Jerusalem

1. BAKIT ANG JERUSALEM ANG MAGIGING WALANG HANGGANG KABISERA NG MUNDO SA HINAHARAP?

Bakit ang Jerusalem, hindi ang London, Beijing, New York, Roma o Moscow? Sinasagot ng Bibliya ang katanungang ito. Si Jesucristo mismo ang nagsabi, “Huwag ninyong ipanumpa ang anoman; kahit ang langit, sapagka't siyang luklukan ng Dios; kahit ang lupa, sapagka't siyang tungtungan ng kaniyang mga paa; kahit ang Jerusalem, sapagka't siyang bayan ng dakilang Hari” (Mateo 5:34-35).

Walang 'dakilang hari' ang naghahari sa Jeruslaem nang sinabi ni Jesus ang mga salitang iyon. Sinakop ng mga Romano ang mga Hudyo, si Poncio Pilato ang Gobernador ng Roma, at si Herodes (hindi isang Hudyo) ay isang papet na hari. Mas masahol pa ang darating para sa Jerusalem. Ginawa ito ni Jesus na malungkot, ngunit tumpak na propesiya, “pagka nangakita ninyong nakukubkob ng mga hukbo ang Jerusalem, kung magkagayo'y talastasin ninyo na ang kaniyang pagkawasak ay malapit na … at yuyurakan ang Jerusalem ng mga Gentil” (Lucas 21:20, 24).

Noong AD 30, matapos matagal na palibutan ng isang Romanong hukbo ang lungsod at isang milyong mga Hudyo ang namatay sa pagkubkob, ang Jerusalem ay bumagsak. Walang hari ang nagligtas sa mga tao o sa lungsod. Mula sa araw na iyon hanggang sa kanya, walang hari ng mga Hudyo ang namuno sa Jerusalem. Sa paglipas ng mga siglo, ang mga digmaan ay naganap doon, ang mga mananakop ay dumating at nawala. Naghari ang paghihirap at kamatayan. Napakalungkot, para sa Jerusalem ay nangangahulugang 'Lungsod ng Kapayapaan'.

Ngunit, pagkalipas ng 1900 taon ng pagiging malayo sa kanilang lupain, sampu-sampung libong mga Hudyo ang bumalik sa Palestina noong 1940’s. Ang Estado ng Israel ay itinatag noong 1948, at noong 1967 ang Jerusalem ay ibinalik sa mga kamay ng mga Hudyo. Mula noon, ang mga digmaan at pagtatalo sa pagitan ng mga Hudyo at Arabo ay pumipigil sa anumang pangmatagalang kapayapaan, at wala pa ring hari na namamahala sa Jerusalem ngayon. Hindi tayo dapat magulat dito. Dahil sa pagsuway ng Israel, anim na raang taon bago ang kapanganakan ni Jesus, nagsalita ang Diyos sa pamamagitan ng kanyang propetang si Ezekiel (21:26, 27) Sinabi niya ang tungkol sa hari sa Jerusalem nang panahong iyon: "Alisin mo ang putong … Aking ititiwarik, ititiwarik, ititiwarik: ito rin nama'y hindi na mangyayari uli, hanggang sa dumating yaong may matuwid na kaniya; at aking ibibigay sa kaniya.” Kaya't walang hari ang maghahari hanggang sa dumating ang tama - ang hari ng Diyos.

Si Jesus, ang Anak ng Diyos, ay hindi mali nang sinabi niya na "Ang Jerusalem ay lungsod ng dakilang hari". Siya ay gumagawa ng isang propesiya. Nakikita niya ang malayong hinaharap. Malayo pa, na kahit sa panahon natin ngayon, ito ay hinaharap pa rin.

Maraming mga hari, reyna at republika sa sanlibutan, Gayunpaman, ang plano ng Diyos para sa sanlibutan ay magkaroon lamang ng isang kaharian at isang hari, Mga siglo bago isinilang si Jesus, sinabi mismo ng Diyos kay Daniel, "ang Dios sa langit ng isang kaharian, na hindi magigiba kailan man … at yao'y lalagi magpakailan man” (Daniel 2:44).

Ang kaharian ng Diyos, na may kabiserang Jerusalem, ay pupuno sa sanlibutan. Pinili niya ang isang hari na dapat “magtataglay ng pagpapakapanginoon sa dagat at dagat … hanggang sa mga wakas ng lupa. Oo, lahat ng mga hari ay magsisiyukod sa harap niya: lahat ng mga bansa ay mangaglilingkod sa kaniya (Mga Awit 72:8-11).

2. SINO ANG MAGIGING HARI SA JERUSALEM?

Pinili ng Diyos ang kanyang anak na si Jesucristo upang maging hari sa Jerusalem. Bakit? Sapagkat si Jesus ang nag-iisang perpekto at walang kasalananang tao na nabuhay kailanman. Binuhay siya ng Diyos mula sa mga patay at siya ay buhay magpakailanman. Dahil dito, ang sanlibutan ay hindi na kailanman mangangailangan pa ng ibang hari.

