PAANO TAYO MAGIGING KATULAD NI JESUS?

Hindi nagtagumpay si Adan na sundin ang mga utos ng Diyos at upang maging perpekto. Ang Panginoong Jesucristo ay kamangha-manghang nagwagi sa lahat ng mga tukso na hinarap niya. Inaanyayahan tayo ng Bibliya na maging katulad ni Jesus. Nilikha tayo sa wangis ni Adan na nangangahulugang likas na tayo ay madaling magkasala at nararapat na mamatay sa kalaunan: iyon ang mana na ipinamana ni Adan sa lahat ng sangkatauhan. Gayunpaman, maaari tayong magbago upang maging katulad ng Panginoong Jesucristo. Nakamit niya ang ibig sabihin ng Diyos para sa sangkatauhan at sinasalamin ang katangian at pagkakahawig ng Makapangyarihang Diyos na kanyang Ama. Kaya't nang mangako ang Bibliya na maaari tayong maging katulad ni Jesus ay nag-aalok ito sa atin ng kamangha-manghang pag-asa upang maging makadiyos o katulad ng Diyos sa lahat ng ating mga pamamaraan.

Ito ang inaalok mula sa Diyos, dahil sa nakakaligtas na gawain ng Ama at Anak:

“Tingnan ninyo kung gaano kalaki ang pag-ibig sa atin ng Ama! Tinatawag tayong mga anak ng Diyos, at iyon nga ang totoo. Ang dahilan kung bakit hindi tayo nakikilala ng mga makasanlibutan ay hindi nila kinikilala ang Diyos. Mga minamahal, mga anak na tayo ng Diyos ngayon, ngunit hindi pa nahahayag ang magiging kalagayan natin. Ngunit alam nating sa pagdating ni Cristo, tayo'y magiging katulad niya, sapagkat makikita natin kung sino talaga siya” (1 Juan 3:1-2);

“At hindi lamang ang sangnilikha, kundi tayong mga tumanggap na ng Espiritu bilang unang kaloob mula sa Diyos ay dumaraing din habang hinihintay natin ang paghahayag ng ating pagiging mga anak ng Diyos at ang pagpapalaya sa ating mga katawan” (Roma 8:23);

“Kung paanong tayo'y naging katulad ng taong nagmula sa lupa, matutulad din tayo sa taong nanggaling sa langit” (1 Corinto 15:49);

“Subalit sa kabilang dako, tayo ay mga mamamayan ng langit. Mula roo'y hinihintay nating may pananabik ang Panginoong Jesu-Cristo, ang ating Tagapagligtas. Sa pamamagitan ng kapangyarihang ginamit niya sa pagpapasuko sa lahat ng bagay, ang ating katawang may kahinaan ay babaguhin niya upang maging katulad ng kanyang katawang maluwalhati” (Filipos 3:20-21).

❖ Si Jesus sa Imahe ng Diyos

Nilayon ng Diyos nang likhain Niya ang tao na sumalamin siya sa banal na imahe ng Diyos. Nais Niyang mamuhay ang sangkatauhan sa paraang maipakita nila ang Kanyang mga pagpapahalaga, pag-uugali at katangian. Ang layuning iyon ay ipinakita sa pahayag na: "likhain natin ang tao ayon sa ating larawan, ayon sa ating wangis. Sila ang mamamahala” (Genesis 1:26). Ngunit, tulad ng nakita natin, sinira ng sangkatauhan ang layunin ng Diyos at pumili ng ibang landas na sinundan naman nating lahat. Ngayon ang mga tao ay nagnanais na gawin ang kanilang pamamaraan, at hindi ang sa Diyos.

Nakuhang muli ni Jesus ang orihinal na layunin ng Diyos sa pamamagitan ng pagpili ng landas ng perpektong pagsunod. Nabuhay siya ayon sa nais ng Diyos na mabuhay tayong lahat: sa perpektong pakikipagkasundo sa kanyang Ama, sa lubos na pagsang-ayon at ganap na pagsunod sa kalooban ng kanyang Ama. Ang resulta ay ipinakita ng Kanyang Anak ang buhay ng Diyos, at maaaring sabihin: "Ang nakakita sa akin ay nakakita na sa Ama" (Juan 14: 9). Hindi nangangahulugan iyon na si Jesus ang Ama. Ipinagpatuloy niya itong linawin sa pamamagitan ng pagpapaliwanag na siya at ang kanyang Ama ay nagtutulungan, at ang mga salitang sinabi niya at mga bagay na ginawa niya ay magkasama nilang ginawa.

Tiningnan natin ang dakilang gawaing nagawa ng Ama at ng Anak sa naunang mga kabanata. Nagtulungan silang makamit ang isang bagong simula para sa sangkatauhan. Ito ay magiging isang bagong nilikha, kung saan ang sangkatauhan ay may kontrol sa lahat ng humahamon sa kalooban ng Diyos at kung saan ang Diyos at ang Kanyang kaluwalhatian ay magiging kataas-taasan. Ganito binuod ng manunulat sa Hebreo ang ginawa ng Diyos sa pamamagitan ni Jesus:

"Noong una, nagsalita ang Diyos sa ating mga ninuno sa iba't ibang panahon at sa iba't ibang paraan sa pamamagitan ng mga propeta. Ngunit sa mga huling araw na ito, siya'y nagsalita sa atin sa pamamagitan ng kanyang Anak. Sa pamamagitan ng Anak ay nilikha ng Diyos ang sanlibutan, at siya ang piniling tagapagmana ng lahat ng bagay. Nakikita sa Anak ang kaluwalhatian ng Diyos. Kung ano ang Diyos ay gayundin ang Anak. Siya ang nag-iingat sa sansinukob sa pamamagitan ng kanyang makapangyarihang salita. Pagkatapos niyang linisin tayo sa ating mga kasalanan, siya'y umupo sa kanan ng Makapangyarihan doon sa langit. Ang Anak ay ginawang higit na dakila kaysa mga anghel, tulad ng pangalan na ibinigay sa kanya ng Diyos ay higit na dakila" (Hebreo 1:1-4).

