ano ang nangyayari sa loob ng ating isipan o puso. Tinutukso tayo ng mga kaisipang iyon na gumawa ng mali, ngunit hindi makasalanan ang mga ito hangga't hindi natin tinatanggap ang mga ito at magpasya na nais nating gawin ang mga bagay ito. Ganitong paraan inilarawan ni apostol Santiago ang kasalanan:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Huwag sabihin ninuman na tinutukso siya ng Diyos kapag siys’y dumaranas ng pagsubok, sapagkat ang Diyos ay hindi maaaring matukso at hindi rin naman niya tinutukso ang kahit sino. Natutukso ang tao kapag siya’y </em><em><strong>naaakit at papatangay sa kanyang sariling pagnanasa</strong></em><em>. At ang pagnanasa kapag naitanim sa puso ay nagbubunga ng kasalanan; at </em><em><strong>ang kasalanan, sa hustong gulang ay nagbubunga ng kamatayan</strong></em>” (Santiago 1:12-15)</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Pansinin ang proseso na inilalarawan ni James. Natutukso tayo kapag ang ating likas na mga hangarin ay naghahangad na akitin at akitin tayo na gawin o tanggapin ang isang bagay na alam nating mali. Sa yugto maaari tayong pumili upang labanan at patayin ang kaisipan - na kung paano natin malalampasan ang kasalanan. Ngunit pinapayagan naming lumaki ang kaisipan (at dito gumagamit si James ng isang salita na maaaring pantay na tumutukoy sa isang bata na lumalaki sa loob ng kanyang ina), pagkatapos ang pag-iisip ay naging isang tunay na ideya - isang bagay na talagang nais naming gawin. Pagkatapos ay sanhi ito upang maisagawa natin ang kilos - at nagkakasala tayo. Ngunit may isa pang puntong dapat isaalang-alang, sinabi rin sa atin ng Bibliya na ang pagnanais na gumawa ng isang bagay na masama ay maaaring maging masama tulad ng gawa sa kama mismo. Minsan sinabi ni Jesus na napakasama ring magpasya na nais mong gumawa ng isang maling bagay tulad ng aktwal na gawin ito (Mateo 5:27, 28). Parehong nakamamatay ang mga ideya at gawa ng makasalanan - sinabi ni James na ang resulta ay kamatayan.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ang bawat isa sa atin, sa maraming iba't ibang paraan at sa iba't ibang oras sa ating buhay, ay gumawa ng mga maling bagay: mga bagay na labag sa batas ng Diyos. Si Pablo ay nagsulat tungkol sa mga tao noong Unang Siglo nang sabihin niya ito: "<em>ang lahat ng tao ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng kasalanan</em>” (Roma 3:9), at “sapagkat ang lahat ay nagkasala, at walang sinumang nakaabot sa kaluwalhatian ng Diyos” (3:23). &nbsp;Nakalulungkot, ngunit totoo rin ito sa lahat ng mga sumusunod na siglo. Sapagkat sa lahat ng panahong iyon ay hindi nagbago ang kalikasan ng tao; tayo rin ay nilikha na kalarawan ni Adan, na ayon sa kanyang wangis (1 Corinto 15:49). Ang pagnanais na magkasala ay tulad ng isang sakit na naipasa mga henerasyon, at nang walang lunas lahat tayo ay mamamatay, dahil sa kasalanan. Iyon ang dahilan kung bakit tinatalakay ni Pablo ang "kasalanan" at "kamatayan" nang magkasama. Ang isa ay palaging humahantong sa isa pa, maliban kung may nagawa upang masira ang koneksyon.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><strong>Ang Kamatayan ba ang Wakas?</strong></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Wala sa mga ito ang talagang mahalaga, syempre, kung ang kamatayan ay hindi gayong seryosong kondisyon. Kung ito ang lagusan tungo isa pang buhay, kung mayroon tayong kaluluwang walang kamatayan, sa gayon maaari tayong palaging makabawi sa susunod sa mga nawala nating oras, at subukang ilagay ang ating buhay sa tama kasama ang Diyos pagdating natin doon. Ngunit paano kung ang kamatayan talaga ang katapusan ng ating kamalayan at wala nang pangalawang pagkakataon? Ano kaya kung sa buhay na ito lamang tayo mayroong pagkakataong makakuha ng buhay na walang hanggan at, kung pabayaan natin ang pagkakataong ito, mawawala sa atin ang walang hanggang kagalakan sa darating na panahon na ipinangako ng Diyos? Muli kailangan nating mangolekta ng ilang mga sipi sa Bibliya na makakatulong sa atin upang matuklasan kung alin ang dalawang ito ang tama, o kung may isang bagay na nasa pagitan nito.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Kailangan nating magsimula sa Eden sapagkat doon ipinasa kay Adan ang orihinal na sentensiya na kamatayan. Sinabihan siya na ang kanyang rebelyon ay nag-uudyok ng parusang ibinabala ng Diyos. Kapag kumain siya, mamamatay siya; at kinain na niya, kaya sinabi ng Diyos:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Dahil nakinig ka sa iyong asawa, nang iyong kinain ang ipinagbabawal kong bunga; dahil dito’y sinusumpa ko ang lupa, sa hirap ng pagbubungkal, pagkain mo’y magmumula. Mga damo at tinik ang iyong aanihin, halaman sa gubat ang iyong kakainin; </em><em><strong>sa pagod at pawis pagkain mo’y manggagaling, sa lupang alabok ay babalik ka rin</strong></em><em>” </em>(Genesis 3:17-19).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ito’y tatlong beses na sentensiya:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><em>1 &nbsp;ang lupa ay isusumpa</em></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><em>2 &nbsp;magiging mahirap ang buhay; at</em></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><em>3 &nbsp;magwawakas ito sa kamatayan – si Adan ay nanggaling sa alakok at sa alabok siya babalik</em>.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><strong>Gawa sa Alabok at Hininga</strong></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Si Adan ay isang nilalang na gawa sa alabok.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Pagkatapos, ginawa ng PANGINOONG Yahweh ang tao mula sa alabok, hiningahan niya sa ilong, at nagkaroon ito ng buhay</em>” (Genesis 2:7).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ngayon, sa kanyang huling paghinga, mabubulok ang kanyang katawan at ang matitira ay isang tumpok na alabok. Totoo na ngayon hindi tayo espesyal na nilikha tulad ni Adan. Ngunit kapag namatay tayo ang ating mga katawan ay mabubulok sa parehong paraan. Tayo rin, tulad ng ating mga ninuno, ay nakalaan na maging alabok kapag namatay tayo. Ngunit paano ang ating buhay, ating espiritu, ating kamalayan, ating kaluluwa, o anupaman na maaari nating itawag dito? Mayroon bang ibang bagay na makakaligtas?</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ang ilang mga bersyon ng Bibliya ay isinaling iba ang Genesis 2: 7, na nagmumungkahi na ang tao ay naging "isang buhay na kaluluwa". Ito ay nag-udyok sa maraming tao na maniwala na nilikha ng Diyos ang lalake at babae na may espesyal na bagay sa kanila, isang bagay na nakalaan upang mabuhay pagkatapos ng kanilang kamatayan. Ang pag-iisip na ito ay humantong sa paniniwala na ang kaluluwa ay walang kamatayan, at ang lahat ay mayroon nito, na walang sinuman ang talagang mamamatay. Ang mabubuting tao ay mabubuhay magpakailanman sa Langit pagkatapos ng kamatayan; ang mga masasamang tao ay magdurusa magpakailanman sa Impiyerno. Dahil ito’y tila medyo mahirap para sa mga hindi gaanong masama, may umusbong na ideya na maaaring mayroon ding nasa pagitan nito – na tinawag na "purgatoryo" at "limbo".</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Kung binasa mo ang buong Bibliya, at ang kwaderno sa kamay mo, ito ang mahahanap mo. Walang nabanggit na "walang kamatayang kaluluwa" saanman sa Bibliya: ito ay isang ideya na gawa lamang ng tao. Ang pinakamalapit na mahahanap mo sa ideyang iyon ay ang sinabi ng ahas kay Eba, nang linlangin siya ng mga salitang: "Hindi kayo mamamatay" (Genesis 3: 4). Nakalulungkot na siya ay nalinlang ng kasinungalingang iyon, at marami sa kanyang mga inapo sa mga sumunod na henerasyon ang sumunod sa parehong pag-iisip.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Si Adan ay ginawang isang "buhay na nilalang [nagkaroon ng buhay]" (Genesis 2: 7), at ang mismong mga salita ay ginamit ng maraming beses sa mga hayop na nilikha ng Diyos. "<em>Kaya, mula sa lupa ay lumikha ang PANGINOONG Yahweh ng mga hayop sa parang at mga ibon sa himpapawid, dinala niya ang mga ito sa tao upang ipaubaya rito ang pagbibigay ng pangalan sa mga iyon</em>” (Genesis 2:19). Ang pagkakaroon ng tao ay kasing-halaga ng pagkakaroon ng mga hayop na nilikha ng Diyos. Ang pinagkaiba lamang ng lalaki at babae ay ginawa sila ng Diyos na may kakayahan upang maging espiritwal. Maaari silang bumuo ng mga katangian at personalidad na kagaya sa mga banal na nilalang. Kaya't binigyan sila ng Diyos ng mga anghel na kasama nila, na nagturo sa kanila sa mga bagay na makalangit at hinihimok sila na kontrolin ang kanilang sarili at ang kanilang kapaligiran.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Hinahamon sila na piliin ang mga bagay na pinakamahusay at pinakamadakila sa buhay; ngunit nang gumawa sila ng kanilang sariling mga maling desisyon, nawala sa kanila ang lahat. Pagkatapon mula sa hardin, kailangan nilang gumawa ng kanilang sariling paraan ng pamumuhay, at ito ay mas mahirap kaysa sa plinano ng Diyos para sa kanila. Kailangan nilang magsumikap upang mahanap ang daan pabalik sa panig ng Diyos at, magiliw na binigyan sila ng Diyos ng daan-daang taon pa upang mabuhay - dahil si Adan ay "namatay … sa gulang na 930 taon" (Genesis 5: 5), tulad ng lahat ng kanyang mga inapo pagkatapos nya.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><strong>Espiritu</strong></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Kung ang "kaluluwa" ay nangangahulugang "nilalang", o kung minsan ay "buhay" lamang, paano ang tungkol sa ideya na mayroon tayong "espiritu" sa loob natin, isang kislap ng banal, isang bagay na makakaligtas sa atin? Ano itong, halimbawa, hininga ng Diyos kay Adan na nagpasigla at nagbigay ng kapangyarihan sa kanya - ang puwersang tinawag ng Bibliya na "hininga ng buhay" (Genesis 2: 7)?</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Tiyak na hindi tayo maaaring umiiral nang walang hininga ng buhay; kung mawawala sa atin ang nagpapalakas na puwersang iyon, titigil tayo sa pag-iral. Ngunit pareho iyan sa mga hayop. Isang sinaunang tagamasid sa kalagayan ng tao ang minsan ay nagsabi na ang "ang asong buhay ay mas mainam kaysa sa patay na leon" (Eclesiastes 9: 4). Nauunawaan ng lahat kung ano ang ibig niyang sabihin dahil mayroong malaking pagkakaiba sa pagitan ng isang bagay na buhay at isang bagay na patay. Ang kapangyarihan ng buhay ang kaibahan. Pinapagana nito ang isang katawan at kapag nawala na, ang katawan ay wala nang buhay.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ang buhay ay isang kaloob mula sa Diyos at nangangahulugan iyon na ang lahat ng mga nabubuhay na nilalang - mga hayop at kapwa tao - ay pinalakas ng kapangyarihan ng Diyos sa ilang paraan. Minsan sinabi ni apostol Pablo na ang Diyos ay "<em>nagbibigay ng buhay, hininga at lahat ng bagay sa sangkatauhan</em>” (Mga Gawa 17:25), at kung pipiliin ng Diyos na kunin ang hiningang iyon ay mamamatay tayo. Paano kung ginawa Niya iyon sa malawak na saklaw?</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“Kapag binawi ng Diyos ang hininga ng tao, <strong>sila’y mamamatay at sa alabok ang kanilang tungo</strong>” (Job 34: 14-15).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ano ang mangyayari sa espiritu - ang kapangyarihan ng buhay na ipinagkaloob ng Diyos? Binibigyan din tayo ng sagot ng Banal na Kasulatan:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>…manumbalik sa alabok ang ating katawang lupa at </em><em><strong>ang ating hininga ay magbalik sa Diyos na may bigay nito</strong></em>” (Ecclesiastes 12:7).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">At paano ang taong nawalan ng espiritung iyon, ang hininga ng buhay na mula sa Diyos?</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><em>“Kung sila’y mamatay, balik sa alabok, </em><em><strong>kahit anong plano nila’y matatapos</strong></em><em>”</em> (Awit 146:4).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><strong>Walang Kamalayan</strong></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ang hininga o espiritu ng buhay ay hindi isang bagay na malaya sa katawan ng tao. Ito ang paraan ng Bibliya upang ilarawan ang mahalagang puwersa na nagpapanatili sa atin para mabuhay at iniiwan tayo kapag namatay tayo. Ang kapangyarihang ito ng buhay na nagbibigay lakas sa atin habang tayo ay nabubuhay ay babalik sa Diyos sa pagkamatay natin. Naiwan tayong walang buhay. Ang bawat bahagi natin, kasama na ang ating talino, ay maililibing sa lupa at magsisimulang mabulok; o susunugin at masisira tayo kaagad.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Wala nang natitirang kamalayan. Ang pagproseso ng ating pag-iisip, ang ating mga alaala at ang ating damdamin ay nagtatapos lahat, tulad ng ipinapaliwanag ng Bibliya nang maraming beses. Ang kamatayan ay tulad ng isang walang panaginip na pagtulog; ang pagtatapos ng ating kamalayan:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Magbalik ka, O Yahweh, ang buhay ko’y iligtas, hanguin mo ako ng pag-ibig mong wagas. </em><em><strong>Kapag ako ay namatay, di na kita maaalala</strong></em><em>, sa daigdig ng mga patay, sinong sa iyo’y sasamba?</em>” (Awit 6:4-5).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Ang pagibig mo ba doon sa libinga’y ipinahayag, o sa kaharian niyong mga patay ang iyong pagtatapat? Doon ba </em><em><strong>sa dilim</strong></em><em> ang dakilang gawa mo ba’y makikita, o iyong kabutihan, </em><em><strong>sa mga lupaing tila nalimot na</strong></em><em>?</em>” (Awit 88:11-12).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<strong>Ang patay ay hindi na makakapagpuri sa iyo</strong>, o makakaasa sa iyong katapatan. Mga buhay lamang ang makakapagpurri sa iyo tulad ng ginagawa ko ngayon” (Isaias 38:18-19).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ang lahat ng ito ay magiging malupit na balita kung walang nakalaang panlunas. Gayunpaman, nangangahulugan ito na hindi na kailangang lumikha ng isang detalyadong pamamaraan ng gantimpala sa langit at parusa sa impiyerno, na may purgatoryo sa pagitan. Ang mga iyon ay pagano ideya at hindi ng Bibliya. Idinagdag ang mga ito sa orihinal na evangelio dahil nagkakamali ang mga tao tungkol sa totoong dahilan ng ating pag-iral. Kapag ginamit ng Bibliya ang salitang "impiyerno" nangangahulugan lamang ito ng isang lugar ng pagkawasak, karaniwang ang libingan, at hindi ka makakahanap ng anumang pangako sa Bibliya tungkol sa pagpunta sa langit pagkatapos ng kamatayan. Ngunit mahahanap mo ang sinasabi sa Banal na Kasulatan tungkol kay Haring David, na inilarawan bilang totoong malapit sa Diyos, na:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em><strong>Namatay</strong></em><em> si Haring David [natulog kasama ng kanyang mga ninuno] at inilibing sa Lunsod ni David</em>” (1 Hari 2:10).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em><strong>Hindi si David ang umakyat sa langit</strong></em>” (Mga Gawa 2:34).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Nang maisagawa na ni David ang kalooban ng Diyos para sa kanyang kapanahunan, </em><em><strong>siya’y namatay [natulog] at inilibing sa piling ng kanyang mga ninuno, at siya’y dumanas ng pagkabulok</strong></em>” (Mga Gawa 13:36).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">v <strong>Paggising mula sa Pagtulog</strong></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Gayunpaman hindi ito nangangahulugan na napalampas ni David ang gantimpala sa hinaharap, dahil makikita natin kung iisipin natin ang mga bagay na ipinangako ng Diyos kay David. Ang mismong ginamit na wika ay nakapagpapatibay, dahil ginamit ng parehong mga Tipan ang salitang "pagtulog", at ang mga natutulog ay maaaring gisingin. Ito ang totoong pangako ng Diyos sa lahat ng Kanyang mga tao sa bawat panahon - na darating ang isang oras ng paggising: ang tawag sa Bibliya ay pagkabuhay na mag-uli. Darating ang panahon na ibabalik ng Diyos sa kamalayan ang mga nais Niyang gisingin. Hindi lahat ay maibabalik sa kamalayan; ang ilang mga tao ay patay na at nawala na nang tuluyan (Jeremias 51:39, 57). Ngunit maraming mga tao ang babalik sa buhay:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Muling mabubuhay ang maraming mga namatay sa lahat ng panig ng daigdig; ang iba’y sa buhay na walang hanggan, at ang iba nama’y kaparusahang walang hanggan</em>” (Daniel 12:2).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Masisiyasat natin ang higit pa tungkol sa pangakong ito ng muling pagkabuhay mula sa mga patay sa paglaon, ngunit may isa pa tayong katanungang kailangang tingnan.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><strong>Bakit Tayo Namamatay?</strong></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Maaaring pakiramdam mo kaya mong sagutin ang katanungang ito mula sa ating mga natalakay. Ang Kasalanan at Kamatayan ay malapit na magkaugnay, tulad ng nakita natin; nagkakasala tayo kaya't namamatay tayo. Ngunit ito ay hindi ganoon kadali tulad kung sisimulan mong mag-isip tungkol dito. Maraming tao ang hindi pa naririnig ang tungkol sa batas ng Diyos; sila ay nabubuhay at namamatay nang hindi nila nalalaman na mayroong isang Bibliya, ang Salita ng Diyos. Kung hindi nila alam ang kautusan ng Diyos, hindi sila maaaring pormal na uriin bilang "makasalanan". Kaya bakit sila namamatay?</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Namamatay sila sapagkat sila ay mortal: lahat tayo. Maliban kung gumawa tayo ng isang bagay upang makatakas sa mga epekto ng ating likas na kalagayan lahat tayo ay mamamatay, at titigil sa pag-iral magpakailanman. Ngunit may sinabi din si Pablo na iba tungkol dito.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ipinaliwanag niya na ang Diyos ay may paraan ng pagtawag sa bawat isa bilang responsable, kahit alam nila ang Kanyang batas o hindi. Sa ikalawang bahagi ng Roma kapitulo 2, ipinaliwanag niya na binigyan ng Diyos ang mga kalalakihan at kababaihan ng isang nakapaloob na mekanismo na tinatawag na "budhi o konsensiya" na nagpakilala ng isang sukatan ng tama at mali sa buhay ng bawat isa. Matagal nang pinagtatalunan ng mga tao na ang isang hindi magandang gawa ay kinikilala tulad nito ng buong mundo - na mayroong ilang mga pamantayang unibersal na tumutukoy kung ano ang bumubuo ng mabuti at masamang pag-uugali. Tinawag ang mga ito ni Pablo na batas sa loob nila, "nakasulat sa kanilang puso", at sinasabing ang lahat ay dapat tumugon sa mga panloob na damdamin at mabuhay nang maayos at disente sa buhay na ito, alam man nila ang nakasulat na batas ng Diyos o hindi. Ngunit, maliban kung matagpuan nila ang evangelio ng kaligtasan, kahit na ang mga taong namuhay nang disente ay mamamatay dahil sila ay mortal, hindi walang kamatayan:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“Ang mga Hentil ay walang Kautusan ni Moises. Sila ay nagkakasala at paparusahan nang hindi batay sa Kautusan. Ang mga Judio ay may Kautusan. <em>Sila ay nagkakasala at hahatulan batay sa Kautusan</em>” (Roma 2:12).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Pansinin dito na ang ugat ng problema ay ang kakulangan ng kaalaman tungkol sa Diyos at sa Kanyang mabuting layunin. Ang mga "paparusahan" ay ang mga walang nalalaman tungkol sa "batas" ng Diyos. Ibinuod ng kinasihang mang-aawit ang sitwasyon nang sabihin niya na: “<em>Ang tao mang dumakila ay iisa ang kahantungan, katulad ng mga hayop, tiyak siyang mamamatay!</em>” (Awit 49:20).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Hindi tayo nabubuhay magpakailanman - at wala tayong walang kamatayang kaluluwa na nabubuhay. Sa halip ang Bibliya ay naglalarawan sa atin bilang "mortal", na nangangahulugang "mananagot sa kamatayan". Lahat tayo ay ipinanganak na may limitadong pag-asa sa buhay na naiiba depende sa kung saan tayo nakatira sa mundo. Sa takdang oras ang ating katawan ay masisira at mamamatay tayo, tulad ng sinasabi natin, "sa likas na mga sanhi". Ito ay isang bagay na kinikilala at naitala ng Bibliya, sapagkat naglalaman ito ng mga paunawa ng kamatayan ng maraming tao. Hinihimok tayo nito na harapin ang ating mortalidad at gumawa ng isang bagay para dito:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><em>“Huwag na ninyong paghariin ang kasalanan sa inyong mga </em><em><strong>katawang may kamatayan</strong></em><em> upang hindi na ninyo sundin ang masasamang hilig nito”</em>(Roma 6:12);</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Ang ating katawang </em><em><strong>nabubulok</strong></em><em> ay mapapalitan ng hindi nabubulok, at ang </em><em><strong>katawang namamatay</strong></em><em> ay mapapalitan ng katawang </em><em><strong>hindi namamatay</strong></em><em>. Kapag ang </em><em><strong>nabubulok</strong></em><em> ay napalitan na ng di nabubulok, at ang may kamatayan ay napalitan na ng walang kamatayan, matutupad na ang sinasabi sa kasulatan: Nilupig na ang kamatayan; lubos na ang tagumpay!”</em>(1 Corinto 15:53-54);</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">“<em>Habang kami’y nabubuhay, lagi kaming nabibingit sa kamatayan alang alang kay Jesus upang sa aming katawang </em><em><strong>may kamatayan</strong></em><em> ay mahayag ang kanyang buhay</em>” (2 Corinto 4:11).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ang pagiging mortal ay hindi nangangahulugang mamamatay tayo at hindi na mabubuhay muli. Nangangahulugan ito na dahil tayo ay may kamatayan kailangan nating gawin ang isang bagay tungkol dito kung nais nating maging walang kamatayan. Hindi pa tayo imortal. Tayo ay namamatay na mga nilalang, na nasa peligro ng kamatayan mula sa oras na tayo ay ipinanganak. Sa katunayan ang ilan ay namamatay sa pagsilang, o patay nang ipinanganak; ang iba ay namamatay sa murang edad, mula sa sakit o aksidente. Ang ilan ay namamatay sa nakalulungkot at mahirap na sitwasyon; at ang iba pa ay namamatay na matanda, ang ilan namamatay sa katandaan. Nag-iiba ang oras, ngunit pareho ang kaganapan - titigil tayo sa paghinga; ang buhay ay lalabas sa atin; mamatay tayo.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><br></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ang nangyari kay Adan ay mahalaga sa pagtulong sa atin na maunawaan ang ating sitwasyon. Nung nagkasala siya:</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">1 Siya ay naging mortal, namamatay na nilalang, kaya't sumusunod ang lahat ng kanyang mga inapo na maging mortal din; at</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">2 &nbsp;Siya ay naging makasalanan at may isang bagay sa kanyang pagkatao na nagbago upang pagkatapos ay sa kasalanan ay likas para sa kanya at sa kanyang mga inapo - kaya't pinag-uusapan pa rin natin ang tungkol sa "kalikasan ng tao".</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">3 Sapagkat ang kasalanan ay likas sa atin, kinopya nating lahat ang masamang halimbawa ni Adan at naging makasalanan.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><em>“Ang kasalanan ay pumasok sa sanlibutan sa pamamagitan ng isang tao (si Adan), at ang kamatayan ay pumasok sa pamamagitan ng kasalanan. Dahil dito, </em><em><strong>lumaganap ang kamatayan sa lahat ng tao sapagkat ang lahat ay nagkasala</strong></em><em>”</em>(Roma 5:12).</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">Ngayon ang laki ng problema ng tao ay malinaw na - na lahat tayo ay nasa panganib ng pagkamatay magpakailanman at malampasan ng lahat ng bagay na nasa isip ng Diyos para sa Kanyang sanlibutan at sa Kanyang mga tao. Kaya't ipinaliwanag ni apostol Pablo kung ano ang ginawa ng Diyos upang makagawa ng isang plano ng pagtakas para sa sangkatauhan. Kung nais mong mapunta sa bagong mundo ng Diyos, mayroong isang paraan na magbibigay-daan sa iyo upang makarating doon.</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><strong>Mga Bagay na Babasahin</strong></p>
<ul class="font_8">
  <li style="text-align: justify"><p class="font_8" style="text-align: justify">Ang Isaias 38, mga talata 9-19 ay magbibigay sa iyo ng pananaw tungkol sa mga saloobin ng isang tapat na tao ng Diyos – si Haring Ezechias - nang malapit na siyang mamatay. Pansinin kung paano niya inilarawan ang buhay - bilang isang bagay na madaling mawala - at kung ano ang sinabi niya tungkol sa kamatayan.</p></li>
  <li style="text-align: justify"><p class="font_8" style="text-align: justify">Ang Juan 11: 1-46 ay nagbibigay ng isang ulat tungkol kay Lazaro na binuhay mula sa mga patay. Pansinin ang wikang ginamit sa kabuuan at kung ano ang pinaniniwalaan ng lahat na naroroon na tanging solusyon sa problema ng kamatayan.</p></li>
</ul>
<p class="font_8" style="text-align: justify"><strong>Mga Katanungang Sasagutin</strong></p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">5.1 Si Haring David ay inilarawan bilang "natulog" at nakakita ng "kabulukan" (1 Hari 2:10; Mga Gawa 13:36). Mula sa Awit, malalaman mo ba kung ano ang inaasahan ng mga taong tapat pagkatapos ng kamatayan? (Awit 16:8-11; 17:15; 49: 12-15; 71:20)</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">5.2 &nbsp;Ano ang nagbibigay ng pag-asa sa kalalakihan at kababaihan na wala ang mga hayop? Ano ang kailangan nating gawin upang mapagtanto ang pag-asa? (Awit 49:12, 20; Hebreo 11:13, 39-40)</p>
<p class="font_8" style="text-align: justify">5.3 &nbsp;Ano ang kahulugan ng salitang "kaluluwa" kapag ginamit sa Bibliya? (Genesis 2:7; 12: 5; Exodo 1:5; Levitico 4:2; Josue 10:28; 1 ​​Pedro 3:20)</p>

