Bakit Namatay si Jesus

Dapat tayong bumaling sa ating Maylikha kung nais nating maunawaan ang mga dakilang katotohanan tungkol sa buhay at kamatayan. Sinasagot ng Diyos ang ating mga katanungan sa Kanyang Salita, ang Bibliya.

1. BAKIT NAMAMATAY ANG MGA TAO?

Si Adan ay nilalang nang “nilalang ng Panginoong Dios ang tao sa alabok ng lupa, at hiningahan ang kaniyang mga butas ng ilong ng hininga ng buhay; at ang tao ay naging kaluluwang may buhay” (Genesis 2:7).

Si Eba, na naging asawa ni Adan, ay nilikha nang "ang tadyang na kinuha ng Panginoong Dios sa lalake ay ginawang isang babae” (Gen 2:21, 22).

Mula sa simula, binigyan ng Diyos ng “malayang kalooban” ang lalake at babae. Maaari silang pumili sa pagitan ng pagsunod sa utos ng Diyos o pagsuway (kasalanan). Maaaring gawin ng Diyos na sumunod sa kanya sina Adan at Eba. Ngunit paano nito bibigyan ng kaligayahan ang Diyos? Ang mga magulang ng tao ay masaya kapag mahal at sinusunod sila ng kanilang mga anak. Ganoon din ang Diyos, katulad ng sa atin na Kanyang mga anak. Nais Niya na bawat isa sa atin ay piliing sumunod sa Kanya dahil mahal natin Siya. Iyon ang dahilan kung bakit binigyan ng Diyos sina Adan at Eva ng malayang kalooban.

Matapos mailagay sina Adan at Eba sa Halamanan ng Eden, binigyan sila ng Diyos ng napakalinaw na mga tagubilin: “Sa lahat ng punong kahoy sa halamanan ay makakakain ka na may kalayaan: Datapuwa't sa kahoy ng pagkakilala ng mabuti at masama ay huwag kang kakain; sapagka't sa araw na ikaw ay kumain niyaon ay walang pagsalang mamamatay ka” (Genesis 2:16, 17). Nakalulungkot ngunit natukso si Eba. Kumain siya ng bunga ng puno na iyon at kinumbinsi si Adan na kumain din. Nilabag nila ang utos ng Diyos. Di nagtagal ay natutunan nila ang isang mahalagang aral: tinutupad ng Diyos ang Kanyang salita. Ang kahila-hilakbot na resulta ng pagsuway ni Adan ay, “Sa pawis ng iyong mukha ay kakain ka ng tinapay, hanggang sa ikaw ay mauwi sa lupa; sapagka't diyan ka kinuha: sapagka't ikaw ay alabok at sa alabok ka uuwi” (Genesis 3:19).

Si Adan ay hinatulan ng kamatayan. Ito ang dahilan kung bakit namamatay ang mga tao. Habang ang lahi ng tao ay nagmula sa isang tao, si Adan, namana natin ang kanyang kalikasan. Lahat tayo ay mortal- isang simpleng salita na nagmula sa Latin na nangangahulugang "namamatay". Ang malinaw na katotohanan ay ipinahayag sa Sulat sa mga Roma: “Kung paano na sa pamamagitan ng isang tao ay pumasok ang kasalanan sa sanglibutan, at ang kamataya'y sa pamamagitan ng kasalanan; at sa ganito'y ang kamatayan ay naranasan ng lahat ng mga tao, sapagka't ang lahat ay nangagkasala” (Roma 5:12); “ang kabayaran ng kasalanan ay kamatayan” (Roma 6:23); “ang lahat ay nangagkasala nga, at hindi nangakaabot sa kaluwalhatian ng Dios” (Roma 3:23).

Kaya't itinuturo sa atin ng Bibliya na hindi lamang tayo nagmana ng likas na mortal mula kay Adan, ngunit tulad niya ay sinuway natin ang Diyos; nagkasala tayo at karapat-dapat sa kaparusahang ito mula sa Diyos.

2. BAKIT NAMATAY SI JESUS?

Itinuturo sa atin ng Bibliya na ang Diyos ay Diyos na hindi nagbabago, na laging tapat sa Kanyang Salita. Ang kamatayan ay dumating sa lahat ng mga tao dahil sa Kasalanan at sa tuwing dumalo tayo sa isang serbisyong libing ay nagpapatotoo tayo sa katotohanang ito. Wala tayong magagawa, kung sa ating sarili lamang, upang mapagtagumpayan ang parusang kamatayan. Ngunit ang Diyos ay Diyos na maawain; hindi Niya gusto na ang mga tao na mapahamak, kundi upang ibahagi ang buhay na walang hanggan kasama Niya sa Kanyang Kaharian. Ang buhay at kamatayan ni Jesukristo ang naging daan upang maging posible ito. Mahal ng Diyos ang sanlibutan kaya't ipinadala Niya ang Kanyang nag-iisang Anak: siya ay dumating upang iligtas ang mga tao sa kasalanan at kamatayan.