Muli mong mapapansin na sinabi sa atin ang isang talatang punong-puno ng maraming iba't ibang mga bagay at maaari na natin itong himay-himayin para sa ating sarili. Nalaman natin na:

❏ Sa pamamagitan ni Jesus, ang Diyos ay nakikipag-usap sa sangkatauhan na hindi pa nangyari dati: Ang Diyos ay "nagsalita sa atin sa pamamagitan ng kanyang Anak”;

❏ Itinalaga ng Diyos si Jesus bilang "tagapagmana ng lahat ng bagay"; ito ay isang gantimpala na natanggap ni Jesus mula sa kanyang Ama para sa kanyang perpektong pagsunod (tingnan din sa Filipos 2: 9);

❏ Sinasalamin ni Jesus ang kaluwalhatian ng Diyos sa kanyang pamumuhay. Ipinakita ng kanyang buhay sa mga tao kung ano ang Diyos - sa orihinal na Griyego ito ay may diwa ng bakas ng isang selyo sa waks na nag-iiwan ng isang perpektong tatak o imprenta;

❏ Nilikha ng Diyos ang "sanlibutan na darating" sa pamamagitan, o dahil sa, Panginoong Jesucristo - nagtulungan sila upang gawing posible para sa mga kalalakihan at kababaihan na tulad natin ang tumira sa isang bagong lipunan;

❏ Si Jesus ay naging higit na mataas kaysa sa mga anghel sapagkat natanggap niya mula sa Diyos ang isang katayuan at posisyon na mas dakila pa kaysa sa kanila: sila ay mga lingkod ng Diyos ngunit siya ay Anak ng Diyos.

❏ Siya ang gumawa ng "paglilinis ng ating mga kasalanan" upang makapagdala siya ng “maraming anak patungo sa kaluwalhatian" (Hebreo 2:10), lalo na ang lahat ng mga nalinis na at sa gayon ay naging miyembro ng pamilya ng Diyos, sa pamamagitan ng pag-aampon.

❖ Paglilinis ng mga Kasalanan

Naabot na natin ang punto sa Roma kung saan ipinaliwanag ni Pablo kung paano tayo magiging miyembro ng pamilya ng Diyos. Sa Kabanata 4 ipinakita niya ang mahalagang kahalagahan ng pananampalataya at nagalugad na natin kung ano ang bumubuo ng isang nakapagligtas na pananampalataya sa pamamagitan ng pagsusuri sa pinaniniwalaan nina Abraham at David at kung paanong ang Panginoong Jesucristo ay naging sentro sa katuparan ng mga pangakong iyon.

Siya ang ipinangakong anak - ipinangako kina Eba, Abraham at David - at siya lamang ang makapag-aalis sa pinsalang idinulot ng pagsuway ni Adan sa sangkatauhan. Ngunit paano binago ng nagawa ni Jesus ang ating katayuan sa harap ng Diyos? Bukod sa paniniwala sa mga tamang bagay, ano pa ang dapat nating gawin, kung mayroon man? Ito ang sinabi ni Pablo sa simula ng kanyang detalyadong paghahambing kina Adan at Jesus:

“Sapagkat napawalang-sala na tayo sa pamamagitan ng ating pananampalataya, mayroon na tayong mapayapang ugnayan sa Diyos sa pamamagitan ng ating Panginoong Jesu-Cristo. Sa pamamagitan ng [pagsampalataya][a] kay Jesu-Cristo, tinamasa natin ang kagandahang-loob ng Diyos, at tayo'y nagagalak dahil sa pag-asang tayo'y makakabahagi sa kanyang kaluwalhatian” (Roma 5:1-2).

Ang pananampalataya ay may gumagawa ng malaking pagkakaiba sa ating relasyon sa Diyos. Kung wala ito ay itinuturing tayo bilang hindi matuwid: mga kaaway ng Diyos, na walang paraan para makalapit sa Kanyang presensya at walang pag-asa. Iyon ang kabaligtaran ng sinabi ni Pablo na maaari nating makuha kapag tayo ay "nabigyang-katwiran sa pamamagitan ng pananampalataya". Sa isa pang sulat ay ipinaliwanag niya na kung wala ang gawain ng Diyos kay Cristo tayo ay: ”sa ating likas na kalagayan, kabilang ... sa mga taong kinapopootan ng Diyos … hiwalay kayo kay Cristo, hindi kabilang sa bayang Israel, at hindi saklaw ng tipan na nababatay sa mga pangako ng Diyos. Noo'y nabubuhay kayo sa mundo nang walang pag-asa at walang Diyos”(Efeso 2:3,12). Ang pagkamatay ni Jesus ang gumagawa ng lahat ng pagbabago sa mundo, sapagkat ginagawang posible ang "paglilinis para sa mga kasalanan". Ngunit paano at bakit iyon naging posible?