ANG PROBLEMA NG KASALANAN AT KAMATAYAN

BILANG 5

Button

Binibigyang-diin ngayon ng apostol ang mga puntong binibigkas niya para sa kanyang mga mambabasa.

<p class="font_8">Ang pagkabuhay na muli ng mga patay ay ang totoong pag-asa ng buhay pagkatapos ng kamatayan; wala nang ibang pag-asa pang mabuhay. Kung hindi tayo bubuhayin mula sa mga patay ay magpapatuloy tayo sa ating walang malay na estado ng kamatayan magpakailanman.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Iniisip ng ilang tao na nabubuhay tayo magpakailanman, sapagkat sinabi nilang mayroon tayong walang kamatayang kaluluwa, ngunit tinanggihan ito ng Bibliya. Sinasabi nito sa atin na tayo ay mamamatay at hinihimok tayo na hanapin ang daan ng buhay, ang tanging pag-asa ng kaligtasan mula sa kasalanan at kamatayan. Ang iba ay naniniwala na babalik kami pagkatapos ng aming kamatayan sa ilang iba't ibang uri ng pagkakaroon, na muling nagkatawang-tao. Iginiit ng Bibliya na hindi ito totoo, sapagkat sinabi nito sa atin na:</p>
<p class="font_8">“<em><strong>Itinakda sa mga tao na minsan lamang mamatay at pagkatapos ay ang paghuhukom</strong></em><em>. Gayundin naman, si Cristo'y minsan lamang inihandog upang pawiin ang mga kasalanan ng mga tao. Siya'y muling darating, hindi upang muling ihandog dahil sa kasalanan, kundi upang iligtas ang mga naghihintay sa kanya</em>” (Hebreo 9:27-28).</p>
<p class="font_8">Ang Panginoong Jesucristo ay muling darating - sa "pangalawang pagkakataon" - at pagkatapos ay magkakaroon tayo ng isang pagkakataon lamang na mabigyan ng walang kamatayang buhay, ang kaloob ng buhay na nagmula sa Diyos. Ngunit paano sa pagkabuhay na mag-uli, sino ang naroon, at ano ang mangyayari pagkatapos?</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>May kamatayan o Walang kamatayan?</strong></p>
<p class="font_8">Nakita na natin na ang sangkatauhan ay inilarawan bilang "mortal," hindi "imortal”. Ito ay malinaw na ipinahayag sa Sulat sa mga Roma katulad ng sa kung saan man sa Banal na Kasulatan:</p>
<p class="font_8"><em>“Tinalikuran nila ang kaluwalhatian ng Diyos na walang kamatayan, at ang sinamba nila'y mga larawan ng mga</em><em><strong>taong may kamatayan</strong></em><em>, ng mga ibon, ng mga hayop na lumalakad, at ng mga hayop na gumagapang” (Roma 1:23);</em></p>
<p class="font_8"><em>“Huwag na ninyong paghariin ang kasalanan sa inyong mga katawang </em><em><strong>may kamatayan</strong></em><em> upang hindi na ninyo sundin ang masasamang hilig nito” (6:12);</em></p>
<p class="font_8"><em>“Kung naninirahan sa inyo ang Espiritu ng Diyos na siyang muling bumuhay kay Jesu-Cristo, siya ang muling bubuhay sa inyong mga </em><em><strong>katawang may kamatayan</strong></em><em>, sa pamamagitan din ng kanyang Espiritung naninirahan sa inyo” (8:11).</em></p>
<p class="font_8">Ang Diyos lamang ang nagtataglay ng imortalidad, sapagkat Siya ay inilarawan na "<em>mula sa walang hanggan hanggang sa walang hanggan</em>" (Awit 90: 2) at bilang "<em>Hari ng mga panahon, </em><em><strong>walang kamatayan</strong></em><em>, hindi nakikita, ang tanging Diyos</em>" (1 Timoteo 1:17). Sa Makapangyarihang Diyos sinabi na Siya:</p>
<p class="font_8"><em>“... lamang ang </em><em><strong>walang kamatayan</strong></em><em>, at nananatili sa liwanag na di matitigan. Walang taong nakakita, o makakakita sa kanya. Sa kanya ang karangalan at kapangyarihang walang hanggan. Amen” </em>(1 Timoteo 6:16)<em>.</em></p>
<p class="font_8">Ito ay isang malaking agwat na naghihiwalay sa Diyos mula sa sangkatauhan - Siya ang walang kamatayan, hindi nakikita, tunay na banal na Diyos at ang sangkatauhan ay mortal at makasalanan. Gaano man kalapit ng isang mananampalataya sa pagkakaroon ng isang pangmatagalang relasyon sa kanyang Tagalikha, ang kamatayan ang tatapos ng lahat ng iyon. Ang walang malay na estadong iyon ay magdudulot sa isang sumasamba upang hindi maalala ang lahat. Si Ezechias, isang matapat na hari ng Juda, na minsang nagmasid habang iniisip niya ang kanyang sariling kaligtasan mula sa kamatayan:</p>
<p class="font_8">“<em>Ang hirap na ito'y aking nalalaman, na tanging ako rin ang makikinabang. Iyong iniligtas ang buhay na ito, hindi mo hinayaang mahulog sa hukay, at pinatawad mo ako sa aking mga kasalanan. Ang patay ay hindi na makakapagpuri sa iyo, o makakaasa sa iyong katapatan. Mga buháy lamang ang makakapagpuri sa iyo, tulad ng ginagawa ko ngayon, at tulad din ng ama na itinuturo sa mga anak ang katapatan</em>” (Isaias 38:17-19).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ &nbsp;<strong>Tulay sa Malaking Agwat</strong></p>
<p class="font_8">Ang magandang balita ay mayroon ng tulay na nagdurugtong sa malaking agwat, na itinatag ng muling pagkabuhay ni Jesus mula sa mga patay, isang tao ang ibinangon mula sa mga patay upang gawing walang kamatayan ng Diyos. Ang tagumpay na iyon ay nagdala ng pag-asa sa lahat ng sangkatauhan, sapagkat ang nagawang iyon ng isa ay maaaring ibahagi sa ibang tao. Sapagkat si Jesus ay nabuhay, namatay at muling nabuhay para sa sangkatauhan, ang kamangha-manghang pangyayaring iyon ay nagdudulot ng pag-asa ng imortalidad sa lahat ng mga tao, kung hindi ay mamamatay sa kamatayan at hihinto sa pag-iral. Kaya't bigla na lang maaari nang makamtan ang imortalidad samantalang hindi pa dati; ngayon ay mayroon nang isang tunay na pag-asa ng pagkabuhay na muli mula sa mga patay. Pansinin ang kagalakan kung paano ito ipinahayag:</p>
<p class="font_8"><em>“Kaya't huwag kang mahihiyang magpatotoo para sa ating Panginoon, at huwag mo rin akong ikakahiya, na isang bilanggo alang-alang sa kanya. Sa halip, makihati ka sa pagtitiis para sa Magandang Balita. Umasa ka sa kapangyarihan ng Diyos </em><em><strong>na nagligtas at tumawag sa atin para sa isang banal na gawain</strong></em><em>. Ginawa niya ito, hindi dahil sa anumang nagawa natin, kundi ayon sa kanyang layunin at kagandahang-loob. Sa simula pa, ito ay </em><em><strong>ibinigay na niya sa atin sa pamamagitan ni Cristo Jesus, ngunit ito'y nahayag na ngayon, nang dumating si Cristo Jesus na ating Tagapagligtas. Winakasan niya ang kapangyarihan ng kamatayan at inihayag ang buhay na walang hanggan sa pamamagitan ng Magandang Balita</strong></em><em>” </em>(2 Timoteo 1:8-10).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang ebanghelyo ay nagdala ng buhay at kawalang-kamatayan, sabi ng apostol, at nagdulot upang mapagtiisan at maging makabuluhan ang lahat ng iba pang bagay. Ang pag-unawa sa mga itinuturo nito ay naglalahad ng lahat ng pagkakaiba sa pagitan ng pagkamatay na walang pag-asa at pagkakaroon ng isang totoo at buhay na pag-asa na magtataguyod sa atin sa anuman at sa lahat ng bagay. Pansinin na ito ay patuloy na itinuturo ng Banal na Kasulatan, tulad ng naunang nabanggit sa Roma:</p>
<p class="font_8"><em>“... kung kailan ihahayag ang poot at makatarungang paghatol ng Diyos. Sapagkat igagawad niya sa lahat ng tao ang naaayon sa kanilang mga ginawa. </em><em><strong>Buhay na walang hanggan ang ibibigay niya sa mga taong nagpapatuloy sa paggawa ng mabuti, at naghahangad ng karangalan, kadakilaan at kawalang kamatayan</strong></em><em>” </em>(Roma 2:5-7)<em>.</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Pangangaral ng Pagkabuhay na Mag-uli</strong></p>
<p class="font_8">Ang mensahe ng pag-asang ito ay kumalat na parang apoy sa buong mundo noong unang siglo. Ang isang tao ay binuhay mula sa mga patay at, bilang resulta, nagkaroon ng pag-asa ng pagkabuhay na muli mula sa mga patay para sa lahat. Kung nais mong pag-aralan ang Mga Gawa ng mga Apostol, ihanda ang <em>notebook</em> upang isulat ang iba't ibang mga pagkakataon kung kailan naihatid ang mensaheng iyon, ay makikita mo na ito ay isang pangunahing aral ng mga naniniwala sa unang siglo. Narito ang halimbawa ng mga nasabing talata:</p>
<p class="font_8">“<em>Subalit </em><em><strong>siya'y muling binuhay ng Diyos</strong></em><em> at pinalaya mula sa kapangyarihan ng kamatayan, sapagkat hindi maaaring siya'y bihagin nito...</em><em><strong>Ang Jesus na ito ay muling binuhay ng Diyos</strong></em><em> at saksi kaming lahat sa pangyayaring iyon”</em> (Mga Gawa 2:24,32);</p>
<p class="font_8"><em>“Pinatay ninyo ang Pinagmumulan ng buhay, ngunit </em><em><strong>siya'y muling binuhay ng Diyos</strong></em><em>, at saksi kami sa pangyayaring ito...Kaya't </em><em><strong>matapos buhayin ng Diyos ang kanyang Lingkod</strong></em><em>, sa inyo siya unang isinugo upang pagpalain kayo at tulungang tumalikod sa inyong masamang pamumuhay” (3:15,26);</em></p>
<p class="font_8"><em>“Itinuturo ng mga ito sa mga tao na si Jesus ay muling nabuhay, at iyon ang katibayan na </em><em><strong>muling mabubuhay ang mga patay</strong></em><em>” (4:2);</em></p>
<p class="font_8"><em>“Taglay ang dakilang kapangyarihan, ang mga apostol ay patuloy na nagpapatotoo tungkol sa muling pagkabuhay ng Panginoong Jesus. At ang masaganang pagpapala ay tinaglay nilang lahat” (4:33);</em></p>
<p class="font_8"><em>“Ngunit </em><em><strong>siya'y muling binuhay ng Diyos</strong></em><em> sa ikatlong araw” (10:40)</em></p>
<p class="font_8">Ang pangunahing bagay tungkol sa pangangaral ng muling pagkabuhay ay ito’y isang kaganapang <em>nangyari</em>, isang bagay na maaaring suriin, at isang bagay na nasaksihan ng maraming tao. Si Jesus ay ipinako sa krus: walang pag-aalinlangan tungkol doon - ito ay ipinatupad sa publiko ng mga sundalong dumaan sa mahusay na pagsasanay sa ganoong uri ng kamatayan. Maingat na itinala ng makasaysayang tala na ang kanyang bangkay ay sinaksak pa ng isang sibat, kung saan lumabas ang tubig (matubig na likido sa katawan) at dugo. Ang saksi na nakakita nito ay nagbigay ng tala na ito:</p>
<p class="font_8">“<em>Ang nakakita nito ang nagpatotoo upang kayo rin ay maniwala. Totoo ang kanyang pahayag at alam niyang katotohanan ang sinasabi niya” </em>&nbsp;(Juan 19:35).</p>
<p class="font_8">Nang mangaral si apostol Pedro tungkol sa pagkabuhay na mag-uli sa Jerusalem malapit lamang siya sa pinangyarihan lahat, at ang mga nakarinig sa kanya ay maaaring pumunta at suriin ang mga bagay sa kanilang sarili. Maaari nilang suriin ang libingan, kausapin ang mga saksi at gumawa ng kanilang sariling paghuhusga tungkol sa pagiging tunay ng lahat ng nangyari. Iyon ang dahilan kung bakit ang pagkabuhay na mag-uli ay isang napakalakas na saksi sa katotohanan ng planong pagliligtas ng Diyos para sa tao. Minsan ay tinawag ito ng isang tao na "<em>pinakamahusay na napatunayang katotohanan sa kasaysayan ng tao</em>". Inilalarawan ng mga isinulat sa Bagong Tipan kung ano ang nangyari sa paraang binibigyang diin ng mga ito ang katotohanan na ang mga ito ay isang kapansin-pansing mga himala na pinatunayan ng mga nakapaligid na kaganapan.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Lohikal na pangangatuwiran</strong></p>
<p class="font_8">Kung nais mong sundan ang isa sa mga argumento, basahin ang 1 Corinto 15 na tungkol sa muling pagkabuhay. Doon unang isinulat ng apostol ang tungkol sa muling pagkabuhay ng Panginoong Jesucristo; pagkatapos ay ipinaliwanag niya ang lohikal na resulta - kung ano ang ibig sabihin nito para sa mga naniniwala sa bawat panahon. Ito ay isa pang sulat na isinulat ni apostol Paul, tulad ng Roma, at inilahad nya nang sunud-sunod, tulad ng ipinakita sa talahanayan na ipinakita sa ibaba. Sundan mong mabuti ang kanyang argumento.</p>
<p class="font_8">Ang 1 Corinto 15 ay naglalaman ng isang kahanga-hangang piraso ng lohikal na pangangatwiran kung saan ang kinasihang apostol ay tumitingin sa katotohanan nang mahinahon at matino. Sinabi niya na, kung wala ang muling pagkabuhay, wala siyang pag-asa sa buhay, o maging ang sinumang susunod kay Jesus. Sa katunayan, paliwanag niya, na masasayang lamang ang kanilang buhay sa pagsunod sa isang maling akala sa halip na ang katotohanan mula sa Diyos. Kabaligtaran ng pangangatuwiran na iyon sa putol-putol na pag-iisip ng mga taong nag-iisip na pupunta ka sa langit sa kamatayan. Para sa kanila ang pagkabuhay na mag-uli ay higit sa isang kahihiyan kaysa sa anupaman - ang kaluluwa at katawan ay pinagsamang muli nang walang partikular na kadahilanan, sa kanilang pamamaraan ng mga bagay. Ngunit nakita natin kung gaano ka-mali ang paraan ng pag-iisip na iyon.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">I Corinthians 15</p>
<p class="font_8"><em><strong>1-2</strong></em></p>
<p class="font_8">Ang ebanghelyo ay kailangang &nbsp;&nbsp;paniwalaan kung tayo'y ililigtas</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><em><strong>3-4</strong></em></p>
<p class="font_8">Ang kamatayan, libing at pagkabuhay &nbsp;&nbsp;na mag-uli ni Cristo ay "ayon sa Banal na Kasulatan"</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><strong>5-10</strong></p>
<p class="font_8">Maraming mga saksi sa nangyari - &nbsp;&nbsp;higit sa 500</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><em><strong>11</strong></em></p>
<p class="font_8">Ang pagkabuhay na mag-uli ay isang &nbsp;&nbsp;mahalagang bahagi ng ebanghelyo upang paniwalaan</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><em><strong>12-19</strong></em></p>
<p class="font_8"><em>Si Cristo na binuhay ay isang lubos &nbsp;&nbsp;na mahalagang bahagi ng ebanghelyo; kung hindi siya binuhay pagkatapos, ang &nbsp;&nbsp;lahat ng ating pinaniniwalaan ay walang kabuluhan at ang ating mga kasalanan &nbsp;&nbsp;ay nabibilang pa rin laban sa atin</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><em><strong>20</strong></em></p>
<p class="font_8">"<em>Ngunit sa katunayan si Cristo'y muling binuhay at ito'y katibayan na &nbsp;&nbsp;muli ngang bubuhayin ang mga patay.</em>"</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><em><strong>21-22</strong></em></p>
<p class="font_8">Si Adan ay nagdala ng kamatayan, &nbsp;&nbsp;ngunit si Cristo ang nagdala ng buhay</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><em><strong>23-28</strong></em></p>
<p class="font_8"><em>Mangyayari ang lahat sa isang may &nbsp;&nbsp;takdang pagkakasunud-sunod: Una si Cristo, pagkatapos ang kanyang mga &nbsp;&nbsp;tagasunod, sa kanyang pagdating; pagkatapos ay maghahari si Jesus sa mundo at &nbsp;&nbsp;lulupigin ang lahat ng kanyang mga kaaway - kasama ang kamatayan. Sa paglaon &nbsp;&nbsp;ay ibibigay niya ang Kaharian sa Diyos na kanyang Ama, upang ang Diyos ay &nbsp;&nbsp;"mangingibabaw sa lahat." &nbsp;&nbsp;(v.28)</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><em><strong>29-34</strong></em></p>
<p class="font_8">Kung ang mga bagay na ito ay hindi &nbsp;&nbsp;totoo, bakit ang mga tao ay kumikilos na katulad nila, at bakit ako nasa &nbsp;&nbsp;labis na kaguluhan dahil sa kung ano ang aking pinaniniwalaan at itinuturo?</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><em><strong>35-58</strong></em></p>
<p class="font_8">Ganito gagana ang mga bagay ... &nbsp;&nbsp;(Dito nagbibigay si Pablo ng maraming detalye tungkol sa estado ng mga &nbsp;&nbsp;nabuhay na muli at naitaas sa kaluwalhatian)</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Kailan ito mangyayari?</strong></p>
<p class="font_8">Panahon na upang alamin kung ano ang sinasabi ng Bibliya tungkol sa oras at detalye ng darating na pagkabuhay na mag-uli, dahil napakahalaga nito sa ating lahat. Nagbigay na si Pablo ng talaan ng mahalagang punto, na iyong makukuha kung nabasa mo na ang buong 1 Corinto 15 na. Si Jesus ay binuhay bilang "unang bunga" ng lahat ng mga bubuhayin "sa kanyang pagdating". Narito ang isang mas buong sipi:</p>
<p class="font_8">“<em>Sapagkat kung paanong namamatay ang lahat dahil sa kanilang kaugnayan kay Adan, gayundin naman, mabubuhay ang lahat dahil sa kanilang kaugnayan kay Cristo. Ngunit ang bawat isa'y may kanya-kanyang takdang panahon. Si Cristo ang pinakauna sa lahat; pagkatapos, ang mga kay Cristo </em><em><strong>sa panahon ng pagparito niya</strong></em>” (1 Corinto 15:22,23).</p>
<p class="font_8">Pagbalik ni Jesus sa lupa ay bubuhayin niya ang marami sa mga natutulog na patay at tatawagin sila sa paghuhukom. Hanggang ang lahat ng mga namamatay na nasa libingan pa rin - nawala ang kanilang mga alaala, nawala ang kanilang mga damdamin, ang kanilang pagkakakilanlan na alam lamang ng Diyos, na sya lamang muling makakalikha sa kanila tulad ng dati. Ito ang isang kadahilanan kung bakit ang pagparitong muli ng Panginoong Jesucristo ay napakahalaga sa lahat ng mga naniniwala sa kanya at kung bakit ito ay magiging isang sanhi ng pag-aalala sa mga pumipiling tanggihan siya. Tandaan kung ano ang sinabi ni Pablo nang maaga sa Mga Taga Roma:</p>
<p class="font_8"><em>“O hinahamak mo ang Diyos, sapagkat siya'y napakabait, matiisin, at mapagpasensya? Hindi mo ba alam na ang kabutihan ng Diyos ang umaakay sa iyo upang magsisi at tumalikod sa kasalanan? Ngunit dahil matigas ang iyong ulo at ayaw mong magsisi, </em><em><strong>lalo mong pinapabigat ang parusang igagawad sa iyo sa Araw na iyon, kung kailan ihahayag ang poot at makatarungang paghatol ng Diyos</strong></em><em>. Sapagkat igagawad niya sa lahat ng tao ang naaayon sa kanilang mga ginawa. Buhay na walang hanggan ang ibibigay niya sa mga taong nagpapatuloy sa paggawa ng mabuti, at naghahangad ng karangalan, kadakilaan at kawalang kamatayan. Ngunit </em><em><strong>matinding galit at poot ang sasapitin ng mga taong makasarili at ayaw sumunod sa katotohanan kundi sumusunod sa kasamaan. </strong></em><em>Paghihirap at kapighatian ang daranasin ng bawat gumagawa ng masama, una ang mga Judio at gayundin ang mga Hentil” (Roma 2:4-9).</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang pagdating ni Jesus ang syang magdadala ng lahat ng mga bagay na ito; paghiwalayin ang "mabuti" mula sa "masama", tulad ng kinukumpirma ng mga talatang ito:</p>
<p class="font_8"><em>“Huwag ninyo itong pagtakhan, sapagkat darating ang oras na </em><em><strong>maririnig ng mga patay ang kanyang tinig</strong></em><em>at sila'y babangon. Lahat ng gumawa ng kabutihan ay babangon patungo sa buhay na walang hanggan, at lahat ng gumawa ng kasamaan ay babangon patungo sa kaparusahan</em>” (Juan 5:28).</p>
<p class="font_8">“At ito ang kanyang kalooban: ang huwag kong hayaang mapahamak ang kahit sinuman sa mga ibinigay niya sa akin, kundi ang buhayin ko silang muli sa huling araw. Sapagkat ito ang kalooban ng aking Ama: ang lahat ng nakakakita sa Anak at sumasampalataya sa kanya ay magkaroon ng buhay na walang hanggan. At <strong>sila'y muli kong bubuhayin sa huling araw</strong>” (6:39-40)</p>
<p class="font_8">“Sinabi sa kanya ni Jesus, ‘<strong>Ako ang muling pagkabuhay at ang buhay</strong>. Ang sinumang sumasampalataya sa akin, kahit mamatay ay muling mabubuhay’” (11:25);</p>
<p class="font_8">“Ngunit siya'y muling binuhay ng Diyos sa ikatlong araw at hinayaang ipakita ang sarili, hindi sa lahat ng tao, kundi sa amin na mga pinili ng Diyos bilang mga saksi na nakasama niyang kumain at uminom pagkatapos na siya'y muling mabuhay. Inatasan niya kaming mangaral sa mga tao at magpatotoo na <strong>siya ang itinalaga ng Diyos na maging hukom ng mga buháy at mga patay</strong>” (Mga Gawa 10:40-42);</p>
<p class="font_8">“<em>Kaya naghihintay sa akin ang </em><em><strong>koronang gantimpala</strong></em><em> para sa mga namuhay ayon sa kalooban ng Diyos. </em><em><strong>Sa Araw na iyon</strong></em><em>, ang Panginoon na siyang makatarungang Hukom, ang siyang magpuputong sa akin ng korona; hindi lamang sa akin, kundi sa lahat ng nananabik sa kanyang pagbabalik</em>” (2 Timoteo 4:8);</p>
<p class="font_8">“At sinabi ni Jesus, “Makinig kayo! Darating na ako! <strong>Dala ko ang mga gantimpalang ibibigay sa bawat isa ayon sa kanyang ginawa</strong>!” (Apocalipsis 22:12).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Mga Detalyadong Paliwanag</strong></p>
<p class="font_8">Dalawang mahahabang talata ang tumatalakay sa paksang ito sa ilang detalye at kinikilala na sa pagdating ng Panginoong Jesus ay magkakaroon ng ilang mga mananampalataya na buhay at ang iba pa na nakatulog sa kamatayan. Narito ang una dito, sa kabuuan:</p>