Si Jesus ay mayroong lahat ng mga personal na katangian na kailangan ng isang dakilang hari. Tulad ng propesiya tungkol sa kanya, mayroon siyang "karunungan at ng kaunawaan … payo at ng katibayan … kaalaman at ng takot sa Panginoon (Isaias 11:2). Si Jesus ay hahatol nang may “katuwiran” (v4). Ito lang ang kailangan ng mundo. Siya ang pinakamahusay na kwalipikadong hari. “Karapatdapatang Cordero na pinatay upang tumanggap ng kapangyarihan, at kayamanan, at karunungan, at kalakasan, at kapurihan, at kaluwalhatian, at pagpapala” (Apocalipsis 5:12).

Ang “Kaharian ng Diyos” ay isang pangkaraniwang parirala sa Bibliya. Alam natin ngayon na magsisimula ito kung kailan "suguin ng Ditos ang Cristo" sa sanlibutan (Mga Gawa 3: 20-21). Nangako ang Diyos na “inilagay ko ang aking hari sa aking banal na bundok ng Sion” at Kanyang sinabi kay Jesus, “Ibibigay ko sa iyo ang mga bansa na iyong pinakamana, at ang mga pinakadulong bahagi ng lupa ay iyong pinakaari”. (Mga Awit 2:6-8).

Si Jesus, "ang Prinsipe ng Kapayapaan" ay "magsasalita ng kapayapaan sa mga bansa", mula sa Jerusalem "ang Lungsod ng Kapayapaan". Hindi nakakagulat na sinabi ng Diyos, "Humiyaw ka, Oh anak na babae ng Jerusalem: narito, ang iyong hari ay naparirito sa iyo” (Zacarias 9:9-10).

Panghawakan ang katotohanang ito: Si Jesucristo ay babalik sa lupa upang maging Hari ng Sanlibutan.

3. PAANO AKO MAKIKIBAHAGI SA HINAHARAP NA KAHARIAN NG DIYOS?

Ang bawat isa sa atin ay may dalawang hinaharap. Paanong nangyari to? Ang unang hinaharap ay may kinalaman sa mga araw, marahil buwan at taon, na hinaharap sa ating natural na buhay. Ang pinaniniwalaan natin, at kung paano tayo gumugugol ng oras ngayon, ang tutukoy sa ating higit na pinakamahalagang walang hanggang hinaharap. Ang hinaharap na iyon ay maaaring maging walang hanggang kasiyahan sa Kaharian ng Diyos, o walang hanggang kamatayan. Ang desisyon ay sa atin, at dapat nating gawin ito sa lalong madaling panahon. Kung ikukumpara sa kawalang-hanggan, ang ating natural na buhay ay napakaliit talaga. Wala tayong mahabang panahon upang magpasya.

Si Jesus ay babalik sa lupa upang mamuno bilang hari sa Jerusalem. Maghahari siya sa mga natural na tao ng Israel. Ang kanyang kaharian ay lalaganap pagkatapos sa buong mundo. Siya ang magiging tanging hari sa buong sanlibutan, at maghahari sa lahat. Magkakaroon siya ng mga espesyal na “katulong” na magtuturo sa sanlibutan ng tungkol sa Diyos at sa Kanyang hangarin. Ang mga katulong na ito, ang kanyang "mga banal", ay mabibigyan ng buhay na walang hanggan sa Paghuhukom. Ang Paghuhukom na ito ay gaganapin kapag si Jesus ay bumalik na sa sanlibutan (mangyaring basahin ang katulad na babasahin sa seryeng ito, ang "Muling Pagkabuhay at Paghuhukom").

Hindi bibigyan ni Jesus ng buhay na walang hanggan ang lahat pagdating niya. Ibibigay niya lamang ito sa mga naniniwala sa salita ng Diyos, ang Bibliya, at sumusunod sa mga aral nito. Ito ay nagsasangkot ng pag-unawa na tayo ay makasalanan, naghahanap ng kapatawaran ng Diyos, tumatanggap kay Jesus bilang ating tagapagligtas, nagpabautismo "kay Cristo", at sinusunod ang mga utos ng Diyos.

Kung ipagkakatiwala natin ang ating sarili sa buhay na ito ng paglilingkod, kung gayon sa pamamagitan ng biyaya ng Diyos, bibigyan Niya tayo ng buhay na walang hanggan sa pamamagitan ni Jesucristo, ang ating dakilang tagapagligtas at hari (Mateo 16:27).

Ang kaloob ng buhay na walang hanggan ay ang pinakadakilang biyayang inialok. Isipin ang kagalakan ng pamumuhay kasama si Jesus at ang lahat ng kanyang mga banal magpakailanman.

Pipiliin mo bang sundin si Jesus? Kung gagawin mo ito, pipiliin ka niyang mabuhay at magharing kasama niya magpakailanman, pagdating niya upang maging hari sa Jerusalem.