❖ Si Cristo ay Namatay para sa Atin

Sa ating paglalakbay sa aklat ng Roma ay ipinakita sa atin na ang kamatayan ni Jesus sa krus ay nagpahayag na ang Diyos ay tama sa pagkondena sa kasalanan, sapagkat ipinapakita sa atin ng krus kung gaano talaga kakila-kilabot ang kasalanan. Kung ang kasalanan ay dinala si Jesus sa krus wala dapat tayong kinalaman dito! Ngunit hindi natin mapagtatagumpayan ang kasalanan sa ating sarili at labis na nangangailangan ng tulong ng Diyos. Kaya't kumilos ang Diyos. Ang isang mabilis na paghahanap sa aklat ng Roma ay magbibigay-diin sa ilang mga bagay na ginawa ng Diyos para sa atin, tulad ng sumusunod:

➔ “Siya (si Jesus) ang inialay ng Diyos bilang handog, upang sa pamamagitan ng kanyang dugo ay mapatawad ang kasalanan ng lahat ng sumasampalataya sa kanya” (3:25);

➔ “namatay si Cristo sa takdang panahon para sa mga makasalanan” (5:6);

➔ “nang mamatay si Cristo para sa atin noong tayo'y makasalanan pa” (5:8);

➔ “sa pamamagitan ng kanyang dugo, tayo ngayon ay napawalang-sala” (5:9);

➔ “tayo'y mga kaaway ng Diyos, ngunit tinanggap na niya tayo bilang mga kaibigan sa pamamagitan ng pagkamatay ng kanyang Anak” (5:10);

➔ “tinanggap tayo bilang mga kaibigan ng Diyos” (5;11).

Ang mga kamangha-manghang bagay ay nagawa ng Diyos at ng Panginoong Jesucristo na gawing posible na tayo ay maligtas at maging katulad ni Jesus. Hindi natin ito kaya ngunit nagawa nila. Iyon ang kaibahan na binigyang punto ni Pablo:

“Sapagkat noong tayo'y mahihina pa, namatay si Cristo sa takdang panahon para sa mga makasalanan. Mahirap mangyaring ialay ninuman ang kanyang buhay alang-alang sa isang taong matuwid, kahit na maaaring may mangahas na gumawa nito alang-alang sa isang taong mabuti. Ngunit pinatunayan ng Diyos ang kanyang pag-ibig sa atin nang mamatay si Cristo para sa atinnoong tayo'y makasalanan pa. Yamang sa pamamagitan ng kanyang dugo, tayo ngayon ay napawalang-sala, lalong tiyak na maliligtas tayo sa poot ng Diyos. Dati, tayo'y mga kaaway ng Diyos, ngunit tinanggap na niya tayo bilang mga kaibigan sa pamamagitan ng pagkamatay ng kanyang Anak. At dahil dito, tiyak na maliligtas tayo sapagkat si Cristo ay buháy. At hindi lamang iyan! Tayo'y nagagalak dahil sa ginawa ng Diyos sa pamamagitan ng ating Panginoong Jesu-Cristo, sapagkat dahil sa kanya ay tinanggap tayo bilang mga kaibigan ng Diyos” (Roma 5:6-11).

Sa isang banda ang sangkatauhan ay inilarawan bilang "hindi maka-Diyos", "mga makasalanan" na nangangailangan ng kaligtasan at "mga kaaway" na tutol sa kagustuhan at mga pamamaraan ng Diyos. Sa kabilang banda, si Jesus ay "namatay para sa mga di-makadiyos", upang tayo ay maging "matuwid sa pamamagitan ng kanyang dugo" at "maligtas sa pamamagitan niya". Nabubuhay siya ngayon upang tayo ay "maligtas ng kanyang buhay" sapagkat, sa pamamagitan niya, maaari tayong "makipagkasundo" sa Diyos. Ito ay isang malaking kaibahan sa pagitan ng kung ano ang nararapat sa atin at kung ano ang gagawin ng Diyos para sa atin.

Kalaunan sa Roma ay nagdagdag si Pablo ng karagdagang kapaki-pakinabang na detalye tungkol sa kung ano talaga ang nagawa ng Diyos para sa atin sa pamamagitan ni Cristo. Narito:

“Ginawa ng Diyos ang hindi kayang gawin ng Kautusan dahil sa kahinaan ng tao. Isinugo niya ang kanyang sariling Anak sa anyo ng taong makasalanan upang pawiin ang kasalanan. Sa gayon, hinatulan na niya ang kasalanang umaalipin sa tao” (Roma 8:3).

❖ Nahatulan ng Kasalanan!

Nagtulungan ang Ama at ang Anak. Isinugo ng Diyos ng Kanyang sariling Anak - nanguna Siya at ang Panginoong Jesucristo ay ganap na nakipagtulungan sa hinihiling sa kanya. Namatay siya para sa hindi makadiyos at hindi karapat-dapat, tulad din sa atin, at ang pagbuhos ng kanyang dugo ay nagdala sa atin sa pagkikipagkasundo sa Diyos. Si Jesus ay dumating ng may kalikasang tulad ng sa atin, ngunit hindi siya kailanman bumigay sa mga pagnanasa nito. Ito ang dahilan kung bakit inilarawan siya ni Pablo na nagmumula sa "wangis ng makasalanang laman": siya ay ginawang katulad natin bagaman hindi rin siya katulad natin, dahil siya ay ganap na masunurin sa Diyos sa lahat ng bagay.

Sa pagkakaroon ng buhay na walang kasalanan, kusang-loob na ibinigay ni Jesus ang kanyang buhay bilang isang sakripisyo "para sa kasalanan". Namatay siya upang magkaroon tayo ng buhay at sa proseso nito ipinaliwanag ni Pablo na hinatulan niya ang kasalanan. Yaong humatol sa buong sangkatauhan ngayon ay mismong nahatulan! Ipinakita kung ano talaga ang kasalanan - kahila-hilakbot, masama at baluktot. Walang sapat na salita ang makapaglalarawan sa kakila-kilabot na kasalanan kapag iisipin mo ang tungkol kay Jesus.