<p class="font_8">“<em>Mga kapatid, nais naming malaman ninyo ang katotohanan tungkol sa mga namatay na upang hindi kayo magdalamhati tulad ng mga taong walang pag-asa. Dahil naniniwala tayong si Jesus ay namatay at muling nabuhay, naniniwala din tayong bubuhayin ng Diyos upang isama kay Jesus ang lahat ng mga namatay na sumasampalataya sa kanya. Ito ang itinuturo ng Panginoon na sinasabi namin sa inyo: tayong mga nabubuhay pa at natitira pa hanggang sa pagparito ng Panginoon, ay hindi mauuna sa mga namatay na. Sa araw na iyon ay maririnig ang tinig ng arkanghel at ang tunog ng trumpeta ng Diyos, at ang Panginoon mismo ay bababâ mula sa langit na sumisigaw. At ang mga namatay na sumasampalataya kay Cristo ay bubuhayin muna. Pagkatapos, tayo namang mga buháy pa at natitira ay titipunin sa alapaap kasama ng mga binuhay upang salubungin ang Panginoon sa himpapawid. Sa gayon, makakapiling natin siya magpakailanman. Kaya nga, palakasin ninyo ang loob ng bawat isa sa pamamagitan ng mga salitang ito.</em>” (1 Tesalonica 4:13-18);</p>
<p class="font_8">Ito ay isa lamang sa mga talatang maaari nating gamitan ng ating mga kasanayan sa pagsusuri at makita kung ano lamang ang sinabi sa atin. Narito ang ilang mga puntong lumitaw:</p>
<p class="font_8">➔ Ang kamatayan ay inilarawan bilang "pagtulog", sapagkat ito ay isang walang malay na estado kung saan ang lahat sa ngayon ay natapos;</p>
<p class="font_8">➔ Ang talatang ito ay nakasulat sa mga naniniwala sa ebanghelyo at tungkol sa kanilang inaasahan sa hinaharap; hindi nito idinedetalye ang lahat ng mangyayari sa lahat;</p>
<p class="font_8">➔ Si Pablo ay nakatanggap ng isang tiyak na paghahayag tungkol dito, na tinawag niyang "salita mula sa Panginoon";</p>
<p class="font_8">➔ Ang mga namatay na mananampalatayang nabautismuhan - ang mga “kay Cristo" - ay unang babangon mula sa mga patay; ang mga mananampalataya na buhay pa ay hindi mauuna kaysa kanila;</p>
<p class="font_8">➔ Ang Panginoong Jesus ay babalik sa mga ulap ng langit at, kasama ng isang sigaw ng utos at ang huling trumpeta, babangunin niya ang patay na nangatutulog;</p>
<p class="font_8">➔ Ang nabuhay na muli na mga patay at ang mga nabautismuhang mananampalataya na buhay pa rin ay aakayin upang makasalubong ang Panginoon sa himpapawid bilang unang gawain sa kanilang pagiging "kasama ng Panginoon".</p>
<p class="font_8">Ang pangalawang talata ay isa sa nasimulan na nating suriin - ang ‘kabanata ng pagkabuhay na mag-uli’ - ang 1 Corinto 15. Narito ang karagdagang detalye na ibinibigay ng Banal na Kasulatan:</p>
<p class="font_8">“<em>Ito ang ibig kong sabihin, mga kapatid: ang binubuo ng laman at dugo ay hindi maaaring makabahagi sa kaharian ng Diyos, at ang katawang nasisira ay hindi maaaring magmana ng hindi nasisira. Isang hiwaga ang sinasabi ko sa inyo, hindi lahat tayo'y mamamatay ngunit lahat tayo'y babaguhin, sa isang sandali, sa isang kisap-mata, kasabay ng huling pag-ihip ng trumpeta. Sapagkat sa pagtunog ng trumpeta, ang mga patay ay muling bubuhayin at di na muling mamamatay. Babaguhin tayong lahat. Ang ating katawang nabubulok ay mapapalitan ng hindi nabubulok, at ang katawang namamatay ay mapapalitan ng katawang hindi namamatay</em>” (15:50-53).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang idinagdag na impormasyon ay kailangang magkaroon ng isang proseso ng pagbabago at pagbabago ng katawan kung nais nating lumipat mula sa isang "nabubulok" na kalagayan patungo sa isang "hindi nasisira". Sinabi ni Pablo na dapat tayong mabago mula sa isang "mortal" na estado patungo sa isang "walang kamatayan" na estado. Mangyayari iyan sa sandaling maganap na ang paghuhukom, sapagkat sa pagbabalik ni Jesus, darating siya upang hatulan ang mundo at ihayag ang mga taong "mabuti" o "masama". Sa talatang ito, tinitingnan ng apostol ang resulta ng proseso ng pagkabuhay na mag-uli para sa lahat ng mga mananampalatayang nasumpungan bilang tapat at katanggap-tanggap kay Cristo.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Hindi nito isinasaalang-alang ang kapalaran ng mga nag-iimbak ng poot para sa kanilang sarili: "<em>kung kailan ihahayag ang poot at makatarungang paghatol ng Diyos</em>" (Roma 2: 5). Kakailanganin nating pag-isipan ang kanilang kapalaran nang kaunti sa paglaon, ngunit kailangan muna nating isipin ang kahulugan ng paghuhukom para sa lahat ng mga tumanggap kay Cristo bilang kanilang Panginoon at Tagapagligtas, at naging mga mananampalatayang nabautismuhan. Hahatulan ba sila?</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Ang Hukuman ni Cristo</strong></p>
<p class="font_8">Kung nagsimula tayong pangatwiranan ito sa pamamagitan ng ating sarili maaari tayong magkaroon ng maraming magkakaibang konklusyon. Ngunit ang mga ideyang iyon ay magiging kapaki-pakinabang kung totoo. Naiisip nating lahat na ang isang tao na gusto ang pagluluto ay maaaring masiyahan sa walang hanggang pagluluto sa isang makalangit na kusina. O ang isang tao na masigasig na <em>football player </em>ay maaaring mailarawang naglalaro ng football magpakailanman. Ang totoong tanong ay: ano ang itinuturo ng Bibliya? Wala sa atin ang may personal na karanasan sa buhay pagkatapos ng kamatayan at mahigpit na kinokondena ng Bibliya ang kaugalian ng pagkonsulta sa pamamaraan at pagtuturo ng espiritualismo sapagkat iyon ay mga bagay na hindi natin dapat gawin o makisangkot man.</p>
<p class="font_8">Sa halip dapat tayong mamuhay sa pang-araw-araw na kamalayan ng katotohanan na malapit nang dumating ang oras na tayong lahat ay kailangang humarap sa hukuman ng Panginoong Jesucristo. Ito ang sinabi sa atin tungkol sa darating na karanasan:</p>
<p class="font_8">“<em>Lahat ng gawin natin, hayag man o lihim, mabuti o masama ay </em><em><strong>ipagsusulit natin sa Diyos</strong></em>” (Ecclesiastes 12:14);</p>
<p class="font_8">“<em>Muling mabubuhay ang maraming mga namatay sa lahat ng panig ng daigdig; </em><em><strong>ang iba'y sa buhay na walang hanggan, at ang iba nama'y sa kaparusahang walang hanggan</strong></em>” (Daniel 12:2);</p>
<p class="font_8">“<em>Inatasan niya kaming mangaral sa mga tao at magpatotoo na siya ang </em><em><strong>itinalaga ng Diyos na maging hukom ng mga buháy at mga patay</strong></em>” (Mga Gawa 10:42);</p>
<p class="font_8">“<em>Sapagkat itinakda na niya ang araw ng </em><em><strong>paghuhukom sa sanlibutan, at ito'y buong katarungan</strong></em><em> niyang gagawin sa pamamagitan ng isang tao na kanyang hinirang. Pinatunayan niya ito sa lahat nang muli niyang binuhay ang taong iyon</em>” (Mga Gawa 17:31);</p>
<p class="font_8">“<em>... gayon ang mangyayari sa Araw na ang mga lihim ng mga tao'y </em><em><strong>hahatulan ng Diyos sa pamamagitan ni Cristo Jesus</strong></em>” (Roma 2:16);</p>
<p class="font_8">“<em>Ngunit ikaw, bakit mo hinahatulan ang iyong kapatid? At ikaw naman, bakit mo hinahamak ang iyong kapatid? </em><em><strong>Tayong lahat ay haharap sa hukuman ng Diyos</strong></em>” (Roma 14:10)</p>
<p class="font_8">“<em>Kaya't huwag kayong humatol nang wala pa sa panahon; maghintay kayo </em><em><strong>sa pagdating ng Panginoon</strong></em><em>. Siya ang maglalantad ng mga bagay na ngayo'y natatago sa kadiliman at maghahayag ng mga lihim na hangarin ng bawat isa. Sa panahong iyon, bawat isa'y bibigyan ng Diyos ng angkop na parangal</em>.” (1 Corinto 4:5)</p>
<p class="font_8">“<em>Sapagkat lahat tayo'y haharap </em><em><strong>sa hukuman ni Cristo</strong></em><em>at tatanggap ng nararapat ayon sa ating mga gawang mabuti o masama, nang tayo'y nabubuhay pa sa katawang ito</em>” (1 Corinto 5:10)</p>
<p class="font_8">“<em>Sa harap ng Diyos at ni Cristo Jesus na </em><em><strong>hahatol sa mga buháy at sa mga patay, alang-alang sa kanyang pagdating</strong></em><em> bilang hari, inaatasan kita</em>” (2 Timoteo 4:1)</p>
<p class="font_8">“<em>Dumating na ang panahon ng </em><em><strong>paghuhukom, at ito'y magsisimula sa sambahayan ng Diyos</strong></em><em>. At kung sa atin ito magsisimula, ano kaya ang magiging wakas ng mga hindi sumusunod sa Magandang Balita ng Diyos?</em>” (1 Pedro 4:17).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang paglilikom ng mga talatang tulad nito, na nagsasalita tungkol sa paghuhukom, o sa Hukuman ni Cristo, ay nagbibigay-daan sa atin upang makalikom ng maraming impormasyon mula sa iba't ibang bahagi ng Bibliya. Ito ay naiibang pamamaraan kaysa sa pagsusuri ng isang bahagi ng Banal na Kasulatan, ngunit nagbubunga ito ng parehong mga resulta kapag nagawa na natin ang paunang gawain. Ang mga <em>cross-references</em> ay maaaring makatulong sa pag-iipon ng mga talata, at makatutulong ang isang <em>concordance</em>, ngunit ang pangunahing bagay, kapag nakolekta mo ang impormasyon, ay upang tingnang maigi kung ano ang mayroon ka at kumuha ng mga tamang konklusyon mula rito, tulad nito:</p>
<p class="font_8">➔ Hahatulan ng Diyos ang sanlibutan sa pamamagitan ng Panginoong Jesucristo, na pinagkatiwala Niya sa gawaing iyon (Ecles 12:14; Gawa 17:31; Roma 2:16 atbp.);</p>
<p class="font_8">➔ Ang hatol na iyon ay kapwa sa mga nabubuhay sa kanyang pagbabalik at mga nabuhay na mag-uli (Mga Gawa 10:42; 2 Timoteo 4: 1);</p>
<p class="font_8">➔ Magaganap ito sa pagbabalik sa lupa ng Panginoong Jesucristo (1 Corinto 4: 5; 2 Timoteo 4: 1);</p>
<p class="font_8">➔ Ang paghuhukom ay magiging matuwid at isasaalang-alang ang pinakaloob na mga saloobin at damdamin ng ating mga puso, pati na rin ang mga bagay na sinabi at ginawa natin (Ecles 12:14; Gawa 17:31; Roma 2:16; 1 Corinto 4: 5 ; 2 Corinto 5:10);</p>
<p class="font_8">➔ Ang bawat tao na may pananagutan sa Diyos - na gumawa ng alinman sa "mabuti" o "masama" sa Kanyang paningin - ay haharap sa hukuman ni Cristo (Ecles 12:14; Roma 14:10; 2 Corinto 5:10; 1 Pedro 4 : 17);</p>
<p class="font_8">➔ Ang kahihinatnan ng paghatol ay may ilan na tatanggap ng kaloob ng buhay na walang hanggan at ang iba ay hindi (Daniel 12: 2; 1 Pedro 4:17).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Bakit mayroon pang Paghuhukom?</strong></p>
<p class="font_8">Maaaring nagtataka ka kung bakit kailangang magkaroon pa ng paghuhukom. Bakit hindi na lamang wasakin ng Diyos ang kasalanan at mga makasalanan nang tahasan at payagan ang mga katanggap-tanggap sa Kanya na maging walang kamatayan? Hindi ganito ang Diyos, sapagkat lahat ng ginagawa Niya ay naaayon sa Kanyang matuwid na pag-uugali. Siya ay makatarungan at banal, at hindi makikipagkompromiso sa kasalanan. Ngunit determinado rin Siya na ipakita sa mga kalalakihan at kababaihan ang pagkakaiba sa pagitan ng tama at mali, sa pagitan ng mabuti at masama. Gagawin iyon ng paghuhukom ng Diyos sa mundo. Sa kasalukuyan may mga taong tila ba "nakatakas dito"; na gumawa ng mga napakasamang bagay ngunit hindi kailanman sinaway sa pagiging mali ng kanilang mga gawain. Namatay lang sila, tulad ng lahat.</p>
<p class="font_8">Tingnan ang halimbawa ng mga masasamang lalaki sa Jerusalem na sumubok kay Jesus sa maling paratang at maling kinondena siya hanggang sa mamatay. Nakipagkasundo sila sa gobernador ng Roma upang ipapatay siya at pagkatapos ay bisitahin siya habang siya ay nakapako sa krus, na nanglilibak at nanunuya. Tama ba sa iyong palagay na hindi sila dapat managot sa kanilang ginawa? Sa katunayan alam natin, sapagkat sinabi sa atin ni Jesus, na darating ang oras na sila ay babangunin sa paghuhukom, at alam natin ang kahihinatnan:</p>
<p class="font_8">“<em>Sasagot naman siya, ‘Hindi ko kayo kilala! Lumayo kayo sa akin, kayong lahat na gumagawa ng kasamaan!</em>’ <em>Iiyak kayo at magngangalit ang mga ngipin kapag nakita ninyong nasa kaharian ng Diyos sina Abraham, Isaac at Jacob, at ang lahat ng propeta, habang kayo nama'y ipinagtatabuyan!</em>” (Lucas 13:27,28).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Ang Batayan ng Paghuhukom</strong></p>
<p class="font_8">Ang batayan ng paghuhukom sa kanila ay ang pagkakaroon nila ng bawat pagkakataong matuto at sundin ang halimbawa ng Panginoong Jesucristo, na nabuhay at nagturo sa gitna nila, at hindi lamang siya tinanggihan, kundi nagkasundo silang ipako siya sa krus. Makikita nila ang nabuhay na Panginoon sa kanyang kaluwalhatian, kasama ang mga nagmula sa lahat ng panahon na pinupuri siya bilang Hari at Panginoon, at pagkatapos ay "<em>palalayasin</em>" sila. Sa iba ay sinabi sa atin na ang tinanggihan ay itatapon sa "<em>kadiliman sa labas</em>" (Mateo 22:13; 25:30).</p>
<p class="font_8">Dahil ang paghuhukom ay makakaapekto sa lahat ng mga may sapat na nalalaman tungkol sa layunin ng Diyos na maituring bilang mabuti o masama sa Kanyang paningin, kailangan nating siguraduhin na alam natin ang batayan kung paano <em>tayo </em>maaaring hatulan. Ipagpalagay na ipatatawag ka sa hukuman ni Cristo at iharap sa mga pananagutan nang hindi natin nalalaman kung ano at wala na tayong magagawa pa tungkol doon! Sa kabutihang palad, ang Diyos ay hindi ganoon. Palagi niyang binibigyan ng angkop na paunawa ang Kanyang nilikha kung ano ang Kanyang layunin at kung ano ang nais Niyang gawin ng mga tao. At palagi Niyang binabalaan sa mga kahihinatnan ng pagsuway, habang hinihikayat ang pagsunod sa pamamagitan ng pangako ng isang masayang kahihinatnan para sa mga sumusunod sa Kanyang patnubay sa buhay.</p>
<p class="font_8">Ang paghuhukom ay ibabatay sa ating pagtugon sa kaloob ng Diyos tulad ng ipinaliwanag sa Kanyang Salita, ang Bibliya. Ang mga nakakita sa layunin ng Diyos noong una pa, o nakarinig kay Jesus at sa mga apostol na nangangaral, at nakakita ng nagpapatunay na mga palatandaan at kababalaghan, ay magkakaroon ng mas kaunting idadahilan kaysa sa iba.</p>
<p class="font_8">“<em>Kaya nga, dapat lalo nating panghawakang mabuti ang mga narinig natin upang hindi tayo maligaw. Ang mensaheng ipinahayag sa pamamagitan ng mga anghel ay napatunayang totoo, at sinumang lumabag o hindi sumunod dito ay tumanggap ng kaukulang parusa. Gayundin naman, </em><em><strong>paano tayo makakaiwas sa parusa kung hindi natin pahahalagahan ang napakadakilang kaligtasang ito? Ang Panginoon ang unang nagpahayag ng kaligtasang ito, at ang mga nakarinig sa kanya ang nagpatunay sa atin na ito'y totoo. Pinatunayan din ito ng Diyos sa pamamagitan ng mga kahanga-hangang tanda at ng iba't ibang himala, at sa pamamagitan ng mga kaloob ng Espiritu Santo na ipinamahagi niya ayon sa kanyang sariling kalooban</strong></em>” (Hebreo 2:1-4).</p>
<p class="font_8">Ang talatang iyon ay may espesyal na kaugnayan sa lahat ng mga nakasaksi ng himala, ngunit ang unang pangungusap ay nauugnay sa mga tao sa bawat panahon. Ang batayan ng paghuhukom ay ang magiging tugon natin sa kung ano ang inihayag ng Diyos sa Kanyang Salita at kung ano ang sinabi at ginawa ng Panginoong Jesus. Sinabi ni Jesus:</p>
<p class="font_8"><em>“Ako'y naparito bilang ilaw ng sanlibutan, upang ang manalig sa akin ay huwag manatili sa kadiliman. Hindi ako ang humahatol sa taong dumirinig ng aking salita, ngunit ayaw namang sumunod dito. Sapagkat hindi ako naparito upang hatulan ang sanlibutan, kundi upang iligtas ito. </em><em><strong>May ibang hahatol sa mga ayaw tumanggap sa akin at sa aking mga salita. Ang salitang ipinahayag ko ang hahatol sa kanila sa huling araw.</strong></em><em> Sapagkat hindi ako nagsalita nang mula sa sarili ko lamang; ang Ama na nagsugo sa akin ang siyang nag-utos kung ano ang aking sasabihin at ipahahayag. At alam kong ang kanyang utos ay nagbibigay ng buhay na walang hanggan. Kaya't ang ipinapasabi ng Ama ang siya kong ipinapahayag”</em> (Juan 12:46-50)</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang bawat isa na nakakarinig ng ebanghelyo, at nauunawaan ito, ay nakakasalamuha si Jesus habang inilalarawan siya sa Banal na Kasulatan, at maaaring magpasya kung susundin siya o hindi. Maaari nating pakinggan ang kanyang mga salita at tandaan kung ano ang hinihiling niya sa atin na gawin, o maaaring magpasya tayong huwag nang mag-abala. O maaaring makinig muna tayo, subalit mawawalan ng interes sa paglaon. Alinmang paraan ang pipiliin nating tugon sa kaloob ng kaligtasan ng Diyos, dapat tayong magkaroon ng kamalayan sa mga posibleng kahihinatnan ng ating desisyon. Kung tatawagin upang managot ang ating mga aksyon, maaari tayong mapunta sa isa sa dalawang kampong ito:</p>
<p class="font_8">“<em>... kapag ang Panginoong Jesus ay inihayag na mula sa langit kasama ang kanyang mga makapangyarihang anghel, na may naglalagablab na apoy. Parurusahan ang lahat ng hindi kumikilala sa Diyos at hindi sumusunod sa Magandang Balita ng Panginoong Jesus. (1) </em><em><strong>Magdurusa sila ng walang hanggang kapahamakan at mahihiwalay sila sa Panginoon at sa dakila niyang kapangyarihan.</strong></em><em> </em><em><strong>Mangyayari ito sa Araw ng kanyang pagparito upang </strong></em><em>(2)</em><em><strong>tumanggap ng papuri mula sa kanyang mga hinirang at ng parangal ng lahat ng sumasampalataya sa kanya. </strong></em><em>Kabilang kayo roon sapagkat sinampalatayanan ninyo ang patotoong ipinahayag namin sa inyo</em>” (2 Tesalonica 1:7-10).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Iyan ay payak na hanay ng pagpipilian. Maaari tayong maiuri sa mga hindi nakakakilala sa Diyos at hindi sumusunod sa ebanghelyo ng ating Panginoong Jesus, o sa mga naniniwala, sumusunod, at binibilang na "<em>karapat-dapat kayo sa pagkatawag niya</em>". Muli ay mapapansin mo na ang kaalaman sa ebanghelyo ng kaligtasan ang magiging batayan ng ating pananagutan sa pagdating ni Jesus.</p>
<p class="font_8">Naligtas tayo sa pamamagitan ng pananampalataya, ngunit ang pananampalatayang iyan ay inaasahang magbabago ng ating mga gawain - gaya ng sinabi ni Pablo na "inyong mga gawaing ibinunga ng pananampalataya" sa 2 Tesalonica 1 talata 11. Ang ating mga saloobin, salita at gawa ay nagpapakita ng kalidad at katotohanan ng ating pananampalataya, kahit na wala sa mga bagay na ginagawa natin ang maaaring maging sapat upang makamit ang inilaan ng Diyos para sa mga nagmamahal sa Kanya.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Maliligtas tayo dahil sa biyaya at awa ng Diyos sa atin; ngunit inaasahan pa rin tayong mabuhay sa paraan na nagpapakita na nais talaga nating magkaroon ng bahagi sa darating na kaharian.</p>
<p class="font_8">Ang mahalagang bagay ay upang maayos ang ating buhay sa Diyos ngayon; pagkatapos ay hindi na dapat pang mag-alala. Ginawa iyon ni Pablo at nakapaghintay siya nang may pagtitiwala na ang pagdating ni Cristo ay nangangahulugang pagdating ng kanyang gantimpala - ang kaloob na buhay na walang hanggan. Sumusulat kay Timoteo bago ang araw ng kanyang pagkamatay nang nagsasabi:</p>
<p class="font_8">“<em>Sapagkat dumating na ang panahon ng pagpanaw ko sa buhay na ito. Ako'y mistulang isang handog na ibinubuhos sa dambana. Pinagbuti ko ang aking pakikipaglaban, natapos ko na ang dapat kong takbuhin, at nanatili akong tapat sa pananampalataya. Kaya naghihintay sa akin ang koronang gantimpala para sa mga namuhay ayon sa kalooban ng Diyos. Sa Araw na iyon, ang Panginoon na siyang makatarungang Hukom, ang siyang magpuputong sa akin ng korona; hindi lamang sa akin, kundi sa lahat ng nananabik sa kanyang pagbabalik</em>” (2 Timoteo 4:6-8).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><strong>Mga Bagay na Babasahin</strong></p>
<p class="font_8">➔ Ang mga ulat tungkol sa pagkabuhay na mag-uli ni Jesus ay kamangha-manghang basahin at nagpaniwala ng maraming mga hindi naniniwala sa mga nakaraang taon na ang tanging bagay na umaayon sa katotohanang si Jesus ay bumangon mula sa libingan. Subukang basahin ang Juan 20 o Lucas 24, o pareho.</p>
<p class="font_8">➔ Matapos umakyat sa langit, sumulat si Jesus ng pitong liham sa iba`t ibang mga pangkat ng mga mananampalataya. Basahin ang mga sulat na iyon sa Apocalipsis 2 at 3 at pagkatapos ay tingnan ang dalawang detalyadong katanungan tungkol sa mga ito sa ibaba.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><strong>Mga Katanungang Sasagutin</strong></p>
<p class="font_8"><strong>18.1 </strong>Sa mga sulat na isinulat ni Jesus sa mga ecclesia sa Asya (Apocalipsis 2 at 3) binanggit niya ang pitong magkakaibang gantimpala para sa mga masusumpungang katanggap-tanggap sa kanyang pagbabalik. Ilista ang mga gantimpalang ito. (Apocalipsis 2: 7,11,17,26-28; 3: 5,12,20-21)</p>
<p class="font_8"><strong>18.2 </strong>Ano ang dapat gawin ng mga mananampalatayang iyon upang manahin ang mga gantimpala, at ano ang mga panganib na dapat nilang malagpasan? (Apocalipsis 2: 1-3: 22)</p>