Si Jesus ay Anak ng Diyos ngunit ang kanyang ina ay tao, si Maria. Mula sa kanya namana ni Jesus ng katulad na kalikasan sa atin. Maari syang matukso upang sumuway sa Diyos– na magkasala. Ngunit dahil inibig niya ang kanyang Ama at iginagalang ang mga salita at utos ng Diyos, hindi siya sumuko sa tukso at namatay na walang kasalanan, ang nag-iisang tao na nakamit ito. Ang sinira ni Adan ay pinagaling ng tagumpay ni Jesus sa kasalanan at kamatayan–namatay si Jesus upang mailigtas ang mga tao sa kanilang mga kasalanan. Ganoon ang pag-ibig ni Jesus para sa kanyang Ama, at sa atin, na kusang-loob niyang ginawa ang pinakadakilang sakripisyo. Siya ay nagdusa sa matinding pagpapahirap sa kanyang kamatayan sa krus, Handa siyang ibigay ang kanyang buhay para sa kanyang mga kaibigan. Siya ay perpekto at hindi nagkasala.

Ang Putong na Tinik

Maraming mga talata sa Bibliya ang nagpapatunay ng katotohanan ng mga pahayag na ito:

1 Pedro 1:18, 19) - “Kayo'y tinubos hindi ng mga bagay na nangasisira … kundi ng mahalagang dugo, gaya ng sa korderong walang kapintasan at walang dungis, sa makatuwid baga'y ang dugo ni Cristo.”

Hebreo 9:26 – “Minsan siya'y [si Jesus] nahayag sa katapusan ng mga panahon upang alisin ang kasalanan sa pamamagitan ng pagkahandog ng kaniyang sarili.”

1 Pedro 3:18 – “Si Cristo man ay nagbata ring minsan dahil sa mga kasalanan, ang matuwid dahil sa mga di matuwid, upang tayo'y madala niya sa Dios.”

1 Tesalonica 5:10 – “Na namatay dahil sa atin, upang tayo, sa gising o tulog man, ay mangabuhay tayong kasama niya.”

Hindi nakakagulat na sinabi ng Diyos na: "Ito ang sinisinta kong Anak, na siya kong kinalulugdan; siya ang inyong pakinggan” (Mateo 17:5). Tinutulungan tayo nitong maunawaan kung bakit sinabi ni Pedro na: “At sa kanino mang iba ay walang kaligtasan: sapagka't walang ibang pangalan sa silong ng langit, na ibinigay sa mga tao, na sukat nating ikaligtas” (Mga Gawa 4:12).

Dahil si Jesus ay walang kasalanan, hindi siya nanatili sa libingan. Binuhay siyang muli ng Diyos pagkalipas ng 3 araw at binigyan siya ng walang kamatayang buhay.

Ang tagumpay ni Jesus sa kasalanan at kamatayan at ang kanyang muling pagkabuhay mula sa mga patay ang pinakamahalagang pangyayari sa kasaysayan ng sanglibutan. Nangako ang Diyos na ang lahat ng naniniwala kay Jesus bilang kanilang Tagapagligtas at sumusunod sa kanyang halimbawa sa kanilang buhay ay maaaring makibahagi sa kanyang tagumpay. Sila rin ay mababago mula sa pagiging mga mortal na tao patungo sa pagiging mga walang kamatayang nilalang. Gagawin silang katulad ni Cristo. Mangyayari ito sa kanyang pagbabalik sa lupa upang itaguyod ang Kaharian ng Diyos.

3. ANO ANG DAPAT KONG GAWIN UPANG MALIGTAS?

Dapat tayong magsimula sa pamamagitan ng ganap na pagpapakatotoo sa ating sarili. Kailangan nating ipagbigay-alam sa Diyos sa pamamagitan ng panalangin ang pagtanggap na tayo ay nagkasala at wala tayong magagawa upang mailigtas ang ating sarili. Sa pagsisimula ng kanyang ministeryo ay itinuro ni Jesus sa kanyang mga alagad: "Mapapalad ang mga mapagpakumbabang-loob: sapagka't kanila ang kaharian ng langit” (Mateo 5:3). Ang pagiging 'mahirap sa espiritu' (English: poor in spirit) ay nangangahulugang pagiging mapagpakumbaba, na nalalaman ang ating pangangailangan ng Diyos at ang Kanyang kapatawaran.

Kailangan nating maunawaan kung paano tayo maililigtas ng Diyos mula sa ating mga kasalanan sa pamamagitan ng Kanyang Anak. Maaari lamang itong magmula sa pagbabasang puno ng pagdarasal at pag-iisip tungkol sa Bibliya, ang salita ng Diyos. Ang kaalamang nakukuha natin ay dapat na hawakan ang ating mga puso upang nais nating maging tao tulad ni Jesus. Kung nangyari ito sa atin kung gayon dapat tayong mabinyagan sa tubig bilang isang palatandaan na tinanggap natin ang kanyang buhay at kamatayan bilang paraan kung saan tayo maaaring maligtas. Sinabi sa atin ni Jesus na ito ay isang mahalagang hakbang para sa totoong mga disipulo (Marcos 16:16). Panghuli kailangan nating mabuhay ng matapat bilang mga tapat na disipulo ni Jesus - sumusunod sa kanyang huwaran sa pag-uugali sa lahat ng ating ginagawa.

Kung gagawin natin ang mga bagay na ito, sa pagbabalik ni Jesus ay babatiin niya tayo ng mga kahanga-hangang salita, "Magsiparito kayo, mga pinagpala ng aking Ama, manahin ninyo ang kahariang nakahanda sa inyo buhat nang itatag ang sanglibutan” (Mateo 25:34).

Ang Libingang Walang Laman