Ang kahatulan ay ginawa ni Jesus ayon "sa laman". Bagaman tinukso tulad din naman natin na gumawa ng kasalanan, palagi niyang nilalabanan ang tukso kaya’t natalo ang kasalanan at ipinakita ang kasamaan ng bagay na ito.Ngayon, sa kanyang kamatayan, nagpakita si Jesus ng lubos na pagsunod sa kanyang Ama at ganap na nalampasan ang anumang pagkakataong magkasala dahil sa kanyang kalikasan. Sa ganoong paraan siya ay hindi nagkaroon ng kasalanan subalit, dahil siya ay namatay bilang isang sakripisyo para sa kasalanan, ang kanyang kamatayan ay nagdala rin sa atin ng kalayaan. Namatay siya para sa atin.

❖ Ang Dugo ni Jesucristo

Dalawang beses sinabi sa atin sa paliwanag na ito ng tungkol sa kung ano ang nakamit ng Diyos sa kamatayan ni Jesus ang tungkol sa kahalagahan ng pagkabuhos ng dugo ng Panginoong Jesus. Inilagay ng Diyos ang Panginoong Jesus "bilang handog, upang sa pamamagitan ng kanyang dugo ay mapatawad ang kasalanan ng lahat ng sumasampalataya sa kanya" (3:25) at maaari na tayong ngayon ay "sa pamamagitan ng kanyang dugo, tayo ngayon ay napawalang-sala" (5:9) at sa gayon ay maligtas mula sa poot ng Diyos . Mayroong maraming iba pang mga sanggunian sa Bagong Tipan tungkol sa nalaglag na dugo ng Panginoong Jesus at maaari nating magtaka kung ano ang sinasabi sa atin ng wikang ito tungkol sa kahulugan ng kamatayan ni Jesus. Mayroon bang anumang espesyal sa kanyang dugo, o paraan lamang ito ng pagtukoy sa kanyang sakripisyong kamatayan? Maraming sanggunian sa pag-alay ng katawan ni Cristo o sa kanyang kamatayan para sa atin, kaya't ang dugo na tulad nito ay walang espesyal na kahalagahan. Ngunit nagdadala ito ng isang mahalagang kahulugan kahit na.

Mula sa Eden pasulong, kapag ang mga hayop ay pinatay upang magtakip para sa mga kasalanan nina Adan at Eba, gumawa ang Diyos ng isang kaayusan na pinapayagan ang mga tao na lumapit sa Kanya sa pamamagitan ng pag-alay ng mga hain ng hayop. Ginawa ito mula pa noong unang panahon (halimbawa sa Genesis 8:20 at 12: 7) at isang mahalagang prinsipyo ay naitatag nang maaga na ang dugo ay kumakatawan sa buhay (Genesis 9: 4). Sa paglaon ng panahon ang prinsipyong ito ay naging batayan sa batas na ibinigay ng Diyos kay Moises. Detalyado ito sa mga aklat ng Exodo hanggang sa Deuteronomio sa Lumang Tipan at naglalaman ito ng isang paraan ng pamumuhay para sa bansang Israel na sumasalamin sa mga prinsipyong espiritwal. Ito ay isa sa kanila:

“Ang sinumang kumain ng dugo ay kapopootan ko at ititiwalag ko sa sambayanan, maging Israelita o dayuhan man. Sapagkat ang buhay ay nasa dugo at iniuutos ko na dapat ihandog iyon sa altar bilang pantubos sa inyong buhay” (Levitico 17:10-11)

❖ Ibinigay na Buhay

Ang prinsipyong ito ay ipinakita sa pinakamalinaw na paraan nang ang isang tao ay lumapit upang sambahin ang Diyos at humingi ng kapatawaran sa pamamagitan ng paglapit na may hain na hayop ayon sa hinihiling ng batas. Ang sumasamba ay kailangang maglagay ng mga kamay sa hayop upang makiisa sa handog na nagsasabi na siya talaga ang may kasalanan at ang kaniyang kasalanan ay nararapat parusahan ng kamatayan. Ang pagkamatay ng hayop sa gayon ay kumakatawan sa kung ano ang dapat talagang mangyari sa kaniya, kung hindi dahil sa pagpapatawad ng kasalanan ng Diyos.

Ang kanilang buhay ay nawala dahil sa epekto ng kasalan ngunit, sa matalinhagang mga salita, ibinalik ito sa kanila. Pinayagan silang mabuhay, kahit na namatay ang hayop, at sa gayon ay makikita nila na sila ay pinatawad.

Ang isang kahinaan sa ayos na ito ay, syempre, ay malamang hindi kusang pumapayag ang hayop na sumama sa gawaing ito at hindi maaaring kumatawan sa sumasamba sa anumang iba pang paraan maliban sa pagkamatay nito, bilang isang hayop at hindi isang tao. Dahil ang hayop ay walang moral na pakiramdam, o espirituwal na damdamin, ito rin ay isang mahirap na kinatawan ng sumasamba.

Ngunit ang pagsakripisyong iyon ay may pakinabang sa ibang layunin. Ipinakita nito ang sakripisyo ng Panginoong Jesucristo, tulad ng lininaw ng manunulat sa Hebreo. Sumulat siya sa mga mananampalatayang Hudyo na lumaki sa pag-aalay ng hayop at maaaring maraming beses nang nag-alay ng gayong mga handog. Ngayon ay ipinaliwanag niya ang buong kahalagahan ng mga sakripisyong iyon at kung ano ang naging resulta nito.