ANO ANG MANGYAYARI SA MULING PAGKABUHAY?

BIULANG 18

Button

Ang pagkabuhay na muli ng mga patay ay ang totoong pag-asa ng buhay pagkatapos ng kamatayan; wala nang ibang pag-asa pang mabuhay. Kung hindi tayo bubuhayin mula sa mga patay ay magpapatuloy tayo sa ating walang malay na estado ng kamatayan magpakailanman.

<p class="font_8">Nang kausapin ni Pablo ang mga Judio sa Antioquia at ipinaliwanag ang Mabuting Balita mula sa Diyos ilan sa mga bagay na sinabi niya ay pumipigil sa atin para mag-isip nang sandali. Ang pagtatanong habang binabasa ninyo ang Biblia ay napakagandang paraan ng pagtukoy sa nalalaman ninyo at ng hindi ninyo pa alam. Isulat mo ang anumang tanong na mayroon ka at maaari kang humingi ng tulong sa ibang tao sa kalaunan o maaari mong makita na habang patuloy kang nagbabasa na ang mga sagot ay magmumula sa iba pang mga talata sa Kasulatan.</p>
<p class="font_8">Narito ang ilan sa mga tanong na natukoy na natin habang pinag-iisipan natin ang itinuro ng apostol:</p>
<p class="font_8"><strong>a</strong> Bakit kaya pinili ng Diyos ang Israel bilang Kanyang espesyal na bansa at kung mahalaga pa rin ba ang mga Judio sa layunin ng Diyos;</p>
<p class="font_8"><strong>b</strong> Bakit napakahalaga ni Haring David sa layunin ng Diyos at nagsisimula ang Bagong Tipan sa agarang pagbanggit sa kanya at kay Abraham (Mateo 1:1);</p>
<p class="font_8"><strong>c</strong> Ano sinasabi ng Banal na Kasulatan tungkol sa espesyal na inapo ni David;</p>
<p class="font_8"><strong>d</strong> Ano ang ipinangako ng Diyos "sa mga ama" tungkol sa gawaing isasakatuparan ni Jesus;</p>
<p class="font_8"><strong>e</strong> Kung ang pagpapatawad ay dumarating bunga ng ating pinaniniwalaan, ano mismo ang kailangan nating paniwalaan para maligtas?</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Masisimulan na natin ngayong hanapin ang mga sagot sa lahat ng tanong na ito; sapagkat narating na ni Pablo ang punto sa kanyang Sulat sa mga Taga Roma nang sabihin niya sa atin ang tungkol sa pananampalataya. Sa paggawa nito binigyang-tuon niya ang dalawang tauhan sa Lumang Tipan – sina Abraham at Haring David.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Tapat na si Abraham</strong></p>
<p class="font_8">Si Abraham ang ama ng bansang Judio. Ang kanyang anak na lalaki ay pinangalanang Isaac. Si Isaac ay may anak na nagngangalang Jacob na, sa kabilang dako, ay may labindalawang anak na lalaki; ang mga pamilya ng mga anak na iyon ang naging labindalawang angkan ng bansang Israel. Ngunit may isang bagay pang mas mahalaga tungkol kay Abraham. Noong panahong bumigay ang mundo sa pagsamba sa diyus-diyusan, tumugon si Abraham sa panawagan ng Diyos at nilisan ang lungsod kung saan siya nakatira para pumunta sa isang lugar na ipapakita sa kanya ng Diyos. Tumugon siya dahil handa siyang maniwala sa Diyos at magtiwala sa Kanya. Kamangha-manghang pagpapakita ito ng pananampalataya:</p>
<p class="font_8">“<em><strong>Dahil sa pananampalataya</strong></em><em>, sumunod si Abraham nang siya'y utusan ng Diyos upang pumunta sa isang lupaing ipinangako sa kanya. Sumunod nga siya, kahit hindi niya alam kung saan siya pupunta. </em><em><strong>Dahil din sa kanyang pananampalataya</strong></em><em>, siya'y nanirahan bilang dayuhan sa lupang ipinangako sa kanya. Mga tolda ang naging tirahan niya, gayundin sina Isaac at Jacob na tumanggap ng ganoon ding pangako. Sapagkat umasa si Abraham ng isang lungsod na may matatag na pundasyon at ang Diyos mismo ang nagplano at nagtayo</em>” (Hebreo 11:8-10).</p>
<p class="font_8">Ang tugon na ito ay naglagay kay Abraham bilang tagapagsimula sa mga espirituwal na bagay. Hindi siya nabuhay para sa kasalukuyan kundi para sa hinaharap at nagtiwala siya na bibigyan siya ng Diyos at ang kanyang mga inapo ng walang-hanggang mana, na inilarawan dito bilang "isang lungsod na may matatag na pundasyon".</p>
<p class="font_8">Sa kapitulo 4 ng Roma, tinawag ni Pablo si Abraham bilang "ama ng lahat ng mga sumasampalataya", "ang ama nating lahat", at "ama ng maraming bansa" (4:11,16,17). Tiningnan niya ang ilang yugto sa buhay ni Abraham – ang mga pagkakataon na nangako ang Diyos kay Abraham, na pinaniniwalaan niya kahit walang katiyakan; ang kanyang pagtutuli; at ang mahabang panahon na sila ni Sara ay tumanda at tumanda at naghintay sa anak na ipinangako ng Diyos sa kanila.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Buhay ng Pananampalataya</strong></p>
<p class="font_8">Mababasa mo ang buong buhay ni Abraham mula sa katapusan ng Genesis kapitulo 11 hanggang kapitulo 25 (labinlimang kapitulo lahat) at ito ay isang napakahalagang pagsasanay. Kung gagawin mo ito susundan mo ang paglalakbay ni Abraham mula sa Ur ng mga Chaldeo (sa makabagong Iraq) patungong Haran (ngayon ay sa Syria) at pagkatapos ay sa Canaan (na kilala ngayon bilang Israel). Dumating siya kasama ang kanyang pamilya at ilang tagapaglingkod, kasama ang mga kawan ng tupa at baka, at namuhay sila nang walang permanenteng tirahan bilang mga pastol, na pumupunta saanman may mga karaniwang lupain at madalas na nagpapalipat-lipat. Sa paglipas ng mga taon may ilang asawa siya, na kaugalian noong panahong iyon, at habang lumalago ang kanyang pamilya ay lalong nagiging kumplikado ang buhay para sa kanya. Nabuhay siya sa panahong ipinahayag ng Diyos ang Kanyang poot sa pamamagitan ng pagwasak sa Sodoma at Gomorra, ang dalawang lungsod na naging imoral at ganap na walang diyos, at nasaksihan ni Abraham iyon.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Inilarawan si Abraham bilang "kaibigan ng Diyos" at kailangan nating bigyang-atensiyon ang aspetong iyan ng kanyang buhay. Paano siya naging matuwid sa Diyos? Ito ba ay dahil iniwan niya ang Ur kahit hindi niya alam kung saan magwawakas ang kanyang paglalakbay? Kaibigan ba siya ng Diyos dahil sa mga bagay na ginawa niya? Mariing sinabi ni Pablo na hindi iyon ang dahilan.</p>
<p class="font_8">“<em>Tungkol kay Abraham na ating ninuno, ano naman ang masasabi natin? Ano ang kanyang karanasan tungkol sa bagay na ito? Kung itinuring siya ng Diyos na matuwid dahil sa mga nagawa niya, may maipagmamalaki sana siya. Ngunit wala siyang maipagmalaki sa paningin ng Diyos. Ano ang sinasabi ng kasulatan? ‘</em><em><strong>Si Abraham ay sumampalataya sa Diyos at dahil dito, siya ay itinuring ng Diyos na matuwid</strong></em><em>.’ Ang ibinibigay sa taong gumagawa ay hindi itinuturing na kaloob, kundi kabayaran. Ngunit ang hindi nananalig sa sariling mga gawa kundi </em><em><strong>sumasampalataya sa Diyos na nagpapawalang-sala sa makasalanan ay itinuring na matuwid ng Diyos dahil sa kanyang pananampalataya</strong></em>” (Roma 4:1-5).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang pananampalataya ni Abraham ay nakapagliligtas na pananampalataya: siyang sinabi ni Pablo na dapat makibahagi ang lahat ng matatapat. Kaya’t ano ang mismong pinaniniwalaan ni Abraham at bakit mahalaga ito sa atin? Nakita na natin na ang pinaniniwalaan natin ay mahalaga at sinasabi sa atin ng apostol na si Pedro kung bakit nang sabihin niyang:</p>
<p class="font_8">“<em>Tinanggap natin sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Diyos ang lahat ng bagay na magtuturo sa atin upang tayo'y mamuhay na maka-Diyos. Ito'y dahil sa </em><em><strong>ating pagkakilala kay Jesus</strong></em><em>, na siya ring tumawag sa atin upang bahaginan tayo ng kanyang[a] kaluwalhatian at kadakilaan. Sa paraang ito ay binigyan niya tayo ng mga </em><em><strong>dakila at napakahalagang pangako</strong></em><em> upang makaiwas kayo sa nakakasirang pagnanasa sa sanlibutang ito at upang makabahagi tayo sa kanyang likas bilang Diyos. Dahil dito, sikapin ninyong idagdag sa inyong </em><em><strong>pananampalataya </strong></em><em>ang kabutihan; sa inyong kabutihan, ang </em><em><strong>kaalaman</strong></em><em>; sa inyong </em><em><strong>kaalaman</strong></em><em>, ang pagpipigil sa sarili; sa inyong pagpipigil sa sarili, ang katatagan; sa inyong katatagan, ang pagiging maka-Diyos; sa inyong pagiging maka-Diyos, ang pagmamalasakit sa kapatid; at sa inyong pagmamalasakit, ang pag-ibig. Kung ang mga katangiang ito ay taglay ninyo at pinagyayaman, </em><em><strong>ang inyong pagkakilala sa Panginoong Jesu-Cristo ay hindi mawawalan ng kabuluhan at kapakinabangan</strong></em>” (2 Pedro 1:3-8).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Mahahalagang Pangako</strong></p>
<p class="font_8">Ito ay isa pa sa Kasulatang kailangang suriin nang mabuti, dahil marami itong sinasabi sa atin tungkol sa nakapagliligtas na pananampalataya. Gawin ang iyong sariling pagsusuri kung nais mo at pagkatapos ay ihambing ito sa mga puntong nakalista sa ibaba. Sinasabi ni Pedro na:</p>
<ol class="font_8">
  <li><p class="font_8">&nbsp;Ibinigay sa atin ng Dios ang lahat ng kailangan natin upang matagpuan ang buhay na walang hanggan at maging maka-diyos.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Matatamo natin ang mga bagay na iyon sa pamamagitan ng pagkakilala sa Diyos at sa Panginoong Jesucristo (alalahanin ninyong nakita natin ang katotohanang iyon na ipinahayag ng Panginoong Jesus sa Juan 17:3).</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Tinawag tayo ng Diyos – tulad ng minsan niyang tinatawag si Abraham – at binigyan niya tayo ng "mahahalaga at dakilang pangako".</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Ang mga pangakong ito ang paraan para tayo ay "maging kabahagi sa kabanalang mula sa Dios". Ang mga pangako mismo ay mahalagang bahagi ng proseso ng pagiging perpekto, dahil binabago nito ang ating mga hangarin at pagnanasa sa mga bagay patungo sa Diyos at lumayo sa ating likas na makasalanang hangarin.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Kasunod nito ay lubos na mahalaga kung ano ang ating pinaniniwalaan. Tanging ang mga pangako ng Diyos lamang ang magkakaroon ng epektong nakapagbabago; ang mga pangakong gawa ng tao ay hindi sapat.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Ang paniniwala sa mga banal na pangakong iyon ang bumubuo sa nakapagliligtas na pananampalataya at ang gayong pananampalataya na nakabatay sa kaalaman ay simula ng buhay na puno ng kabanalan, pagpipigil sa sarili, katatagan, kabanalan, pagmamahal sa mga kapatid at pag-ibig. Ang kaalaman natin tungkol sa Diyos at sa Panginoong Jesus ay makakaapekto sa paraan ng ating pamumuhay at ang mga katangiang iyon ay mag-iibayo habang mas marami tayong nalalaman at mas napapalapit tayo sa kanila.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Gayunman, hindi tayo naligtas sa pamamagitan ng mga bagay na ginagawa natin kundi sa pamamagitan ng mga bagay na ating pinaniniwalaan – sapagkat tayo ay maliligtas o 'bibigyang-katwiran' sa pamamagitan ng pananampalataya.</p></li>
</ol>
<p class="font_8">Katulad ng kay Abraham, ganoon din sa ang atin. "Si Abraham ay sumampalataya sa Diyos at dahil dito, siya ay itinuring ng Diyos na matuwid", at kung naniniwala rin tayo sa Diyos tayo man ay mabibilang na 'matuwid'. Nakita na natin na ang pinaniniwalaan natin ay kasinghalaga ng kung paano natin ito pinaniniwalaan; ngayon ay suriin natin kung ano ang tiyak na paniniwala ni Abraham.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Pitong Dakilang Pangako</strong><img height="159" src="file:///C:/Users/HP/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.gif" width="145"></p>
<p class="font_8">Si Abraham ay binigyan ng pitong pangako ng Diyos na siyang batayan ng bagong ebanghelyo sa Bagong Tipan, sapagkat ang ebanghelyo ay ipinangaral kay Abraham gayundin sa atin (Galacia 3:8). Ang mga pangakong ito ay nakalista sa ibaba kasama ang mga sanggunian para makita mo at mabasa nang buo ang mga ito.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">1. Genesis <strong>12:1-3</strong></p>
<p class="font_8">“Pumunta &nbsp;&nbsp;ka sa bayang ituturo ko sa iyo. Pararamihin ko ang iyong mga anak at apo at &nbsp;&nbsp;gagawin ko silang isang malaking bansa. Pagpapalain kita, at gagawin kong &nbsp;&nbsp;dakila ang iyong pangalan at ikaw ay magiging pagpapala sa marami. Ang sa &nbsp;&nbsp;iyo'y magpapala ay aking pagpapalain,</p>
<p class="font_8">at &nbsp;&nbsp;ang sa iyo'y sumumpa ay aking susumpain;</p>
<p class="font_8">sa &nbsp;&nbsp;pamamagitan mo, lahat ng mga bansa sa daigdig ay aking pagpapalain.”</p>
<p class="font_8"><strong>Sanggunian sa Bagong Tipan</strong></p>
<p class="font_8"><em>Galacia 3:8</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">2. Genesis <strong>12:7</strong></p>
<p class="font_8">“Ito &nbsp;&nbsp;ang lupaing ibibigay ko sa iyong lahi.” [Ang Canaan]</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">3. Genesis <strong>13:14-17</strong></p>
<p class="font_8"><em>“Ang buong lupaing natatanaw mo ay &nbsp;&nbsp;ibibigay ko sa iyo, at sa magiging lahi mo magpakailanman. Ang iyong mga &nbsp;&nbsp;salinlahi ay gagawin kong sindami ng alikabok sa lupa na di kayang bilangin &nbsp;&nbsp;ninuman”</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">4. Genesis <strong>15:5,6</strong></p>
<p class="font_8"><em>“‘Tumingin ka sa langit at masdan mo ang &nbsp;&nbsp;mga bituin! Mabibilang mo ba iyan? Ganyan karami ang magiging lahi mo.’ Si &nbsp;&nbsp;Abram ay sumampalataya kay Yahweh, at dahil dito, siya'y itinuring ni Yahweh &nbsp;&nbsp;bilang isang taong matuwid.”</em></p>
<p class="font_8"><strong>Sanggunian sa Bagong Tipan</strong></p>
<p class="font_8"><em>Roma 4:18</em></p>
<p class="font_8"><em>Galacia 3:6</em></p>
<p class="font_8"><em>Santiago 2:23</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">5. Genesis <strong>15:13-16</strong></p>
<p class="font_8"><em>“Ang iyong mga anak at apo ay &nbsp;&nbsp;mangingibang-bayan at magiging alipin doon sa loob ng 400 taon. Ngunit &nbsp;&nbsp;paparusahan ko ang bansang aalipin sa kanila, at pag-alis nila roon ay marami &nbsp;&nbsp;silang kayamanang madadala”</em></p>
<p class="font_8"><strong>Sanggunian sa Bagong Tipan</strong></p>
<p class="font_8"><em>Mga Gawa 7:6-7</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">6. Genesis <strong>17:1-8</strong></p>
<p class="font_8"><em>“Tutuparin ko ang aking pangako sa iyo at &nbsp;&nbsp;sa iyong lahi habang panahon, at ako'y magiging Diyos ninyo. Ibibigay ko sa &nbsp;&nbsp;iyo at sa iyong magiging lahi ang lupaing ito ng Canaan na iyong tinitirhan &nbsp;&nbsp;ngayon bilang isang dayuhan. Ito ang magiging pag-aari nila sa habang &nbsp;&nbsp;panahon, at ako ang kanilang magiging Diyos.”</em></p>
<p class="font_8"><strong>Sanggunian sa Bagong Tipan</strong></p>
<p class="font_8"><em>Roma 4:17</em></p>
<p class="font_8"><em>Mga Gawa 7:5</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">7. Genesis <strong>22:15-18</strong></p>
<p class="font_8"><em>“Ako'y nangangako sa pamamagitan ng aking &nbsp;&nbsp;pangalan—Yahweh … pagpapalain kita. Ang lahi mo'y magiging sindami ng bituin &nbsp;&nbsp;sa langit at ng buhangin sa dagat. Sasakupin nila ang mga lunsod ng kanilang &nbsp;&nbsp;mga kaaway. Sa pamamagitan ng iyong lahi, pagpapalain ang lahat ng bansa sa &nbsp;&nbsp;daigdig sapagkat sinunod mo ang aking utos.”</em></p>
<p class="font_8"><strong>Sanggunian sa Bagong Tipan</strong></p>
<p class="font_8"><em>Mga Gawa 3:25</em></p>
<p class="font_8"><em>Hebreo 6:13-14</em></p>
<p class="font_8"><em>Hebreo 11:12</em></p>
<p class="font_8"><em>Galacia 3:16</em></p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang mga pangakong ito ba ay kapareho ng sa sarili mong mga paniniwala tungkol sa bumubuo sa ebanghelyo ng kaligtasan? Kung hindi, makikita mo ang buong kapakinabangan ng pagbabasa mo sa Banal na Kasulatan upang makita kung ano talaga ang totoong ipinangako ng Diyos, hindi ang inakala mo. Hanapin mo rin ang mga reperensya sa Bagong Tipan, kung nais mong tiyakin na ang mga pangakong ito ay talagang mahalaga.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Panahon na para ibuod ang ibig sabihin ng mga pangakong ito:</p>
<ol class="font_8">
  <li><p class="font_8"><strong>&nbsp;</strong>Ipinakita kay Abraham ang <strong>lupain ng Canaan</strong> bago siya sinabihan na <strong>ito ay ibibigay</strong>(1) sa kaniyang mga anak at pagkatapos ay (2) <strong>sa kanya at sa kanyang mga anak</strong>. Subalit hindi niya kailanman natanggap ang alinman sa lupaing iyon, ni hindi sapat para ilagay ang kanyang paa (tulad ng sinabi ni Esteban sa Mga Gawa 7:5).</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Sinabihan siya na <strong>ang kaniyang anak ay magiging isang malaking bansa</strong>, na kasing dami ng alabok ng lupa. Natupad ito nang sagipin ng Diyos ang kanyang mga inapo mula sa Ehipto, na 400 na taon sa isang lupain na hindi sa kanila. Ang Exodo 12:40 ay tumutukoy sa pangakong ito (Blg. 5 sa talaan sa itaas) kapag inilalarawan ang pagsilang ng bagong bansa ng Israel. Ang mga tao ang mga inapo ni Abraham, sa pamamagitan nina Isaac at Jacob.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Sinabihan din si Abraham na ang kaniyang mga anak ay magiging katulad ng mga bituin sa langit; na ang Diyos ay gagawa ng walang hanggang tipan sa kanila at magiging kanilang Diyos, at sila ang magmamana ng lupain kung saan nanirahan si Abraham. Sa gayon siya ang magiging "ama ng maraming bansa", isang pagpapahayag na binigyang-kahulugan ni Pablo sa Roma 4, na ibig sabihin ay <strong>si Abraham ang magiging "</strong><em><strong>ama ng lahat ng naniniwala</strong></em><strong>"</strong> – mga naniniwala sa lahat ng mga panahon.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;<strong>Si Abraham ay magkakaroon ng isang espesyal na inapo</strong> na mamumuno sa lahat ng bagay, pati na ang pamumuno sa kaniyang mga kaaway. Ang inapong ito ay maghahatid ng pagpapala sa lahat ng henerasyon – ang pinakadakila sa lahat ng pagpapala ay <strong>ang kapatawaran ng mga kasalanan at ang daan ng kaligtasan</strong>: ng pagiging ‘matuwid sa Diyos'.</p></li>
</ol>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Espesyal na Anak ni Abraham</strong></p>
<p class="font_8">Bagama't kabilang sa mga inapo ni Abraham ang mga taong likas na nagmula sa kanya gayundin sa mga taong tinanggap ang kanyang tapat na halimbawa – ang "<em>alabok ng lupa</em>" at ang "<em>mga bituin sa langit</em>" na tila naglalarawan kapwa ng laman at espirituwal na mga inapo – isa sa kanyang mga anak ay magiging espesyal. Mahalaga na ang huli at pinakadakila sa pitong mga pangako ay tumutukoy sa nag-iisang anak, sapagkat ipinangako kay Abraham na "<em>Sasakupin nila ang mga lunsod ng </em><em><strong>kanilang </strong></em><em>mga kaaway. Sa pamamagitan ng iyong lahi, pagpapalain ang lahat ng bansa sa daigdig sapagkat sinunod mo ang aking utos</em>" (Genesis 22:18).</p>
<p class="font_8">Ang "anak", o "binhi" sa salitang Ingles na isinalin sa iba pang mga bersyon ay maaaring tumukoy sa maraming inapo o sa isang inapo, at ang pagsasalin na iyon ay matapat na nagpapakita ng kahulugan ng salitang Hebreo. Nakadepende ang interpretasyon sa pagtingin sa mga naunang pangako, kung ang pangako ay tungkol sa isa o maraming inapo. Mabuti na lang at hindi tayo naiiwan sa sarili nating mga pag-iisip sa bagay na ito, dahil ginagabayan tayo ng mga manunulat ng Bagong Tipan – isa pang halimbawa kung paano binibigyang-kahulugan sa Kasulatan ang Kasulatan.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Isang Pag-asa Lamang</strong></p>
<p class="font_8">Narito ang mga paliwanag tungkol sa dalawang mahahalagang bahagi ng Genesis 22. Kung nabasa mo ang kapitulong iyon ay makikita mo na sinubukan ng Diyos si Abraham sa pamamagitan ng paghiling sa kanya na gawing handog si Isaac – ang kanyang anak na matagal niyang hinintay – bilang sakripisyo. Si Abraham ay naging handang gawin ito, sa paniniwalang bubuhayin siya ng Diyos mula sa mga patay (tulad ng ipinaliwanag sa Hebreo 11:17-19). Ang pinakadakilang gawaing ito ng tapat na pagsunod ay naghatid kay Abraham ng ikapito at pinakadakilang mga pangako, kasama ng isang sumpa – "Ako'y nangangako sa pamamagitan ng aking pangalan—Yahweh" – ang pangako at sumpa na pinagtibay ang kahahantungan. Sa ganitong paraan ipinaliliwanag ng manunulat ng Hebreo ang kahalagahan nito:</p>
<p class="font_8">“<em>Nang mangako kay Abraham ang Diyos, siya'y nanumpa sa kanyang sariling pangalan, yamang wala nang hihigit pa sa kanya na maaari niyang panumpaan. Sinabi niya, “Ipinapangako ko na lubos kitang pagpapalain at pararamihin ko ang iyong lahi.” Matiyagang naghintay si Abraham at natanggap niya ang ipinangako sa kanya. Nanunumpa ang mga tao sa pangalan ng isang nakakahigit sa kanila, at sa pamamagitan ng panunumpa ay pinapagtibay ang usapan. Gayundin naman, pinagtibay ng Diyos ang kanyang pangako sa pamamagitan ng panunumpa, upang ipakita </em><em><strong>sa kanyang mga pinangakuan</strong></em><em> na hindi mababago ang kanyang layunin. Hindi nagbabago at hindi nagsisinungaling ang Diyos tungkol sa dalawang bagay na ito: ang kanyang pangako at sumpa. Kaya't tayong nakatagpo ng kanyang kalinga ay panatag ang loob na umaasa sa mga pangako niya</em>” (Hebreo 6:13-18).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang mga pangako ng Diyos ay makikita bilang mga bagay na napakahalaga na kailangang ipasa sa bawat sali't salinlahi. Dahil sa pagitan ng mga ito binubuo ang "pag-asa". Walang maraming iba't ibang pag-asa – mayroon lamang "<em>iisang pag-asa na para doon kayo'y tinawag</em>" (Efeso 4:4). Ang tunay na pag-asa ng ebanghelyo ay nakabatay sa Panginoong Jesucristo, na nagpahayag ng kanyang sarili bilang "<em>ang daan, ang katotohanan, at ang buhay</em>" (Juan 14:6). Walang maraming katotohanan, iisa lamang; hindi maraming daan, nag-iisang daan lamang na humahantong sa buhay para sa lahat ng nakasusumpong nito at lumalakad sa direksyong iyon.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Sumulat si Apostol Pablo sa Galacia sa napakalakas na katagang nagsasabi sa kanila kung gaano sila ka-mali na sundin ang ibang ebanghelyo mula sa itinuro niya. Nagpatuloy siya sa pagpaliwanag nang detalyado tungkol sa mga bagay na dapat nilang paniwalaan kung gusto nila ng pananampalatayang nagliligtas. Ipinaliwanag niya na bago ibinigay ng Diyos sa Israel ang batas sa pamamagitan ni Moises, siya ay nagbigay na ng mga pangako kay Abraham at sa mga ama. Ngayon, ipinaliwanag niya na ang batas ay natupad na ng gawain ng Panginoong Jesus ngunit ang mga pangako ay nanatiling matutupad pa. Ang paniniwala sa mga pangakong iyon ang daan para makamtan ang pabor ng Diyos. Sa sariling mga salita ni Pablo:</p>
<p class="font_8">“<em>Kung gayon, maliwanag na </em><em><strong>ang mga nananalig </strong></em><em>sa Diyos ang mga tunay na anak ni Abraham. Bago pa ito nangyari ay ipinahayag na ng kasulatan na pawawalang-sala ng Diyos ang mga Hentil sa pamamagitan </em><em><strong>ng pananampalataya</strong></em><em>. Ang Magandang Balitang ito ay ipinahayag na kay Abraham, ‘Sa pamamagitan mo'y pagpapalain ang lahat ng bansa.’ [Genesis 12:3] Kaya naman pagpapalain </em><em><strong>ang mga sumasampalataya</strong></em><em> tulad ni Abraham na sumampalataya</em>(Galacia 3:7-9).</p>
<p class="font_8">Pagkatapos ay ibinaling ng apostol ang kanyang pansin sa buong kahulugan ng ikapitong pangako, ang pinagtibay nang may panunumpa, na sumumpa sa mismong pangalan ng Diyos, at ito ang sinasabi niya:</p>
<p class="font_8">“<em>Ngayon, nangako ang Diyos kay Abraham at sa kanyang </em><em><strong>supling</strong></em><em>. Hindi sinasabi, “At sa kanyang mga </em><em><strong>supling</strong></em><em>,” na ang tinutukoy ay marami kundi, “At sa iyong </em><em><strong>supling</strong></em><em>,” na iisa ang tinutukoy at ito'y si </em><em><strong>Cristo</strong></em>” (Galacia 3:16).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Pinagtitibay ng kinasihang paliwanag na ito ang inaasahan natin kapag tinitignan ang Genesis kapitulo 22 – na pinangakuan si Abraham ng isang espesyal na inapo na tutupad sa mga pangako. Malinaw sa isang bagay na minsang sinabi ng Panginoong Jesus na iyon ay naunawaan ni Abraham sa kanyang sarili. Alam ng matapat na lalaking ito na balang-araw, isang inapo ang isisilang sa kanyang pamilya na sasakop sa “lunsod ng kanilang mga kaaway", at kanino "ang lahat ng bansa sa daigdig" ay pagpapalain. Ang tagpo ng pangakong iyan ay nagbibigay ng tanda sa kanyang pang-unawa dahil puno ito ng kahalagahan.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Ang Bugtong na Anak</strong></p>
<p class="font_8">Tulad ng sabi ni Pablo sa Roma 4, matagal nang hinintay ni Abraham ang pagsilang ni Isaac, ang anak na ipinangako sa kanya at kay Sara. Nang isinilang na sa wakas ay pareho na silang may katandaan upang mangyari ang isang natural na panganganak. Ito ay isang himala: bunga ng kanilang matagal at mahabang pananampalataya. Hindi kailanman nawalan ng pag-asa si Abraham, bagama't papalapit na siya sa 100 taong gulang at si Sara ay wala pang anak sa buong buhay niya. Talagang kamangha-mangha ang kanyang pananampalataya.</p>
<p class="font_8">“<em>Hindi nanghina ang kanyang pananampalataya kahit uugud-ugod na siya, palibhasa'y isandaang taon na siya noon, at ang kanya namang asawang si Sara ay baog. Hindi siya nag-alinlangan sa pangako ng Diyos. Sa halip, lalo siyang lumakas dahil sa kanyang pananampalataya at nagpuri pa sa Diyos. Lubos siyang naniwala na tutuparin ng Diyos ang ipinangako nito. Kaya't dahil sa kanyang pananampalataya, siya'y itinuring na matuwid ng Diyos</em>” (Roma 4:19-22).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Pagkatapos, isang araw, hiniling ng Diyos kay Abraham na magpunta sa Bundok ng Moria (kung saan itatayo ang Jerusalem kalaunan) at ialay ang kanyang anak – ang kanyang nag-iisang anak – bilang sakripisyo. Kamangha-mangha at napakagandang pag-uugaling gagawin din mismo ng Diyos. Makalipas ang ilang taon ibinigay Niya ang Kanyang bugtong na Anak upang isakripisyo sa parehong lugar at ang kabanatang iyon ay puno ng pahiwatig sa mga bagay na magaganap sa hinaharap. Sina Abraham at Isaac ay iniligtas mula sa aktwal na pagsasakripisyo. Sa halip ipinaliwanag ng anghel na pumigil kay Abraham na balang-araw ay gagawin ng Diyos ang panustos – isang sakripisyo para sa mga kasalanan ng mundo.</p>
<p class="font_8">“<em>Paglingon niya'y may nakita siyang isang lalaking tupa na ang mga sungay ay napasabit sa mga sanga ng kahoy. Ito ang kinuha ni Abraham at inihandog sa halip na ang kanyang anak. Kaya't ang lugar na iyon ay tinawag ni Abraham na, ‘Si Yahweh ang Nagkakaloob.’ At magpahanggang ngayon, sinasabi ng mga tao, ‘Sa bundok ni Yahweh ay may nakalaan’</em>” (Genesis 22:13-14).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ito ay isa pa sa mga pangakong tumutukoy sa hinaharap. Ang Anak ng Diyos ang siyang ilalaan ng Diyos upang tumupad sa mga pangako at magdala ng pagpapala sa sangkatauhan. Sa gayon si Abraham ay umaasa sa araw na yaon na kailangan din niya tulad ng sinuman sa atin. Iyan ang ibig sabihin ng Panginoong Jesus nang sabihin niyang:</p>
<p class="font_8">“<em>Natuwa ang inyong amang si Abraham nang malaman niyang makikita niya ang araw ng aking pagdating. Nakita nga niya ito at siya'y nagalak”</em> (Juan 8:56).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Hindi ibig sabihin nito na si Jesus ay naroroon na noong panahon ni Abraham, sapagkat wala pa. Ibig sabihin inasam ni Abraham ang panahon na isusugo ng Diyos ang Kanyang bugtong na Anak, na isinilang ni Maria, mula sa linya ng pamilya ni Abraham. Ito ang isang dahilan kung bakit nagsisimula ang Bagong Tipan sa pagsasabi ng mga salitang:</p>
<p class="font_8"><em>“Ito ang talaan ng mga ninuno ni Jesu-Cristo na mula sa angkan ni David na mula naman </em><em><strong>sa lahi ni Abraham</strong></em>” (Mateo 1:1).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Mga Pangako kay David</strong></p>
<p class="font_8">Isang libong taon matapos mamatay ni Abraham ay natupad ang ilan sa mga pangakong ginawa sa kanya. Ang kanyang mga inapo ang bumubuo sa isang bansa na ngayon ay sumasakop sa lupain kung saan siya nakatira. Nabuo sila bilang isang bansa pagkaraan ng maraming taon nang sila ay maging mga estranghero sa Egipto. Lumabas sila sa lupaing yaon na may maraming pag-aari, at iniligtas mula roon ng mahimalang kapangyarihan ng Diyos. Inilabas sila sa pamumuno ni Moises, at nadaig nila ang lupain ng Canaan sa ilalim ng pamumuno ni Josue. Kalaunan ay binigyan sila ng Diyos ng mga hari upang mamuno sa kanila. Si David ang pangalawang pinunong ito at sa ilalim ng kanyang pamamahala ang Israel ay sumakop sa mismong lugar na itinampok sa Genesis 22. Hiniling ng Diyos kina Abraham at Isaac na pumunta roon at doon ay ibinigay Niya sa kanila na ikapito at pinakadakilang pangako – ang isa ay tungkol sa isang inapo na darating at magdadala ng pagpapala sa lahat ng bansa.</p>
<p class="font_8">Noong panahon ni David ang lugar ng Bundok ng Moria ay lalo pang umunlad at naging bahagi ng lungsod ng Jerusalem, na sinakop ni David mula sa mga naunang nakatira dito. Pagkatapos ito ang naging kabiserang lungsod ng Israel. Iniuugnay ito ng mga Judio sa panahong 1000 taon bago si Cristo, at mga 3000 taon sa lahat na. Sa mismong lugar na ito, gumawa ang Diyos ng malalaking pangako kay David, mga pangakong nakabase sa sinabi kay Abraham na mangyayari.</p>
<p class="font_8">Nagsimula ito nang sabihin ni David na gusto niyang magtayo ng templo ng Diyos – isang permanenteng lugar ng pagsamba sa halip na tolda na ginagamit noon. Si David ay isang mandirigma at nais ng Diyos na magtatag ng templong magiging Bahay ng Kapayapaan, kaya sinabi Niya na hindi angkop na ipagtayo Siya ni David ng gayong tirahan. Sa halip sinabi ng Diyos na gagawin Niya ang isang bagay para kay David at sa kanyang mga inapo. Kung nais mong gawin ang talaan ng mga pangako tulad ng ibinigay kay Abraham, ngayon ang panahon para basahin ang II Samuel 7, isulat ang mahahalagang punto tungkol sa gagawin ng Diyos, at pagkatapos ay ikumpara ang iyong mga natuklasan sa listahan sa ibaba.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Narito ang mahahalagang bahagi ng kasunduang ginawa ng Diyos kay David, isang taimtim at nagbibigkis na kasunduan na kalaunan ay tinukoy ito bilang tipan ng pangako:</p>
<p class="font_8">“<em>“Pumunta ka kay David na aking lingkod at sabihin mo, ‘Ipagtatayo mo ba ako ng tahanan? … ‘Kinuha kita mula sa pagpapastol ng tupa upang gawing pinuno ng bayang Israel. Kasama mo ako saan ka man magtungo at lahat mong mga kaaway ay aking nilipol. Gagawin kong dakila ang iyong pangalan tulad ng mga dakilang tao sa daigdig. Bibigyan ko ang Israel ng kanyang lupa at doon ko papatirahin … Magiging payapa ka sapagkat wala nang gagambala sa iyo. Bukod dito, akong si Yahweh ay nagsasabi sa iyo, papatatagin ko ang iyong sambahayan. </em><em><strong>Pagkamatay mo, isa sa mga anak mong lalaki ang hahalili sa iyo bilang hari, at papatatagin ko ang kanyang kaharian. Siya ang magtatayo ng templo para sa akin, at sa kanyang angkan magmumula ang maghahari sa aking bayan magpakailanman. Ako'y kanyang magiging ama at siya'y aking magiging anak. Kung siya'y magkasala, paparusahan ko siya tulad ng pagpaparusa ng ama sa nagkakasalang anak.</strong></em><em> Ngunit ang paglingap ko sa kanya'y hindi magbabago … Magiging matatag ang iyong sambahayan, ang iyong kaharia'y hindi mawawaglit sa aking paningin at mananatili ang iyong trono magpakailanman” </em>&nbsp;(2 Samuel 7:5-16).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Pagsasagawa nito</strong></p>
<p class="font_8">Ang ilang talatang ito ay naglalaman ng maraming iba't ibang pangako. Ang mga pangako kay Abraham ay ipinakalat ng ilang mga taon; ang kay Haring David ay pinagsama-sama, kaya’t napapadali ang ating pagsusuri. Ito ang sinasabi sa atin:</p>
<ol class="font_8">
  <li><p class="font_8">&nbsp;Si David ay ginawang hari ng Diyos sa Kanyang bayang Israel – pansinin na ang bansang ito ay espesyal, sapagka't sila'y bayan ng Dios. Kailangan nating tingnan iyan nang mas detalyado sa kalaunan.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Tinulungan ng Diyos si David na madaig ang kanyang mga kaaway at patuloy siyang makikipagtulungan sa kanya upang maging isa siyang dakilang hari.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Makikipagtulungan din siya sa kanyang piniling bansa, ang Israel, upang manatili silang ligtas at payapa; magkakaroon sila ng kapahingahan mula sa lahat ng kanilang kaaway.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Si David ay magkakaroon ng dinastiya – "ang sangbahayan ni David" – na magmamana sa kaniyang trono; kalaunan ay nakumpirma na magkakaroon ng linya ng mga hari na bumaba mula kay David na maghahari sa luklukan sa Jerusalem (tingnan ang halimbawa sa II Mga Hari 8:19; 19:34).</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Pagkamatay ni David, magbabangon ang Diyos ng inapo ni David na magiging kaniyang anak – "<em>magmumula sa lahi m</em>o" – at itatatag ng Dios ang kaniyang kaharian. Ito ay isang pangakong katulad ng natanggap ni Abraham tungkol sa isang espesyal na inapo dahil nilinaw ito ng sumusunod na mga detalye.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Ang inapong ito ay magtatayo ng bahay para sa Dios. Ang ibig sabihin ng salitang "bahay" ay isang templo o grupo ng mga taong magkakaugnay, o pareho.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Ang Kanyang kaharian ay magtatagal magpakailanman.</p></li>
  <li><p class="font_8"><strong>8</strong> Ang Dios ay magiging Kaniyang Ama at siya'y magiging Anak ng Dios.</p></li>
  <li><p class="font_8">&nbsp;Kung ang Anak na ito'y mangagkatiwala sa kasamaan ay parurusahan siya, nguni't ang matatag na pagibig ng Dios ay hindi lilisan sa kaniya.</p></li>
  <li><p class="font_8"><strong>10</strong> Ang sangbahayan ni David at ang kaharian ni David ay tiniyak na magpakailanman sa harapan ng Diyos.</p></li>
</ol>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang sampung puntong ito ay tumutukoy sa dinastiyang natatangi, dahil ito ay may kinalaman sa Kaharian ng Diyos. Si David ay piniling maging hari para sa Diyos, para sa bayan ng Diyos hindi lamang sa sarili niyang mga tao, at ang trono ni David ay tinukoy kalaunan bilang "<em>luklukan ng Panginoon</em>". Namuno siya sa ngalan ng Diyos at dahil lamang sa pagsang-ayon ng Diyos, at magkakapareho ito para sa lahat ng kanyang kahalili. Makikipagtulungan ang Diyos sa kanila tulad ng pakikipagtulungan Niya kay David upang itatag ang mga ito, bigyan sila ng tagumpay sa mga tuntunin ng kapayapaan, kaligtasan at seguridad. Kung nanatili silang tapat sa Diyos, uunlad sila at ang bansang pinamamahalaan nila. Gayunman, kung nilabag ng hari o ng bansa ang batas ng Diyos at nawalan ng pananampalataya, sila ay didisiplinahin at parusahan.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Espesyal na Anak ni David</strong></p>
<p class="font_8">Kailangang magkaroon ng maraming hari na maghahari sa trono ni David sa Jerusalem – 22 lahat at naghari sila nang mahigit 400 taon. Susuriin natin ang Kaharian ng Diyos nang mas detalyado sa susunod na kabanata. Sa ngayon, pansinin na tinupad ng ilang hari ng sangbahayan ni David ang mga bahagi ng mga dakilang pangako. Halimbawa, si Haring Solomon, na sumunod na kahalili ni David, ay nagtayo ng templo sa Jerusalem; ang templong nais ni David na itayo para sa Diyos. Maraming hari na tumanggap ng tulong mula sa Diyos upang matiyak na ang bansa ay nanirahan nang maingat ligtas, ngunit lahat sila ay nakagawa ng kasamaan sa anumang paraan; maging si David mismo ay nahulog sa kategoryang iyon. Kailangan pang magkakaroon ng napakaespesyal na inapo para makaiiwas diyan. Subalit ang gayong inapo ay nilayon sa hangarin ng Diyos, na magiging karapat-dapat na itatag ang kaharian magpakailanman.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Pinag-isipan kaagad at ng mahabang panahon ni David ang mga pangakong ito na ginawa sa kanya ng Diyos. Ang kanyang agarang reaksyon ay isang pagpapahalaga na ang ipinangako ng Diyos ay hindi madaling makamit, dahil sinabi niya:</p>
<p class="font_8">“<em>Ako po at ang aking pamilya ay hindi karapat-dapat sa lahat ng kabutihang ginawa ninyo sa akin, Panginoong Yahweh. Maaaring maliit na bagay lamang ito sa inyong paningin, O Panginoong Yahweh, subalit </em><em><strong>napakalaki para sa amin sapagkat tiniyak na ninyo ang magandang kalagayan ng sambahayan ko para sa hinaharap</strong></em>” (2 Samuel 7:18-19).</p>
<p class="font_8">Naunawaan niya na ang mga pangakong ginawa ng Diyos ay mag-uukol ng panahon bago maisakatuparan, ngunit kailangang mapansin at turuan ang sangkatauhang tungkol doon. Ang pananalig na hindi darating ang anak ng Diyos nang walang tulong mula sa Diyos ay nanatili sa buong buhay niya sapagkat sinabi niya sa kanyang huling mga salita:</p>
<p class="font_8">“<em>Ang haring namamahalang may katarungan at namumunong may pagkatakot sa Diyos, ay tulad ng araw sa pagbukang-liwayway, parang araw na sumisikat kung umagang walang ulap, at nagpapakislap sa dahon ng damo pagkalipas ng ulan. Gayon pagpapalain ng Diyos ang aking sambahayan, </em><em><strong>dahil sa aming tipan na walang katapusan, kasunduang mananatili magpakailanman.</strong></em><em> Siya ang magbibigay sa akin ng tagumpay, ano pa ang dapat kong hangarin?</em>” (2 Samuel 23:3-5).</p>
<p class="font_8">Maliban kung pagyabungin ng Diyos ang mga bagay na ito, napagtanto ni David na hindi ito maisasakatuparan. Hindi makakamtan ng sangkatauhan ang gayong resulta; sapagkat ang espesyal na inapo ni David ay magiging anak ni David at Anak ng Diyos. Napakagandang ideya nito na nararapat lamang na mas detalyadong isaalang-alang kapag iniisip natin ang Kaharian ng Diyos. Sa ngayon pansinin ang dalawang bagay tungkol sa dalawahang magulang na ito:</p>
<ol class="font_8">
  <li><p class="font_8">&nbsp;Isa ito sa mga unang bagay na binanggit ni apostol Pablo nang sumulat siya sa mga taga-Roma - “<em>Ang Magandang Balitang ito na ipinangako niya noong una pa man sa pamamagitan ng mga propeta, at sinasabi sa mga Banal na Kasulatan, ay tungkol sa kanyang Anak, ang ating Panginoong Jesu-Cristo. Tungkol sa kanyang pagiging tao, siya'y ipinanganak mula sa lahi ni David; subalit tungkol sa kanyang pagka-Diyos, pinatunayan ng Banal na Espiritu na siya ay Anak ng Diyos sa pamamagitan ng isang makapangyarihang gawa, ang kanyang muling pagkabuhay</em>” (Roma 1:1-4; tingnan din sa Mga Gawa 13:22,23).</p></li>
  <li><p class="font_8">Isang bagay ito na binigyang-punto ng Panginoong Jesus sa kanyang mga kalaban nang hamunin nila siya tungkol sa mga pag-angkin na ginawa niya – na ang Mesiyas ay kinailangang maging inapo ni David at ng sariling Anak ng Diyos: “‘<em>Ano ang pagkakilala ninyo tungkol sa Cristo? Kanino siyang anak?’ ‘Kay David po,’ sagot nila. Sabi ni Jesus, ‘Kung gayon, bakit siya tinawag ni David na ‘Panginoon’ noong pinapatnubayan siya ng Espiritu? Ganito ang kanyang sinabi ‘Sinabi ng Panginoon sa aking Panginoon: Maupo ka sa kanan ko, hanggang lubusan kong mapasuko sa iyo ang mga kaaway mo.’ Ngayon, kung si David ay tumawag sa kanya ng ‘Panginoon,’ paanong masasabing anak ni David ang Cristo?’ Isa man sa kanila'y walang nakasagot, at mula noo'y wala nang nangahas magtanong sa kanya</em>” (Mateo 22:42-46).</p></li>
</ol>
<p class="font_8">Malinaw na malinaw ang punto ng Panginoon kahit ayaw itong harapin ng kanyang mga kalaban. Ang Mesiyas ay magkakaroon ng dalawahang magulang. Siya ay magmumula sa angkan ni David – sa pamamagitan ni Maria – ngunit siya rin ay sariling Anak ng Diyos. Dahil dito magkakaroon siya ng katayuang mas mataas kaysa kay David, na isa sa mga pinakadakilang hari ng Israel.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Buod</strong></p>
<p class="font_8">Nakita natin na ang mga pangakong ito na ginawa kina Abraham at David ay mahalagang bahagi ng ebanghelyo, na nakabatay sa Panginoong Jesucristo. Ibinadya ng mga ito ang pagdating ng isang espesyal na inapo na magtatamo ng maraming bagay at maghahatid ng malalaking pagpapala sa sangkatauhan. Sasakupin niya ang lahat ng kanyang kaaway at maghahari bilang hari magpakailanman, sa bayan ng Diyos at sa trono ng Diyos.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Si Abraham ay ama ng isang anak – Isaac – tulad ng ipinangako ng Diyos at sa takdang panahon ay mabubuo ang isang bansa; lahat ng tao dito ay nagmula kay Abraham, sa pamamagitan nina Isaac at Jacob. Sinakop nila ang lupang pangako ngunit hindi nila ito tinirhan magpakailanman at walang hari na magmumula sa kanila na lubos na makatutupad sa batas ng Diyos. Ilang daang taon pagkatapos ng paghahari ni David ay tumigil sa pag-iral nang sabay-sabay ang kaharian at hindi pa ito muling nabuo. Ngunit ang pananampalatayang nakapagliligtas ay nangangailangan ng ating pang-unawa na ang mga pangako ng Diyos ay hindi nabigo; hinihintay lamang nito ang katuparan ng paghahari ng darating na hari sa trono ni David.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><strong>Mga Bagay na Babasahin</strong></p>
<p class="font_8">➔ Ang mga pangako ng Diyos kay Abraham ay napakahalagang basahin sa orihinal na kaganapan (Genesis 12:1-3; 12:7; 13:14-17; 15:5,6; 15:13-16; 17:1-8; 22:15-18).</p>
<p class="font_8">➔ Gamit ang Talahanayan sa pahina 145 at 146<a href="https://manage.wix.com/dashboard/ff2843a5-5510-4d7d-9150-6567ff9eb52d/database/data/Items/new/6a8e45fc-ff1f-4fe1-b617-325c18cdb850#_msocom_1">[1]</a> , hanapin ang mga sanggunian na nakalista sa Bagong Tipan para makita sa inyong sarili kung paano naipaliwanag at gagamitin ang mga pangakong iyon.</p>
<p class="font_8"><strong>Mga Katanungang Sasagutin</strong></p>
<p class="font_8"><strong>11.1 </strong>Sa ilang pangungusap ipaliwanag kung bakit pinili ng Diyos ang Israel bilang Kanyang espesyal na bansa at kung ito man ay mahalaga ngayon sa layunin ng Diyos?</p>
<p class="font_8"><strong>11.2 </strong>Maaari ka bang gumawa ng listahan ng mga bagay na isasakatuparan ng espesyal na anak o inapo? (Genesis 22:15-18 at II Samuel 7:12-16)</p>
<p class="font_8">need to identify the pages</p>