Dumating ang isang tao na kusang nag-alay ng kanyang sarili bilang isang sakripisyo para sa iba. Handa si Jesus na mamatay para sa mga hindi maka-Diyos upang ang mga tao ay mabigyang katwiran sa pamamagitan ng kanyang dugo. Sa ganoong paraan magiging posible ang pakikipagkasundo sa pagitan ng Diyos at ng tao sa pamamagitan ng pagdurugtong sa agwat ng moralidad. Ito ay magiging isang minsanang sakripisyo, sapagkat ito ay para sa lahat na nais na lumapit sa Diyos sa pamamagitan niya, maging Judio man o Gentil. At, sapagkat si Jesus ay nabuhay mula sa mga patay, ang nagsakripisyo ay naroon din upang kumilos bilang tagapamagitan o saserdote, upang ihatid ang mga sumasamba sa harapan ng Diyos. Ang Hebreo 9 at 10 ay detalyadong nagpaliwanag nito at narito ang ilang mga pangunahing talata:

“Sapagkat si Cristo ay hindi pumasok sa isang Dakong Banal na ginawa ng tao at larawan lamang ng tunay na sambahan. Sa langit mismo siya pumasok at ngayo'y nasa harap na siya ng Diyos at namamagitan para sa atin. Ang pinakapunong pari ng mga Judio ay pumapasok sa Dakong Banal taun-taon na may dalang dugo ng mga hayop. Ngunit si Cristo'y minsan lamang pumasok upang ihandog ang kanyang sarili. Kung hindi gayon, kailangan sanang paulit-ulit na siya'y mamatay mula pa nang likhain ang sanlibutan. Subalit minsan lamang siyang nagpakita, ngayong magtatapos na ang panahon, upang pawiin ang kasalanan sa pamamagitan ng handog na kanyang inialay. Itinakda sa mga tao na minsan lamang mamatay at pagkatapos ay ang paghuhukom. Gayundin naman, si Cristo'y minsan lamang inihandog upang pawiin ang mga kasalanan ng mga tao. Siya'y muling darating, hindi upang muling ihandog dahil sa kasalanan, kundi upang iligtas ang mga naghihintay sa kanya.” (Hebreo 9:24-28).

Ganun din ang sinabi ni Pablo sa Roma nang ilarawan niya ang paraan kung saan si Jesus ay naging isang "handog sa kasalanan". Sinabi niya tungkol sa sakripisyo sa krus na: "Nang siya'y mamatay, namatay siya nang minsanan para sa lahat" (Roma 6:10). Pansinin na sinabi ni Pablo ang dalawang bagay dito:

1  Si Jesus ang inihandog na hindi na kailangang ulitin pa, at

2 Namatay siya dahil sa kasalanan.

Ang pangalawang puntong ay nangangahulugan na kapag ang katawan ni Jesus ay namatay sa krus ay hindi na siya sasailalim sa mga tukso na nagmula sa loob o mula sa anumang maaaring magmula sa labas. Ang kasalanan ay wala nang impluwensya sa Panginoong Jesus mula noong siya ay namatay, higit pa kaysa sa iba pang walang buhay na nilalang. Nang bangunin ng Diyos ang Kanyang Anak mula sa patay ito ay upang maranasan niya ang isang walang kasalanan na buhay sa langit kung saan siya ay inilarawan bilang:

“Siya'y banal, walang kasalanan ni kapintasan man, inihiwalay sa mga makasalanan at itinaas sa kalangitan. Hindi siya katulad ng ibang mga pinakapunong pari na kailangan pang mag-alay ng mga handog araw-araw, una'y para sa sarili nilang kasalanan, at pagkatapos, para sa kasalanan ng mga tao. Minsan lamang naghandog si Jesus, at ito'y pangmagpakailanman, nang ihandog niya ang kanyang sarili. Ang Kautusan ay nagtalaga ng mga punong pari na may mga kahinaan, ngunit ang pangako ng Diyos na may panunumpa, na dumating pagkatapos ng Kautusan, ay humirang sa Anak na walang kapintasan magpakailanman” (Hebreo 7:26-28).

❖ Nabawing Buhay

Ang paghahain ni Jesus ay hindi, tulad ng iminungkahi ng ilang mga tao, isang pagbabayad na kailangang bayaran - isang buhay para sa isang buhay. Walang Diablo na hinihingi ang dugo ni Cristo bago niya payagan ang Diyos na patawarin ang sangkatauhan, o anumang katulad nito. Ang gayong ideya ay hindi lamang hindi bibliya; ito ay preposterous! Ang pagkamatay ni Jesus ay paraan ng Diyos upang bigyan ang mga kalalakihan at kababaihan na tulad natin ng pagkakataong makilala sa kung ano ang idineklara tungkol sa tama at mali.

Kung saan nagkamali sina Adan at Eva, sa pamamagitan ng pagpapasya na tama na gawin ang nais nilang gawin, dumating ang Panginoong Jesus upang maayos ang mga bagay. Tinukoy niya muli kung ano ang tama at kung ano ang mali. Narito ang mga katangiang ipinahayag ni Jesus na katanggap-tanggap sa Diyos, isang pahayag na ginawa niya sa pamamagitan ng pamumuhay at pagkamatay niya. At ito ang mga bagay na ipinahayag niya na hindi karapat-dapat at hindi katanggap-tanggap sa Diyos:

Tama

“pag-ibig,   kagalakan, kapayapaan, pagtitiyaga, kabaitan, kabutihan, katapatan,   kahinahunan, at pagpipigil sa sarili”

Mali

“pakikiapid,   kahalayan at kalaswaan; pagsamba sa diyus-diyosan, pangkukulam, pagkapoot,   pag-aaway-away, pagseselos, pagkakagalit at kasakiman, pagkakampi-kampi at   pagkakabaha-bahagi, pagkainggit, [pagpatay] paglalasing, walang habas na   pagsasaya, at iba pang katulad nito”

Ang dalawang hanay ng mga katangian ay tinukoy bilang "mga bunga ng Espiritu" at ang "mga gawa ng laman", sa Galacia 5: 19-23, at binubuod ang pagkakaiba sa pagitan ng tama at mali tulad ng pagtukoy ni Jesus sa kanila sa kanyang buhay. Palagi niyang ginagawa ang mga bagay na nakalulugod sa Ama. Ang mga sumalungat sa kanya sa panahon ng kanyang buhay sa sanlibutan ay ganap na ipinahayag ang mga gawa ng laman sa pamamagitan ng kanilang pamumuhay, pagbabalak at paggawa upang makita siyang patayin. Sila ay lubhang masama sa kanilang pakikitungo dahil siya ay matuwid at bukas sa lahat ng kanyang mga pamamaraan.