ANO ANG PANANAMPALATAYANG NAKAPAGLILIGTAS?

BILANG 11

Button

Nang kausapin ni Pablo ang mga Judio sa Antioquia at ipinaliwanag ang Mabuting Balita mula sa Diyos ilan sa mga bagay na sinabi niya ay pumipigil sa atin para mag-isip nang sandali. Ang pagtatanong habang binabasa ninyo ang Biblia ay napakagandang paraan ng pagtukoy sa nalalaman ninyo at ng hindi ninyo pa alam.

<p class="font_8">Si Jesucristo ay ang panghuli at ganap na paghahayag ng Diyos ng Kanyang pag-uugali. Ngunit ano nga ba ang eksaktong nalalaman natin tungkol kay Jesus - lalo na tungkol sa kanyang persona at layunin? Gaano siya kahalaga sa layunin ng Diyos, at ano ang eksaktong kaugnayan ng Diyos kay Jesus? Ito ang malaking katanungan na dapat nating pag-isipan ngunit, tulad nga ng nakita natin, ang mga ito ay mahalaga. Si Jesus mismo ang nagsabi na ang buhay na walang hanggan ay nakasalalay sa ating pagkakilala sa Diyos at sa kanyang sarili; o, tulad ng sabi niya:</p>
<p class="font_8">"<em>Ito ang buhay na walang hanggan: ang makilala ka nila na iisang tunay na Diyos, at si Jesucristo na iyong isinugo</em>" (Juan 17: 3).</p>
<p class="font_8">Ang sulat na isinulat ni apostol Pablo sa mga taga-Roma ang lagi nating ginagamit bilang panimulang punto para dito. Susundan natin ang paliwanag ni Pablo tungkol sa kung ano ang bumubuo sa evangelio ng Diyos kapag naayos na natin ang mga pauna at mahahalagang isyung ito.</p>
<p class="font_8">Kaya, ano ang natutunan natin mula sa Roma tungkol sa pagkatao, kalikasan at gawain ng Panginoong Jesus? Sa oras na ito titingnan natin ang unang walong kapitulo upang makita kung ano ang sinabi ni Pablo tungkol sa kanya. Kung binabasa mo ang Sulat na malapit sa iyong notebook, maaari mong gawin muna ang pagsasanay na iyon at ihambing ang iyong mga natuklasan sa listahang ito.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><strong>Ang &nbsp;&nbsp;natututunan natin tungkol kay Jesus</strong></p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>1:1</p>
<p class="font_8">Si Jesus ay Panginoon at Guro ni Pablo; tinawag niya siya upang maging &nbsp;&nbsp;isang apostol</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>1:2</p>
<p class="font_8">Siya ay Anak ng Diyos; nagmula kay David "ayon sa laman" at &nbsp;&nbsp;idineklarang Anak ng Diyos sa pamamagitan ng kanyang pagkabuhay na mag-uli</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>1:7</p>
<p class="font_8">Parehong ang Ama at ang Panginoong Jesus ay nagbigay ng biyaya at &nbsp;&nbsp;kapayapaan</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>1:1,9</p>
<p class="font_8">Ang evangelio ng Diyos ay evangelio din ng Kanyang Anak</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>2:16</p>
<p class="font_8">Hahatulan ng Diyos ang sangkatauhan sa pamamagitan ni Jesucristo</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>3:22,24</p>
<p class="font_8">Kung may pananampalataya tayo kay Jesus, maaari tayong mapabilang na &nbsp;&nbsp;tama/tuwid sa Diyos, sapagkat si Jesus ay nagdala ng pagtubos sa kasalanan</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>5:6,8,10</p>
<p class="font_8">Si Cristo ay namatay para sa mga hindi makadiyos - para sa atin!</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>5:15-19</p>
<p class="font_8">Kung saan ang isang tao (Adan) ay nagdala ng kamatayan at pagkawasak, &nbsp;&nbsp;ang ibang tao (Jesus) ang nagpawalang-bisa ng pinsalang iyon</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>6:4</p>
<p class="font_8">Kung tayo ay nagkakaisa kay Jesus - sa kanyang kamatayan at pagkabuhay &nbsp;&nbsp;na mag-uli, sa pamamagitan ng bautismo - maaari tayong magsimula ng isang bagong &nbsp;&nbsp;buhay</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>6:9</p>
<p class="font_8">Ang Panginoong Jesus na muling nabuhay ay hindi na sakop ng kamatayan</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>8:3</p>
<p class="font_8">Ipinadala ng Diyos ang Kanyang sariling Anak sa katulad na makasalanang &nbsp;&nbsp;laman upang matupad ang kinakailangan ng Batas - ang pagiging matuwid.</p>
<p class="font_8"><strong>Roma </strong>8:34,39</p>
<p class="font_8">Si Jesus ay binuhay mula sa mga patay (ng Diyos) at ngayon ay nakaupo sa &nbsp;&nbsp;kanang kamay ng Diyos upang mamagitan para sa atin, sapagkat mahal din niya &nbsp;&nbsp;tayo!</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Ang maikling pagsisiyasat na ito ay ginagawang maliwanag ang isang bagay: si Jesucristo ay nasa sentro ng hangarin ng Diyos. Siya ay totoong mahalagang bahagi ng evangelio ng Diyos sapagkat sa pamamagitan niya, at sa pamamagitan lamang niya tayo maaaring ituring na "matuwid ng Diyos". Maaari Niya tayong tubusin mula sa kasalanan at kamatayan sapagkat napawalang-bisa niya ang pinsalang ginawa ni Adan sa sangkatauhan. Si Jesus na nakaupo sa kanang kamay ng Diyos sa langit, na binuhay ng Diyos mula sa mga patay, ay wala nang kamatayan at namamagitan para sa atin dahil mahal niya tayo.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Si Jesus na Tao</strong></p>
<p class="font_8">Kapag ipinapaliwanag ang kahalagahan ng gawain ni Jesus, tatlong beses tinutukoy ni Pablo ang paraan ng pagsilang kay Jesus at ng kinalabasan ng kanyang kalikasan. Narito ang mga sipi:</p>
<p class="font_8">“<em>Mula kay Pablo na isang lingkod ni Cristo Jesus, tinawag upang maging apostol at hinirang upang mangaral ng Magandang Balita ng Diyos. Ang Magandang Balitang ito na ipinangako niyo noong una pa man sa pamamagitan ng mga propeta, at sinasabi sa mga Banal na Kasulatan, ay tungkol sa kanyang Anak, ang ating Panginoong Jesu-Cristo. Tungkol sa kaniyang pagiging tao, </em><em><strong>siya’y ipinanganak mula sa lahi ni David</strong></em><em>; subalit tungkol sa kanyang pagkaDiyos, pinatunayan ng Banal na Espiritu na siya ay Anak ng Diyos sa pamamagitan ng isang makapangyarihang gawa, ang kanyang muling pagkabuhay</em>” (Roma 1: 1-4);</p>
<p class="font_8">“<em>Ang kasalanan ay pumasok sa sanlibutan sa pamamagitan ng isang tao, at ang kamatayan ay pumasok sa pamamagitan ng kasalanan. Dahil dito, lumaganap ang kamatayan sa lahat ng tao sapagkat ang lahat ay nagkasala...Totoong maraming tao ang namatay dahil sa kasalanan ng isang tao. Ngunit ang kagandahang-loob ng Diyos ay mas dakila, gayundin ang kanyang walang bayad na kaloob sa maraming tao sa pamamagitan ng kagandahang-loob ng </em><em><strong>isang tao, si Jesu-Cristo.</strong></em><em>..Sa pamamagitan ng pagsuway ng isang tao, naghari ang kamatayan. Ngunit sa pamamagitan ng </em><em><strong>isang tao, si Jesu-Cristo</strong></em><em>, ang mga taong pinagpala nang sagana at itinuring na matuwid ng Diyos ay maghahari sa buhay</em>” (5:12-17);</p>
<p class="font_8">“<em>Ginawa ng Diyos ang hindi kayang gawin ng Kautusan dahil sa kahinaan ng tao. </em><em><strong>Isinugo niya ang kanyang sariling Anak sa anyo ng taong makasalanan </strong></em><em>upang pawiin ang kasalanan. Sa gayon, hinatulan na niya ang kasalanang umaalipin sa tao. Ginawa ito ng Diyos upang ang itinatakda ng Kautusan ay matupad sa atin na namumuhay ayon sa Espiritu at hindi ayon sa hilig ng laman</em>” (8:3,4).</p>
<p class="font_8">Mayroong ilang mga napakahalagang puntong binibigkas dito, kahit na hindi kaagad mahahalata. Una, ipinaliwanag ni Pablo na ang Panginoong Jesucristo ay miyembro ng sangkatauhan, na nagmula siya kay Haring David. Pagkatapos ay itinabi niya si Jesus kay Adan, sapagkat si Jesus ang tao na natanggal ang kaguluhan na dinala ni Adan sa sanlibutan. Kung saan nabigo si Adan, nagtagumpay si Jesus. Ang pagiging matuwid ni Jesus ang nag-alis ng mga epekto ng kawalang katarungan ni Adan. Sa gayon ang kasalanan ay nahatulan sa mismong lugar kung saan ito ay naging pinakamabisa - "sa laman" (ang mga salitang ito ay isa pang paraan ng pagsasabi ng "sa loob ng likas na katangian ng tao"). Si Jesus ay masunurin sa kanyang Ama sa lahat ng bagay, kung kaya't nagtagumpay siya kung saan nabigo si Adan. Ang kaibahan na ito sa pagitan nina Adan at Jesus ay itinampok ni Paul sa Roma kapitulo 5, tulad ng makikita natin. Subalit may mga mahahalagang punto para maunawaan natin ang yugtong ito:</p>
<p class="font_8">1. Ang dakilang pagbaliktad ng kapalaran ng tao ay naganap sapagkat sinugo ng Diyos ang Kanyang Anak at pagkatapos ay binuhay Siya mula sa mga patay upang umupo sa Kanyang sariling kanang kamay, sa kapangyarihan at dakilang kaluwalhatian.</p>
<p class="font_8">2. Si Jesus ay isang tao, hindi isang Diyos na nag-anyong tao, sapagkat siya ay tinukso ngunit tumalima, at siya ay namatay, dahil sa pagiging mortal at hindi imortal.</p>
<p class="font_8">3. Siya ay sumunod, naghirap at namatay para sa atin, upang mailigtas tayo mula sa kasalanan at ipakita sa atin kung paano mamuhay sa paraang tama sa Diyos.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Nagmula kay David</strong></p>
<p class="font_8">Sa palagay mo, bakit ang unang sinabi ni Pablo tungkol kay Jesus ay ‘siya ay nagmula kay David’, kaysa kay Adan? Ang palatandaan ay nasa pambungad na talata ng Roma kung saan sinabi ng apostol na siya ay: "<em>hinirang upang mangaral ng Magandang Balita ng Diyos. Ang Magandang Balitang ito na ipinangako niyo noong una pa man sa pamamagitan ng mga propeta, at sinasabi sa mga Banal na Kasulatan, ay tungkol sa kanyang Anak, ang ating Panginoong Jesu-Cristo. Tungkol sa kaniyang pagiging tao, siya’y ipinanganak mula sa lahi ni David</em>”. Minsan sinabi ng isang propeta kay David na balang araw ay magkakaroon siya ng isang makapangyarihang inapo na mamahala sa kanyang kaharian magpakailanman. Inihayag ni Pablo na si Jesus ang pinakahihintay, na ang pagdating ay yaong nasa propesiya.</p>
<p class="font_8">Nakita natin na ang buhay ni Jesus ay kamangha-manghang inilarawan na noon ng mga propeta ng Diyos, daan-daang taon bago ang kanyang pagsilang at natupad ang detalyadong mga hulang iyon. Ang kakayahang talakayin ang mga kaganapan sa hinaharap na may ganap na kawastuhan ay isa sa mga ebidensya na mayroong Diyos at ang Kanyang Salita ay ganap na totoo. Tiningnan natin ang ilan sa mga propesiyang iyon ngunit mayroong higit pa kaysa sa isinasaalang-alang natin. Ang pagdating ni Jesus - ang Mesiyas ng Lumang Tipan - ay isang mahalagang aspeto ng kagandahang-loob ng layunin ng Diyos.</p>
<p class="font_8">Ang kauna-unahang pangako na ginawa ng Diyos sa sangkatauhan ay tungkol sa pagdating ng isang Tagapagligtas na magliligtas sa sangkatauhan mula sa kasalanan at kamatayan (Genesis 3:15). Sa pagdaan ng panahon mas marami pang mga pangako ang ginawa tungkol sa Darating. Sinabi kay Abraham na ang Tagapagligtas na ito ay magdadala ng pagpapala sa lahat ng mga bansa (Genesis 22: 17,18); Sinabi kay Moises na siya ay magiging "<em>isang propetang katulad mo</em>" (Deuteronomio 18:18); Si Joshua ay may parehong pangalan kay Jesus, at dinala niya ang Israel sa ipinangakong Lupain. At nang maghari ang mga hari sa Israel, mula noong mga 1000 B.C. pasulong, ang mga pangako ng Diyos ay lalong pinalaki.</p>
<p class="font_8">Si Haring David ay isang tao na labis na minahal ng Diyos, at naghari siya sa bansang Israel na noon ay bumubuo sa kaharian ng Diyos sa lupa. Sapagkat ito ay kaharian ng Diyos, at hindi kanyang sarili, wala siyang karapatang umasa si David na ang kanyang pamilya ang magpapatuloy sa pamumuno. Wala sa kanyang mga anak na kanyang hinalinhan ang nagtagumpay sa trono. Si Haring Saul at ang kanyang tatlong anak ay pawang namatay sa labanan at, dahil siya ang kauna-unahang hari ng Israel, walang malinaw na pagkaunawa tungkol sa linya ng mga hari. Tiyak na iniiwan nito ang bawat isa sa pakiramdam na hindi sigurado ang mga bagay, lalo na sa anumang mga pangmatagalang plano na maaaring mayroon sila para sa kaharian.</p>
<p class="font_8">Natugunan ng Diyos ang mga alalahaning iyon sa pamamagitan ng pagbibigay kay David ng ilang pangmatagalang mga pangako at sa pamamagitan ng paglalatag ng kung ano ang kailangan niyang gawin at ng kanyang mga inapo, kung nais nilang magpatuloy bilang Kanyang hinirang na mga hari. Magkakaroon tayo ng pagkakataong suriin nang mas detalyado ang mga pangakong ito sa kalaunan, kapag sisiyasatin natin ang katuruan ng Bibliya tungkol sa Kaharian ng Diyos at ang papel ng Israel sa layunin ng Diyos. Para sa ating mga kasalukuyang hangarin, isang aspeto lang muna ang kailangan nating pansinin sa ipinangako kay David, ngunit makikita mong kapaki-pakinabang na basahin ang buong 2 Samuel Kapitulo 7, kung hindi ka pa pamilyar dito. Narito ang bahagi na tinitingnan natin ngayon:</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">“<em>Pagkamatay mo, </em><em><strong>isa sa mga anak mong lalaki ang hahalili sa iyo bilang hari,</strong></em><em> at papatagin ko ang kanyang kaharian. Siya ang kanyang angkan magmumula ang maghahari sa aking bayan magpakailanman, </em><em><strong>Ako’y kanyang magiging ama at siya’y aking magiging anak.</strong></em><em> Kung siya’y magkakasala, paparusahan ko siya tulad ng pagpaparusa ng ama sa nagkakasalang anak. Ngunit ang paglingap ko sa kanya’y hindi magbabago, di tulad ng nagyari kay Saul. Magiging matatag ang iyong trono magpakailanman</em>” (2 Samuel 7:12-16).</p>
<p class="font_8">Ang inapo ni David - at ang wika ay natatangi sa pagsasabi ng "siyang magmula sa iyo" - ay ang magtitiyak sa pagpapatuloy ng kaharian. Magkakaroon ng isang napakahalagang inapo - isang espesyal na anak. Matapos ang mga araw ni David (mga 1000 taon na ang lumipas tulad ng nangyari), ang anak na iyon ay talagang isinilang, "<em>nagmula kay David</em>" (Roma 1: 3), at siya rin ay sariling Anak ng Diyos. Syempre, maraming iba pang mga naging anak si David bago iyon, at ang humalili ang namuno bilang mga hari sa Jerusalem nang higit sa 350 taon.</p>
<p class="font_8">Marami sa mga hari na naghari sa trono ni David ay napaka-makasalanan at dinisiplina ng Diyos. Kalaunan ay natapos ang kaharian ng Diyos nang ang huling hari - isang lalaking nagngangalang Zedekia - ay tinanggal mula sa trono. Ang sumunod na higit 600 taon sa panahong ang Israel ay walang naging hari. Ang kanilang tanging pag-asa sa kalayaang pampolitika ay ang propesiya ng mga propeta: ang pagdating ng isang Tagapagligtas at Tagapagtubos. Sapagkat, nang magwawakas na ang kaharian, sinabi ng propetang si Ezekiel na wala nang pag-asa, hanggang sa pagdating ng isang ipinangakong Tagapagligtas na maghahari bilang Hari:</p>