Sapagkat si Jesus ay nabuhay sa ganitong paraan at namatay na walang kapintasan at walang kasalanan, pinanumbalik ng Diyos ang kanyang buhay sa pamamagitan ng pagbuhay sa kanya mula sa mga patay. Hindi napagtagumpayan ni Jesus ang kamatayan nang walang tulong: paano niya magagawa? Patay siya at samakatuwid walang malay. Iginiit ng Banal na Kasulatan na binuhay ng Diyos ang Kanyang Anak mula sa mga patay upang bigyan Niya siya ng buhay na walang hanggan:

“Mga Israelita, pakinggan ninyo ito! Si Jesus na taga-Nazaret ay sinugo ng Diyos. Pinatunayan ito ng mga himala, mga kababalaghan, at mga palatandaang ginawa ng Diyos sa pamamagitan niya. Alam ninyo ito sapagkat ang lahat ng ito ay naganap sa kalagitnaan ninyo. Ang Jesus na ito, na ipinagkanulo sa inyo ayon sa pasya at kaalaman ng Diyos sa mula't mula pa, ay ipinapako ninyo at ipinapatay sa mga taong masasama. Subalit siya'y muling binuhay ng Diyos at pinalaya mula sa kapangyarihan ng kamatayan, sapagkat hindi maaaring siya'y bihagin nito … Ang Jesus na ito ay muling binuhay ng Diyos at saksi kaming lahat sa pangyayaring iyon” (Mga Gawa 2:22-24,32).

Ito ay bahagi ng banal na layunin na si Jesus ay maghihirap at mamamatay bago pumasok sa kaluwalhatian sa kanang kamay ng Diyos sa langit. Dahil alam ng Diyos ang pagtubos sa sangkatauhan ay nangangailangan ng higit pa sa isang kamatayan, kahit na ang pagkamatay ng isang perpektong tao. Alam niyang kakailanganin ng sangkatauhan ang patuloy na tulong kung hahanapin nila ng buhay na walang hanggan. Kaya't binuhay niya si Jesus mula sa mga patay.

❖ Hindi isang 'Kapalit'

Siyempre kung ang pagkamatay ni Jesus ay isang uri ng pagbabayad - ang kanyang buhay sa halip na ang ating buhay - imposible para sa Diyos na muling buhayin si Jesus mula sa mga patay. Iyan ay magiging tulad ng pagbabayad ng perang inutang mo at pagkatapos ay nanakawin itong muli! Hindi ipinapahiwatig ng Bibliya na si Jesus ay namatay sa halip na tayo, o bilang kapalit para sa atin. Sa halip sinasabi nito na namatay siya sa kapakanan natin - "para sa atin".

“Ngunit pinatunayan ng Diyos ang kanyang pag-ibig sa atin nang mamatay si Cristo para sa atin” (Roma 5:8);

“Kung ang Diyos ay panig sa atin, sino ang makakalaban sa atin? Kung ang sarili niyang Anak ay hindi niya ipinagkait, sa halip ay ibinigay para sa ating lahat, hindi kaya niya ibibigay nang masagana sa atin ang lahat ng bagay?” (Roma 8:31-32);

“Mamuhay kayo nang may pagmamahal tulad ni Cristo; dahil sa kanyang pagmamahal sa atin, inialay niya ang kanyang buhay bilang mabangong alay at handog sa Diyos” (Efeso 5:2);

“Hindi tayo pinili ng Diyos upang bagsakan ng kanyang poot, kundi upang iligtas sa pamamagitan ng ating Panginoong Jesu-Cristo. Namatay siya para sa atin upang tayo'y mabuhay na kasama niya, maging buháy man tayo o patay na sa kanyang muling pagparito” (1 Tesalonica 5:9-10).

Si Jesus ay namatay para sa atin, upang tayo ay mabuhay kasama niya, at ngayon siya ay nabuhay para sa atin. Ito ay isang mahalagang bahagi ng mensahe ng ebanghelyo na si Jesucristo ngayon ay buhay at nakaupo sa kanang kamay ng Diyos sa langit, naghihintay para sa oras kung kailan siya isusugong muli sa salibutan, upang sa pagkakataong ito ay mamuno bilang hari. Ngunit habang naghihintay siya, nagagawa niya tayong tulungan tayo habang sumusubok na maging katulad niya. Namatay siya para sa atin at ngayon siya ay nabubuhay para sa atin.

“Dati, tayo'y mga kaaway ng Diyos, ngunit tinanggap na niya tayo bilang mga kaibigan sa pamamagitan ng pagkamatay ng kanyang Anak. At dahil dito, tiyak na maliligtas tayo sapagkat si Cristo ay buháy” (Roma 5:10);

“Si Cristo Jesus ba na namatay, ngunit higit sa lahat ay muling binuhay, at ngayon ay nasa kanan ng Diyos upang mamagitan para sa atin? Sino ang makapaghihiwalay sa atin sa pag-ibig ni Cristo? Ang kaguluhan kaya, ang kapighatian, pag-uusig, pagkagutom, kahirapan, panganib, o kamatayan?” (Roma 8:34-35);

“Dahil dito, lubusan niyang maililigtas ang lahat ng lumalapit sa Diyos sa pamamagitan niya, sapagkat siya'y nabubuhay magpakailanman upang mamagitan para sa kanila … Sapagkat si Cristo ay hindi pumasok sa isang Dakong Banal na ginawa ng tao at larawan lamang ng tunay na sambahan. Sa langit mismo siya pumasok at ngayo'y nasa harap na siya ng Diyos at namamagitan para sa atin” (Hebreo 7:25; 9:24).