<p class="font_8">“<em>Akong si Yahweh ang maysabi nito: Hubarin mo na ang iyong turbante at korona. Mababaligtad na ang dating katayuan: ang hamak ay dadakilain at ang mga namamahala ay aalisin sa tungkulin. </em><em><strong>Lubusan kong wawasakin ang lunsod sa pamamagitan ng taong pinili ko upang magsagawa nito</strong></em>” (Ezekiel 21:26,27).</p>
<p class="font_8">Kaya't, nang simulan ng apostol ang kanyang sulat sa mga taga-Roma sa pamamagitan ng pagpapahayag na si Jesus ay nagmula kay Haring David, "ayon sa laman", sinasabi niya na ang pinakahihintay na Tagapagligtas ay dumating na. Dahil, sa parehong pangungusap, sinabi ni Pablo na siya ay kapwa anak ni David at "Anak ng Diyos". Si Jesus ay ipinahayag bilang Anak ng Diyos sa pamamagitan ng kanyang pagkabuhay na muli mula sa mga patay - isang uri ng pangalawang kapanganakan, at pagkatapos ay binigyan siya ng walang kamatayang buhay ng Diyos.</p>
<p class="font_8">Hindi ito nangangahulugan na si Jesus ay naging Anak lamang ng Diyos nang siya ay binuhay ng Diyos mula sa mga patay. Nilinaw ng banal na kasulatan na si Jesus ay Anak ng Diyos mula pa noong siya ay ipinanganak (tingnan sa Lucas 1:35). Ang naging malinaw ay ang Diyos ay gumamit ng maraming mga pagkakataon upang ipahayag ang katotohanan na si Jesus ay Kanyang Anak, at nasiyahan Siya sa pag-uugali ni Jesus. Sinabi niya ito sa kanyang bautismo (Mateo 3:17), sa pagbabagong-anyo (17: 5) at, tulad ng sinabi ngayon ni Pablo, ang muling pagkabuhay mula sa mga patay ay ang huling tatak ng pag-apruba ng Diyos. Siya ay "<em>pinatunayan ng Banal na Espiritu na siya ay Anak ng Diyos sa pamamagitan ng isang makapangyarihang gawa, ang kanyang muling pagkabuhay</em>" (Roma 1: 4).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Nagmula kay Adan</strong></p>
<p class="font_8">Ang mga salitang "ayon sa laman" ay nagsasabi sa atin ng higit pa sa katotohanang si Haring David ay miyembro ng angkan ng pamilya na kinabibilangan din ni Jesus. Iyan ang totoo, tulad ng ipinakita ng talaangkanan ni Jesus. Ngunit nang itala ni Mateo ang mga ninuno ni Jesus nagsimula siya, katulad ni Pablo, sa pahayag na ito:</p>
<p class="font_8">“<em>Ito ang talaan ng mga ninuno ni Jesu-Cristo na mula sa angkan ni </em><em><strong>David </strong></em><em>na mula naman sa lahi ni </em><em><strong>Abraham</strong></em>” (Mateo 1: 1).</p>
<p class="font_8">Ang kanyang partikular na binigyang-diin, dahil siya ay nagsusulat lalo na para sa mga Hudyo, ay upang ipakita na si Jesus ay ang pinakahihintay na inapo nina Abraham at David - siyang tinutukoy sa mga dakilang pangako. Sa gayo'y nasiyahan si Mateo na tukuyin ang pinagmulang angkan hanggang kay Abraham, ang ama ng lahi ng mga Hudyo, ngunit hindi na malayo. Si Lucas, na sumulat para sa iba't ibang mga mambabasa, marahil para sa mga Hentil, ay tinukoy ang angkan pabalik mismo sa mga pinagmulan nito, na nagtatapos sa:</p>
<p class="font_8">“<em>Si Sala ay anak ni Cainan, na anak ni Arfaxjad na anak ni Shem. Si Shem ay anak ni Noe, na anak ni Lamec na anak ni Matusalem na anak ni Enoc. Si Enoc ay anak ni Jared na anak ni Mahalaleel na anak ni Kenan. Si Kenan ay anak ni Enos na anak ni Set na anak ni </em><em><strong>Adan</strong></em><em> na anak ng Dios</em>” (Lucas 3: 36-38).</p>
<p class="font_8">Nilalang ng Diyos si Adan mula sa alabok ng lupa at hininga ang espiritu ng buhay sa kanya. Ipinanganak si Jesus "ayon sa laman" ng birhen na si Maria, at ang pananalitang iyon mismo ay nagdudulot ng maraming kahulugan. Maraming sinasabi si Pablo tungkol sa kung ano ang ibig sabihin ng maipanganak sa paraang iyon. Samantala sa kanyang sulat sa Roma, sasabihin niya ang mga bagay na ito:</p>
<p class="font_8">“<em>Noong tayo’y namumuhay pa ayon </em><em><strong>sa ating likas na pagkatao</strong></em><em>, ang ating mga masasamang hilig na pinupukaw ng Kautusan ay nag-uudyok sa mga bahagi ng ating katawan na gumawa ng mga bagay na hahantong sa kamatayan...Alam kong walang mabuting bagay na naninirahan </em><em><strong>sa aking katawang makalaman</strong></em><em>. May kakayahan akong naisin ang mabuti, ngunit hindi ko nga lamang ito magawa. Sapagkat hindi ko ginagawa ang mabuting gusto ko, ang masamang hindi ko gusto ang siya kong ginagawa...Sa pamamagitan ng aking isip, pinaglilingkuran ko ang Kautusan ng Diyos, ngunit sa pamamagitan ng </em><em><strong>aking katawang makalaman</strong></em><em> ay pinaglilingkuran ko ang tuntunin ng kasalanan. Ang mga namumuhay ayon sa hilig ng laman ay walang pinapahalagahan kundi ang </em><em><strong>mga bagay na ukol sa laman</strong></em><em>; ngunit ang mga namumuhay ayon sa Espiritu ay nagpapahalaga sa mga bagay na espiritwal. Ang pagsunod </em><em><strong>sa hilig ng laman</strong></em><em> ay naghahatid sa kamatayan ngunit ang pagsunod sa Espiritu ay nagdudulot ng buhay at kapayapaan. Kaya nga, kapag itinutuon ng tao ang kanyang pag-iisip sa </em><em><strong>mga hilig ng lama</strong></em><em>n, siya’y nagiging kaaway ng Diyos sapagkat hindi siya nagpapasakop sa sa batas ng Diyos, at sadyang hindi niya ito magagawa. At ang nabubuhay ayon </em><em><strong>sa hilig ng laman</strong></em><em> ay hindi maaaring kalugdan ng Diyos</em>” (Roma 7: 5,18-19,25; 8: 5-8).</p>
<p class="font_8">Ito ay isang kapansin-pansin na pagkondena sa kalikasan ng tao. Kinumpirma ng apostol kung ano ang ating isinasaalang-alang nang mas maaga, na ang likas na katangian ng tao ay masama pagkatapos ng kasalanan ni Adan. Ito ay natural na hilig na malayo sa Diyos. Sa ating buhay, una at pinakamahalaga sa lahat ay hinahangad nating kalugdan ang ating sarili. Tulad ng ipinahahayag ngayon ni Pablo, "itinutuon natin (ang ating) pag-iisip sa mga hilig ng laman" at likas na "nagiging kaaway ng Diyos" sapagkat ayaw nating magpasakop sa Kanyang matuwid na Batas. Nangangailangan ito ng isang personal na desisyon at pagbabago ng kalooban bago natin mabago ng direksyon at hanapin ang mga bagay ng Diyos. Tinawag ni apostol Pablo ang bagong direksyong ito na pamumuhay "ayon sa Espiritu" (Roma 8: 4,5).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Ipinanganak “ayon sa laman”</strong></p>
<p class="font_8">Isaalang-alang ang malaking implikasyon ng kung ano ang ibig sabihin ng manunulat na may patnubay ng Espiritu na, sa simula ng sulat na ito, sinabi ni Pablo na ang Panginoong Jesu-Cristo ay ipinanganak "ayon sa laman" (Roma 1: 3). Upang ang kanyang pananalita ay hindi mabago sa buong sulat, sinabi niya na si Jesus ay ipinanganak na may katulad na likas na katangian na mayroon tayo. Ito ang kalikasang minana natin mula sa ating ninuno na si Adan. Kaya't nakibahagi din si Jesus sa:</p>
<p class="font_8">➔ mga likas na ugali at damdamin na tumukso sa kanya na kalugdan ang kanyang sarili kaysa sa kanyang Ama; at mula rito</p>
<p class="font_8">➔ isang likas na pagkahilig sa hindi pagnanais na sumunod sa Diyos.</p>
<p class="font_8">Hindi lamang ito sinabi sa atin ni Pablo - ito ay hindi nagbabagong katuruan ng Bagong Tipan. Nang ipanganak si Jesus ay minana niya ang ating kalikasan at lubos na nakibahagi sa ating mga problema, na parehong mula sa loob at labas. Narito ang ilan sa mga katuruang ito; ang unang sipi ay lalong nagbibigay diin:</p>
<p class="font_8">“<em>Dahil ang mga anak na tinutukoy niya ay tao, </em><em><strong>naging tao rin si Jesus</strong></em><em> at </em><em><strong>tulad nila’y may laman at dugo</strong></em><em>. Ginawa niya ito upang sa pamamagitan ng kanyang kamatayan ay mawasak niya ang diyablo na siyang may kapangyarihan s kamatayan. Sa pamamagitan ng kanyang kamatayan ay pinalaya niya ang lahat ng tao na buong buhay nila’y inalipin ng takot sa kamatayan. Hindi ang mga anghel ang kanyang tinutulungan, sa halip ay ang mga anak ni Abraham. Kaya’t </em><em><strong>kinakailangang matulad siya sa kanyang mga kapatid sa lahat ng paraan</strong></em><em>. Upang siya’y maging isang Pinakapunong Pari na mahabagin at tapat na naglilingkod sa Diyos at nag-aalay ng handog para mapatawad ang mga kasalanan ng tao. At ngayo’y matutulungan niya ang mga tinutukso, sapagkat </em><em><strong>siya man ay tinukso at nagdusa</strong></em>” (Hebreo 2: 14-18);</p>
<p class="font_8">“<em>Ang ating Pinakapunong Paring ito ay nakakaunawa sa ating mga kahinaan sapagkat tulad natin, </em><em><strong>tinukso siya sa lahat ng paraan, subalit kailanma’y hindi siya nagkasala</strong></em>” (Hebreo 4: 15);</p>
<p class="font_8">“<em>Pumunta siya sa kanyang bayan ngunit hindi siya tinanggap ng sarili niyang kababayan. Subalit ang lahat ng tumanggap at sumampalataya sa kanya ay binigyan niya ng karapatang maging anak ng Diyos. Sila ay naging anak ng Diyos, </em><em><strong>hindi dahil isinilang sila ayon sa kalikasan o sa kagustuhan o sa kagagawan ng tao, kundi ayon sa kalooban ng Diyos</strong></em>” (Juan 1: 11-14);</p>
<p class="font_8">“<em>Huwag ninyong ibigin ang sanlibutan o ang mga bagay na nasa sanlibutan o ang mga bagay na nasa sanlibutan. Ang umiibig sa sanlibutan ay hindi umiibig sa Ama. Ang lahat ng nasa sanlibutan, </em><em><strong>ang pagnanasa ng laman, ang pagnanasa ng mga mata, at ang pagmamalaki sa buhay na ito</strong></em><em> ay hindi nagmumula sa Ama kundi sa sanlibutan. Mawawala ang sanlibutan at ang lahat ng mga bagay na pinagnanasahan ng tao, ngunit ang mga sumusunod sa kalooban ng Diyos ay mabubuhay magpakailanman...kung ipinapahayag nila na </em><em><strong>si Jesu-Cristo ay dumating bilang tao</strong></em><em>. Kung hindi gayon ang kanilang ipinapahayag tungkol kay Jesus, hindi mula sa Diyos ang espiritung nasa kanila</em>” (1 Juan 2: 15-17; 4: 2-3).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Kung isasaalang-alang mo ang mga totoong sinasabi ng Banal na Kasulatan, malinaw na ipinanganak si Jesus na may damdamin at pagnanasang katulad ng nararanasan natin. Kailangang ganoon ang maranasan niya, ang eksaktong nararamdaman natin, at kinakailangang mapagtagumpayan ang mga damdaming iyon. Dagdag dito mapapansin mo na ang mga taong nagtuturo na si Jesus ay hindi nagkibahagi sa ating kalikasan ay "hindi mula sa Diyos" - isang malakas na pahayag ni apostol Juan na nagbabala sa atin sa kahalagahan ng pag-unawa sa mga tamang bagay tungkol sa layunin ng Diyos.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Natukso ngunit hindi Nadaig</strong></p>
<p class="font_8">Mayroong isang mahalagang pagkakaiba, gayunpaman, na kailangan nating maunawaan sa yugtong ito. Nakita natin na ang Banal na Kasulatan ay naglalarawan sa Panginoong Jesus bilang isang tao - tulad ni Adan. Ang pagkakaiba sa kanilang dalawa ay sentro ng argumento ni Pablo sa Roma kapitulo 5 at sa iba pang dako:</p>
<p class="font_8">“<em>S</em><em><strong>a pamamagitan ng pagsuway ng isang tao</strong></em><em>, naghari ang kamatayan. Ngunit </em><em><strong>sa pamamagitan din ng isang tao, si Jesu-Cristo</strong></em><em>, ang mga taong pinagpala nang sagana at itinuring na matuwid ng Diyos ay maghahari sa buhay</em>” (Roma 5:17);</p>
<p class="font_8">“<em>Sapagkat kung paanong namamatay ang lahat dahil sa kanilang kaugnayan kay </em><em><strong>Adan</strong></em><em>, gayundin naman, mabubuhay ang lahat dahil sa kanilang kaugnayan kay </em><em><strong>Cristo</strong></em><em>...ang </em><em><strong>unang tao, si Adan</strong></em><em>, ay nilikhang binigyan ng buhay; ang </em><em><strong>huling Adan</strong></em><em>ay espiritung nagbibigay-buhay</em>” (1 Corinto 15: 22,45).</p>
<p class="font_8">Hindi sinabi ni Pablo na inako ni Jesus ang anyo ng sangkatauhan, o siya ay pansamantalang naging tao sa isang yugto ng kanyang pag-iral. Siya ay naging, at siya ay isang tao. Kahit na sa kasalukuyan niyang pag-iral sa langit, ngayong si Jesus ay ginawang walang kamatayan at naluwalhati, siya ay isang tao pa rin. Sa pag-upo sa kanang kamay ng Diyos ay maaari na siyang kumilos bilang ating tulay sa Diyos - ang ating tagapamagitan. Siya ang akma sa papel na iyon sapagkat alam niya nang eksakto kung ano ang ating pinagdadaanan sa pakikibaka natin laban sa kasalanan. At kapag siya ay bumalik sa lupa upang hatulan ang sanlibutan sa ngalan ng Diyos, si Jesus ay magiging isang tao pa rin - sapagkat iyon ang kanyang mahalagang kalikasan. Ito ang palatandaan ng lahat ng nagawa ni Jesus, na kahit na nakibahagi siya sa ating kalikasan ay napagtagumpayan niya iyon at hindi siya nagpadaig, tulad ng sa lahat. Marahil iyon ang dahilan kung bakit ang kanyang paboritong paraan ng pagtukoy sa kanyang sarili ay bilang "Anak ng tao":</p>
<p class="font_8">“<em>Sapagkat iisa ang Diyos at iisa ang tagapamagitan sa Diyos at sa mga tao, </em><em><strong>ang taong si Cristo Jesus</strong></em>” (1 Timoteo 2: 5);</p>
<p class="font_8">“<em>Sapagkat darating ang </em><em><strong>Anak ng Tao</strong></em><em> na kasama ang kanyang mga anghel, at taglay ang dakilang kapangyarihan ng kanyang Ama. Sa panahong iyo’y gagantimpalaan niya ang bawat tao ayon sa ginawa nito. Tandaan ninyo; may ilan sa inyong naririto na hindi mamamatay hangga’t hindi nila nakikita ang </em><em><strong>Anak ng Tao</strong></em><em> na dumarating bilang hari</em>” (Mateo 16:27,28);</p>
<p class="font_8">“<em>Sapagkat itinakda na niya ang araw ng paghuhukom sa sanlibutan, at ito’y buong katarungan niyang gagawin sa pamamagitan ng</em><em><strong> isang tao na kanyang hinirang</strong></em><em>. Pinatunayan niya ito sa lahat nang muli niyang binuhay ang taong iyon</em>” (Mga Gawa 17:31).</p>
<p class="font_8">Ang kapansin-pansin at kamangha-manghang bagay na nangyari noong si Jesus ay ipinanganak at nabuhay sa sanlibutan ay, bagaman siya ay tinukso at sinubukang tulad ng sa atin, hindi siya kailanman nagkasala. Ito ang mahalagang pagkakaiba na kailangan maging malinaw sa atin. Kapag natutukso tayong gumawa ng mga maling bagay, ng mga kaisipang natural na nangyayari sa atin, ang pag-iisip na iyon mismo ay hindi mali. Si Jesus mismo ang nagsabing natural na nangyayari iyon: bahagi ito ng kalikasan ng tao. Nagkakasala tayo kapag binibigyan natin ng daan ang mga kaisipang iyon at hinayaan natin ang mga ideya na mabuo nang hindi nasusuri, hanggang sa maging mga bagay na nais nating gawin.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Naisaalang-alang na natin ito, ngunit dalawa sa Kasulatan na tiningnan natin noon ay magpapaalala sa atin na ang tukso ay hindi kasalanan:</p>
<p class="font_8">“<em>Hindi ba ninyo nalalaman na anumang pumapasok sa bibig ay tumutuloy sa tiyan at pagkatapos ay idinudumi? Ngunit </em><em><strong>ang lumalabas sa bibig ay nanggagaling sa puso</strong></em><em>. Iyan ang nagpaparumi sa tao. Sapagkat sa puso nanggagaling ang masasamang kaisipan, pagpatay, pangangalunya, pakikiapid, pagnanakaw, at paninirang-puri. Iyan ang nagpaparumi sa tao sa paningin ng Diyos</em>” (Mateo 15: 17-20);</p>