❖ Si Jesus ang Dakilang Punong Saserdote

Si Jesus ay nakatira sa langit ngayon bilang ating tagapamagitan na bigay ng Diyos. Ang tungkuling ginagawa niya ngayon ay isang mahalagang bahagi ng kanyang pagtubos at gawain ng pakikipagkasundo; kung wala ito ay hindi pa rin tayo maaaring maging matuwid sa Diyos. Kaya't ang nakapagliligtas na gawain ng Ama at ng Anak ay nagpapatuloy.

“Ito ang mabuti at nakalulugod sa Diyos na ating Tagapagligtas. Ibig niyang ang lahat ng tao ay maligtas at makaalam ng katotohanang ito. Sapagkat iisa ang Diyos at iisa ang tagapamagitan sa Diyos at sa mga tao, ang taong si Cristo Jesus. Inihandog niya ang kanyang buhay upang tubusin ang lahat mula sa kasalanan. Ang katotohanang ito ay pinatunayan sa takdang panahon” (1 Timoteo 2:3-6);

“Higit ang nagagawa ng dugo ni Cristo! Sa pamamagitan ng walang hanggang Espiritu, inialay niya sa Diyos ang kanyang sarili bilang handog na walang kapintasan. Ang kanyang dugo ang lumilinis sa ating mga budhi sa mga gawang walang kabuluhan upang tayo'y makapaglingkod sa Diyos na buháy. Kaya nga, si Cristo ang tagapamagitan ng bagong tipan. Sa pamamagitan ng kanyang kamatayan, ipinatawad ang paglabag ng mga tao noong sila'y nasa ilalim pa ng naunang tipan. Dahil dito, makakamtan ng mga tinawag ng Diyos ang walang hanggang pagpapala na kanyang ipinangako” (Hebreo 9:14-15).

Sumusunod na hindi natin kailangan ng ibang tagapamagitan - walang pari o anumang iba pang tagapamagitan. Mayroong mga tao na nagdarasal sa 'mga santo' upang mamagitan sa kanilang ngalan o kay Birheng Maria, na parang ang alinman sa mga iyon ay buhay ngayon. Ipinapaalam sa atin ng Banal na Kasulatan na silang lahat ay natutulog sa libingang walang malay na naghihintay sa ating lahat. Ngunit si Jesus ay buhay at aktibo para sa atin. Ang bawat isa sa atin ay nakakalapit sa Diyos sa pamamagitan ng Panginoong Jesucristo; sa katunayan hinihimok tayo na gawin ito. Sinasabihan tayo ngayon upang lumapit sa Diyos sa pangalan ng Panginoong Jesucristo, ngunit pansinin ang paunang kondisyon: ang mga bagay na dapat nating gawin upang maging katanggap-tanggap sa Diyos:

“Kaya nga, mga kapatid, tayo'y malaya nang makakapasok sa Dakong Kabanal-banalan dahil sa dugo ni Jesus. Binuksan niya para sa atin ang isang bago at buháy na daang naglalagos hanggang sa kabila ng tabing, at ang tabing na ito'y ang kanyang katawan. Tayo ay may isang Pinakapunong Pari na namamahala sa sambahayan ng Diyos. Kaya't lumapit tayo sa Diyos nang may pusong tapat at may matibay na pananampalataya sa kanya. Lumapit tayong may malinis na budhi sapagkat nilinis na ang ating mga puso at hinugasan na ng dalisay na tubig ang ating mga katawan. Magpakatatag tayo sa ating pag-asa at huwag nang mag-alinlangan pa, sapagkat tapat ang nangako sa atin” (Hebreo 10:19-23).

❖ Espirituwal na tseklist

Narito ang ilan pang analisis para sa atin, mga talatang nagbibigay sa atin ng maraming maingat na payo:

❏ Ang manunulat ay tinawag ang kanyang mga mambabasa bilang "mga kapatid", na nangangahulugang sila ay miyembro ng pamilya ng Diyos at may kaugnayan sa Panginoong Jesucristo (tingnan sa Hebreo 2: 10,11);

❏ Lumalapit sila sa Diyos "sa pamamagitan ng dugo ni Jesus". Nangangahulugan ito na sila ay kaugnay sa dakilang sakripisyo na ginawa ni Jesus;

❏ Ang pamamaraang ito ay sa pamamagitan lamang ng paraang maaari - "ang bago at buhay na daan"; malinaw na walang ibang paraan ng paglapit maliban sa daang ito;

❏ Si Jesus ang siyang gagabay sa sumasamba sa presensya ng Diyos, sapagkat siya ang "dakilang pari" sa bahay ng Diyos;

❏ Ang pananampalataya - paniniwala sa mga pangako ng Diyos at pagtitiwala sa Kanya - ay ang mahalagang susi, tulad ng ating pag-eehersisyo.

❏ Ngunit kailangan itong maging "buong katiyakan ng pananampalataya", tulad din ng kailangan nating magkaroon ng "isang tunay na puso", sapagkat dapat tayong maging matapat at taos-puso sa ating paglapit sa Diyos.