<p class="font_8">“<em>Huwag sabihin ninuman na tinutukso siya ng Diyos kapag siya’y dumaranas ng pagsubok, sapagkat ang Diyos ay hindi maaaring matukso at hindi rin naman niya tinutukso ang kahit sino. Natutukso ang tao kapag siya’y naaakit at nagpapatangay sa kanyang sariling pagnanasa. At </em><em><strong>ang pagnanasa kapag naitanim sa puso ay nagbubunga ng kasalanan; at ang kasalanan, sa hustong gulang ay nagbubunga ng kamatayan</strong></em>” (Santiago 1: 13-15).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Walang Pagkakasalang Anak ng Diyos</strong></p>
<p class="font_8">Si Jesus ay tinukso at sinubukan sa lahat ng mga uri ng bagay, kung minsan kahit ng kanyang mga alagad noong nais nilang iwasan niya ang krus at maghanap na lang ng mas madaling paraan. Siya ay may kapangyarihan at oportunidad na bukas sa kanya na hindi nakagulo sa atin, at siya ay naitulak hanggang sa limitasyon ng pagdurusa at kalungkutan na hindi natin naranasan, at nakatulong sa kanyang pag-unlad na espiritwal. Sa kabila ng lahat ng iyon, ang kamangha-manghang bagay ay yaong si Jesus ay hindi kailanman lumabag sa batas ng Diyos sa pag-iisip, salita o gawa. Maririnig mo ang tala ng pagtataka sa Banal na Kasulatan na naglista ng kamangha-manghang mga nakamit:</p>
<p class="font_8">“<em>Ang ating Pinakapunong Paring ito ay nakakaunawa sa ating mga kahinaan sapagkat tulad natin, tinukso siya sa lahat ng paraan, </em><em><strong>subalit kailanma’y hindi siya nagkasala</strong></em>” (Hebreo 4:15);</p>
<p class="font_8">“<em>Noong si Jesus ay namumuhay pa rito sa lupa, siya’y nanalangin at lumuluhang akiusap sa Diyos na makakapagligtas sa kanya sa kamatayan. At dininig siya ng Diyos dahil lubusan siyang nagpakumbaba. Kahit na siya’y Anak ng Diyos, </em><em><strong>natutunan niya ang tunay na kahulugan ng pagsunod sa pamamagitan ng pagtitiis. At nang siya’y maging ganap</strong></em><em>, siya ang naging sanhi upang magkamit ng walang hanggang kaligtasan ang lahat ng mga masunurin sa kanya</em>” (Hebreo 5:7-9);</p>
<p class="font_8">“<em>Ang pagtitiis ng hirap ay bahagi ng pagkatawag sa inyo ng Diyos, sapagkat nang si Cristo ay magtiis para sa inyo, nag-iwan siya sa inyo ng isang halimbawa na dapat ninyong lubos na tularan. </em><em><strong>Hindi siya gumawa ng anumang kasalanan, o nagsinungaling kailanman</strong></em><em>. Nang siya’y insultuhin, hindi siya gumanti ng insulto. Nang siya’y pahirapan, hindi siya nagbanta; sa halip, pinaubaya niya ang lahat sa Diyos na makatarungan kung humatol</em>” (1 Pedro 2: 21-23);</p>
<p class="font_8">“<em><strong>Hindi nagkasala</strong></em><em> si Cristo, ngunit alang-alang sa atin, siya’y itinuring na makasalanan upang sa pakikipag-isa natin sa kanya ay maging matuwid tayo sa harap ng Diyos</em>” (2 Corinto 5:21);</p>
<p class="font_8">“<em>Nalalaman ninyong naparito si Cristo upang pawiin ang ating mga kasalanan, at </em><em><strong>siya’y walang kasalanan</strong></em>”(1 Juan 3: 5).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>"Hindi ang aking kalooban"</strong></p>
<p class="font_8">Yaong si Jesus na nagtagumpay sa tukso ay isa sa mga kababalaghan ng Salita ng Diyos at dapat tayong maging mapagpahalaga at magpasalamat. Ito ay napakahirap makamit na tagumpay; hindi madali! Kung sa tingin natin hindi totoong tinukso si Jesus at lumilitaw lamang na nakikipaglaban laban sa kasalanan, isipin natin ang tungkol sa kanyang panloob na pakikibaka sa Hardin ng Gethsemane. Ito ay isang tagpo sa hardin - sa Eden - kung saan nabigo si Adan. Ngayon ang tao na isinugo ng Diyos upang alisin ang lahat ng dulot na pinsala ay masumpungan sa isang hardin sa taimtim na nagdarasal sa kanyang Ama.</p>
<p class="font_8">“<em>Pagdating doo’y sinabi niya sa kanila, ‘Manalangin kayo upang hindi kayo madaig ng tukso.’ Iniwan niya sila at pumunta sa di-kalayuan, at doo’y lumuhod at nanalangin. Sabi niya, ‘Ama, kung loloobin mo, ilayo mo sa akin ang kopang ito, ngunit </em><em><strong>huwag ang kalooban ko ang masunod, kundi kalooban mo</strong></em><em>.’ At nagpakita sa kanya ang isang anghel mula sa langit at pinalakas ang loob niya. Dala ang matinding hinagpis, siya’y nanalangin nang lalong taimtim, at pumatak sa lupa ang kanyang pawis na parang malalaking patak ng dugo</em>” (Lucas 22: 40-44).</p>
<p class="font_8">Malinaw na kinailangan ng Panginoong Jesus ang pagpayag ng kanyang sarili bagaman nalalaman niya ang lahat ng kanyang kakaharapin. Tandaan na hindi tulad natin, ang kanyang buhay ay nailatag na nang maaga, at sa gayon ay mayroon siyang detalyadong larawan tungkol sa darating - ang pagdurusa, kahihiyan, pagkapahiya sa publiko, paghihiwalay mula sa Diyos, ang pagtataksil at pagkahiwalay ng kanyang mga alagad at marami higit pa. Hindi nakakagulat na siya ay "nasa matinding paghihirap"; ngunit ang lalong kamangha-mangha ay handa niyang tiisin ang lahat ng iyon para sa atin. Mayroong dumating, sa wakas, na handang isantabi ang kanyang sariling kalooban upang magawa niya ang lahat ng nais ng kanyang Ama. Ito ay isang mahalagang punto ng pagbabago sa kasaysayan ng sangkatauhan; muli ang siyang hinihintay mula sa Lumang Tipan ng Banal na Kasulatan.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Kusang-loob at Masunurin</strong></p>
<p class="font_8">Isang libong taon bago isinilang si Jesus, si Haring David ay binigyang inspirasyon ng Diyos na isulat ang mga salitang ito tungkol sa darating na Tagapagligtas:</p>
<p class="font_8">“<em>Ang mga pang-alay, pati mga handog, at ang mga hayop na handang sunugin, hindi mo na ibig sa dambana dalhin, handog na sinusunog at mga kaloob hindi mo naisin, upang sala’y iyong patawarin. Sa halip ang iyong kaloob sa akin ay pandinig ko upang ika’y dinggin. Kaya ang tugon ko, Ako’y naririto; nasa Kautusan ang mga turo mo. Ang </em><em><strong>nais kong sundi’y iyong kalooban; aking itatago sa puso ang aral</strong></em>”(Awit 40: 6-8).</p>
<p class="font_8">Ang magkaroon ng batas ng Diyos sa puso ay ang pagnanais na gawin ang kalooban ng Diyos higit sa nais mong kalugdan ang iyong sarili. Si David ay ginawang isang taong ayon sa sariling puso ng Diyos, ngunit hindi niya hinayaang mamuno sa kalooban ng Diyos sa lahat ng oras, at sa isang pagkakataon ay totoong nabigo siya. Kaya't si David ay hindi nagsusulat tungkol sa kanyang sarili o sa kanyang mga nagawa. Hinuhulaan niya na darating ang oras na may isang taong ipapanganak na babasa ng Banal na Kasulatan, kikilala nang buo sa inilarawan doon, at pagkatapos ay kusang susunod sa lahat ng hinihiling nito. Mangangahulugan ito ng pagsantabi sa malayang kalooban ng tao upang maging lingkod ng Diyos, at mismong isinulat ng propetang si Isaias sa apat na mga propesiya na kilala bilang apat na "Mga Awiting Lingkod" (na matatagpuan sa Isaias kapitulo 42, 49, 50 at 53).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Nasuri na natin ang ilan sa mga bagay na sinabi ng manunulat sa Hebreo tungkol sa mga kamangha-manghang tagumpay ni Jesus, nang mas maaga sa kabanatang ito. Nabanggit niya kung ano ang isinulat ni David, sa Awit 40, at ipinapakita na ganap na tinupad ni Jesus ang mga kinakailangang iyon. Una niyang ipinaliwanag na si Jesus ang nagbasa ng Awit at nakita itong inilapat sa kanya:</p>
<p class="font_8">“<em>Dahil diyan, </em><em><strong>nang si Cristo’y naparito sa daigdig, sinabi niya</strong></em><em>, ‘Ang mga pang-alay, pati mga handog, at ang mga hayop na handang sunugin, hindi mo na ibig sa dambana dalhin, hindi mo kinalugdan ang mga handog na sinusunog, at ang mga handog upang pawiin ang kasalanan. Kaya’t inihanda mo ang aking katawan upang maging handog</em>...’” (Hebreo 10:5).</p>
<p class="font_8">Kung maingat kang nagbabasa, mapapansin mo na ang Salmista ay sumulat ng "ang iyong kaloob sa akin ay pandinig ko upang ika’y dinggin" at ang pagsipi sa Bagong Tipan ng Awit na binabasa ay "inihanda mo ang aking katawan upang maging handog". Ang una ay nasa orihinal na Hebreo at ang pangalawa ay isinalin sa Griyego, kaya't ang nagkakaiba. Ang mga Hudyo at Griego ay may kanya-kanyang espesyal na paraan ng paglalarawan sa isang lingkod o alipin. Para sa Hudyo ito ay isang taong palaging nakikinig sa utos ng Panginoon. Kapag inilarawan ng mga Griyego ang mga alipin, gayunpaman, iniisip nila sila bilang mga katawan lamang, na magagamit upang paglingkuran sila.</p>
<p class="font_8">Ganap na tinanggap ni Jesus na ang kanyang tungkulin ay upang maging isang lingkod o alipin ng Diyos - kahit na siya ay Kanyang nag-iisang Anak! (Juan 3:16); kapag lalo niyang nababasa ang tungkol sa kanyang kapalaran sa Banal na Kasulatan, mas nagiging handa siyang gawin ang kalooban ng Diyos. Sa pagsipi ng talata mula sa Awit, ipinaliwanag ng manunulat kalaunan ang mga kahihinatnan ng ganoong perpekto at hindi makasariling pagsunod. Ang isang tao ay ganap na sumunod sa Diyos bilang isang kilos ng lubos na pagsunod at, sa paggawa nito, natupad niyang ganap ang batas ng Diyos. Kaya, ipinaliwanag niya:</p>
<p class="font_8">“<em>Sinabi muna niya, ‘Hindi mo ninais o kinalugdan ang mga alay at handog na hayop, mga handog na susunugin, at mga handog dahil sa kasalanan’ kahit ito’y inihahandog ayon sa Kautusan. Saka niya idinugtong, ‘Ako’y narito upang sundin ang iyong kalooban’. Sa ganitong paraan,</em><em><strong> inalis ng Diyos ang unang handog at pinalitan ng handog ni Cristo. At dahil sinunod niya ang kalooban ng Diyos, tayo ay ginawang banal ni Jesu-Cristo sa pamamagitan ng minsanang paghahandog ng kanyang sarili</strong></em><em>, at iyon ay sapat na</em>” (Hebreo 10:8-10).</p>
<p class="font_8">Ginawang posible ng perpektong pagsunod ni Jesus ang pag-aalis ng mga kinakailangan ng batas, na napatunayan na imposibleng panatilihin dahil sa kahinaan ng tao, at ang kapalit nito sa pamamagitan ng isang bagong kaayusan. Ang nakamamangha dito ay sa pamamagitan ng pagpayag ni Jesus na maging Lingkod ng Diyos at sundin Siya sa bawat bagay, naging posible para sa atin na mabilang na matuwid sa Diyos. Iyon ang isang bagay na kailangan nating tingnan nang mas mabuti sa susunod na kabanata.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">❖ <strong>Ginantimpalaan dahil sa Pagkamasunurin</strong></p>
<p class="font_8">Mayroong isa pang Kasulatan na dapat isaalang-alang na nagsasalita din tungkol kay Jesus sa pagtupad ng papel na ginagampanan ng isang Lingkod, sapagkat nagdaragdag ito ng isang bagong kaisipan sa ating pag-aaral sa ngayon. Muli, si apostol Pablo ang sumulat:</p>
<p class="font_8">“<em>Nawa’y magkaroon kayo ng kaisipan na tulad ng kay Cristo Jesus. Kahit taglay niya ang kalikasan ng Diyos, hindi niya ipinagpilitang manatiling kapantay ng Diyos. Sa halip, kusa niyang binitawan ang pagiging kapantay ng Diyos, at </em><em><strong>namuhay na isang alipin</strong></em><em>. Ipinanganak siya bilang tao, </em><em><strong>nagpakumbaba siya bilang tao</strong></em><em>. At nang siya’y maging tao, </em><em><strong>nagpakumbaba siya at naging masunurin hanggang kamatayan sa krus</strong></em><em>. </em><em><strong>Dahil dito, siya’y lubusang itinaas ng Diyos</strong></em><em>, at binigyan ng pangalang higit sa lahat ng pangalan. Sa gayon, sa pangalan ni Jesus ay luluhod at magpupuri ang lahat ng nasa langit, nasa lupa, at nasa ilalim ng lupa. At ang lahat ay magpapapahayag na si Jesu-Cristo ay Panginoon, sa ikaluluwalhati ng Diyos Ama</em>” (Filipos 2: 5-11).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8">Perpektong sinunod ni Jesus ang lahat ng hiniling sa kanya ng kanyang Ama, kasama na ang pagkamatay sa Krus, sa isang masakit at nakakahiyang paraan. Walang awtomatiko o una nang nailatag tungkol dito. Tulad ng nakita natin, naunawaan ni Jesus kung ano ang ipinagawa sa kanya at ginawa niya ito nang buong-buo at kusang loob. Siya ay Anak ng Diyos at maaaring umasa, o humiling man lang siya ng pagkilala dahil sa kamangha-manghang katayuang iyon. Subalit, sa halip ay isinantabi niya ang anumang nasabing katayuan at ginawa ang kalooban ng kanyang Ama. Dahil doon binuhay siya ng Diyos mula sa mga patay, ginantimpalaan siya ng regalong imortalidad, at itinaas siya sa kaluwalhatian sa Kanyang kanang kamay sa langit. Si Jesus ay itinaas nang higit sa lahat <em>dahil </em>siya ay naging matapat at masunurin.</p>
<p class="font_8">Ngayon ang bawat isa sa atin ay dapat yumuko sa harapan ni Jesus at kilalanin siya bilang "Panginoon", sa kaluwalhatian ng Diyos Ama. Napakahusay na kinilala ng Kasulatan ang ang kaibahan ng Ama at Anak at ng kani-kanilang mga tungkulin, gayon din ang kombinasyon ng banal na aktibidad na nakikita natin bilang Ama at Anak na nagtutulungan upang makamit ang dakilang layunin ng pagtubos sa sangkatauhan. Iyon ang gawaing nagawa ng Ama at Anak, sa perpektong pagsasama, na sinisimulan ngayong isaalang-alang ni apostol Pablo habang nagsusulat siya para sa mga naniniwala sa Roma.</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><strong>Mga Bagay na Babasahin</strong></p>
<p class="font_8">➔ Naglalaman ang Mateo 26: 26-46 ng isang paglalarawan ng paghihirap na dinanas ni Jesus sa Hardin ng Getsemani at ang kanyang kamangha-manghang pagpipigil sa sarili. Ipinapakita nito na isang tunay na pakikibaka para sa kanya na mapagtagumpayan ang kanyang likas na hilig upang siya ay sumunod sa kanyang Ama sa lahat ng mga bagay.</p>
<p class="font_8">➔ Ang Isaias kapitulo 53 ay isa sa apat na Mga Awit ng Lingkod na naitala ng propeta. Sinasabi nito ang tungkol sa pagdurusa na titiisin ni Jesus at kung paano siya maliligtas mula rito (tingnan sa talata 12).</p>
<p class="font_8"><br></p>
<p class="font_8"><strong>Mga Katanungang Sasagutin</strong></p>
<p class="font_8"><strong>7.1</strong> Dahil si Jesus ay natukso sa lahat ng paraan gaya ng natutukso tayo, marahil siya ay may parehong likas na katangian sa atin. Ano ang sinasabi ng Bibliya tungkol sa ating likas na pagkahilig at damdamin? (Jeremias 17: 9,10; Marcos 7: 18-23; Galacia 5: 19-21; Santiago 1: 13-16).</p>
<p class="font_8"><strong>7.2</strong> Ano ang ibinigay ng Diyos kay Jesus bilang gantimpala sa kanyang matapat na pagsunod? (Gawa 2: 32-36; Mateo 28:18; Filipos 2: 9-11; Apocalipsis 5: 11-12).</p>

ANO BA ANG NALALAMAN NATIN TUNGKOL KAY JESUS?

BILANG 7

Button

Si Jesucristo ay ang panghuli at ganap na paghahayag ng Diyos ng Kanyang pag-uugali. Ngunit ano nga ba ang eksaktong nalalaman natin tungkol kay Jesus - lalo na tungkol sa kanyang persona at layunin? Gaano siya kahalaga sa layunin ng Diyos, at ano ang eksaktong kaugnayan ng Diyos kay Jesus?

bottom of page