Pansinin ngayon kung paano pinagsama ang lahat ng mga bagay na ito:

1 Ang ating mga puso ay dapat malinis mula sa masamang budhi;

2 Ang ating mga katawan ay dapat mahugasan ng dalisay na tubig, at

3 Dapat nating ipagtapat ang ating pag-asa sa Diyos nang walang pag-aalinlangan.

Nagsusulat ang apostol tungkol sa bautismong Kristiyano at sinasabi sa kanyang mga mambabasa na ito ang paraan na hinirang ng Diyos para sa sinuman at sa lahat na lumapit sa Kanya. Dapat nating samantalahin ang nakaliligtas na gawain na nagawa para sa atin sa pagkamatay at pagkabuhay na mag-uli ni Cristo. At ang bautismo ay ang tanging paraan upang magawa natin iyon.

❖ Bautismo ng Kristiyano

Sa ganitong paraan ng paglapit sa Diyos na isinulat ni Apostol Pablo ang tungkol sa kanyang Sulat sa mga Taga Roma. Ang kapitulo 6, na kinaroroonan natin ngayon, ay tungkol sa kahulugan ng bautismo. Kung nais nating maging katulad ni Jesus pagdating niya, kailangan nating kilalanin siya ngayon at iugnay ang ating sarili sa mga karanasang dinanas niya. Titingnan natin kung ano ang bautismo noong unang mga araw ng unang siglo sa susunod na kabanata, ngunit narito ang isang katas ng sinabi ni Pablo tungkol sa paraan kung paano natin masusunod si Jesus ngayon at sa gayon ay magsisimulang mabuhay ng isang bagong buhay kasama niya, isang matuwid sa harapan ng Diyos.

“Ano ngayon ang sasabihin natin? Patuloy ba tayong magkakasala upang sumagana sa atin ang kagandahang-loob ng Diyos? Hinding-hindi! Tayo'y patay na sa kasalanan, paano pa tayo mamumuhay sa pagkakasala? Hindi ba ninyo alam na tayong lahat na nabautismuhan kay Cristo Jesus ay nabautismuhan sa kanyang kamatayan? Samakatuwid, tayo'y namatay na at nalibing na kasama niya sa pamamagitan ng bautismo upang kung paanong binuhay muli si Cristo sa pamamagitan ng dakilang kapangyarihan ng Ama, tayo rin ay magkaroon ng panibagong buhay. Sapagkat kung nakasama tayo ni Cristo sa isang kamatayang katulad ng kanyang kamatayan, tiyak na tayo ay makakasama rin niya sa muling pagkabuhay na katulad ng kanyang muling pagkabuhay … Kung tayo'y namatay nang kasama ni Cristo, naniniwala tayong mabubuhay rin tayong kasama niya ” (Roma 6:1-5,8).

Ang mabautismuhan kay Cristo ay mababautismuhan sa kanyang kamatayan. Sa tubig ng bautismo ang isang naniniwala ay pumupunta sa ilalim ng tubig na para bang may libingang nagaganap at umaahon sa tubig na para bang nabuhay na muli. Ang gawaing ito ay sumasagisag sa pakikipag-ugnay kay Jesus, tulad ng mga sumasamba sa panahon ng Lumang Tipan na inilalagay ang kanilang mga kamay sa handog upang ipahiwatig na sila and dapat na namatay, hindi ang hayop. Ang bautismo ay dinisenyo upang gawin ang parehong bagay - upang matulungan tayong makilala ang nakaliligtas na gawain ng Ama at ng Anak para sa atin.

Nagmamarka din ito ng ating malinis na pakikipaghiwalay mula sa ating dating buhay, ang buhay na ipinapahayag nating nais na nating patayin at iwanan. Mula dito ay hinahangad ng nabautismuhang mananampalataya na manirahan kasama si Jesus, upang tayo ay "mabuhay kasama niya", ngayon at sa darating na panahon. Ang bautismo ay ang simula ng daan para sa lahat ng mga nais na lumakad sa "bago at buhay na daan" patungo sa kaharian ng Diyos. Ito ang una at isang mahalagang hakbang, sa isang bagong buhay kasama ng Panginoong Jesus. Ito rin ang daan na itinalaga ng Diyos kung saan pumapasok tayo sa Kanyang pamilya at maging mga ampon, mga kapatid ng Panginoong Jesucristo.

“Tingnan ninyo kung gaano kalaki ang pag-ibig sa atin ng Ama! Tinatawag tayong mga anak ng Diyos, at iyon nga ang totoo. Ang dahilan kung bakit hindi tayo nakikilala ng mga makasanlibutan ay hindi nila kinikilala ang Diyos” (1 Juan 3:1).

Mga Bagay na Babasahin

➔ Kung nais mong basahin pa nang kaunti ang tungkol sa gawain ni Jesus bilang sakripisyo at saserdote ay basahin ang Hebreo 9 at 10.

➔ Sa kabanatang ito, naiisip nating muli ang tungkol sa kamatayan ni Jesus. Ito ay isang totoo at kakila-kilabot na kaganapan at baka gusto mong basahin ang isa pa sa mga sulat sa ebanghelyo. Subukan ang Marcos 15.

Mga Katanungang Sasagutin

13.1 Kung nais nating maging katulad ni Jesus sa hinaharap, dapat ba nating subukang mamuhay tulad niya ngayon? Paano natin ito magagawa sa ating pang-araw-araw na buhay? (Filipos 2: 1-5; Colosas 3: 1-6; Juan 15: 12-15)

13.2 Ano ang dapat mangyari bago pa ang ating kasalukuyang katauhan ay mabagong katulad ng sa Panginoong Jesucristo - na malaya sa kasalanan at kamatayan magpakailanman? (1 Corinto 15: 51-58)