BAKIT KAILANGANG MAMATAY SI JESUS?

Ang maingat na pagbabasa ng Bibliya ay nagpapakita kung paanong ang isang talata sa isang kapitulo ng Roma ay umaangkop sa natitirang bahagi ng Banal na Kasulatan upang ihayag ang isang napakahalagang katotohanan - ang dahilan ng pagkamatay ng Panginoong Jesucristo. Ito ay isang bagay na talagang mahalaga sa atin dahil iginigiit ng Bibliya na si Jesus ay namatay para sa ating mga kasalanan. Ang pangunahing problemang kinakaharap nating lahat ay ang kasalanan at ang hindi maiiwasang bungang kamatayan.

Narito ang talata mula sa Roma na magpapasimula sa ating paggalugad sa dahilan ng kamatayan ni Jesus:

“Walang pagkakaiba ang mga tao, sapagkat ang lahat ay nagkasala, at walang sinumang nakaabot sa kaluwalhatian ng Diyos. Ngunit dahil sa kanyang kagandahang-loob na walang bayad niyang ibinigay, sila ay itinuring na matuwid sa pamamagitan ni Cristo Jesus na siyang nagpalaya sa kanila. Siya ang inalay ng Diyos bilang handog, upang sa pamamagitan ng kanyang dugo ay mapatawad ang kasalanan ng lahat ng sumampalataya sa kanya. Ginawa ito ng Diyos upang patunayang siya’y matuwid, sapagkat noong unang panahon ay nagtimpi siya at pinagtiisan ang mga kasalanang nagawa ng mga tao” (Roma 3: 22-25).

Ang mga salitang ipinakita sa makapal na sulat ay binubuo ng talata 25 ngunit mahalagang tingnan ang talata sa tagpo o konteksto nito. Madaling tingnan ang isang talata sa konteksto nito upang suportahan ang isang pananaw. Gayunpaman, upang makita kung ano talaga ang itinuturo ng Bibliya, kailangan mong tingnan ang bawat talata sa sarili nitong konteksto, bilang bahagi ng pangkalahatang argumento.

❖ “Katubusan kay Cristo Jesus"

Ang mga talata 24-26 ay puno ng impormasyon kaya’t kailangan nating bagalan at pag-isipang mabuti ang kanilang sinasabi. Ito ay isa pang bagay na dapat tandaan tungkol sa pagbabasa ng Bibliya. Minsan kailangan mong basahin ang isang buong libro o maraming mga kapitulo sa isang kahabaan upang makuha ang daloy ng argumento. Sa ibang mga pagkakataon kailangan mong bagalan at maingat na tingnan ang bawat salita.

Gagawin natin ito ngayon, una sa pamamagitan ng pagtingin sa mga talatang ito sa pangkalahatan at pagkatapos, sa susunod na dalawang kabanata, sa pamamagitan ng masusing pagsusuri ang paraan na tatanggapin natin ang kaligtasan ng Diyos, sa pamamagitan ng kamatayan ni Jesus. Nalaman na rin natin na ang paunti-unting diskarte ay makakatulong sa atin upang mabuksan ang mga bagay-bagay, kaya subukang muli natin iyon.

Katuruan

Roma 3:19-20

Katuruan

Walang sinuman ang tumupad   sa mga utos ng Diyos, kaya't ang Batas ng Diyos ay gumawa sa layunin na   ipakita sa atin kung gaano tayo makasalanan. Ngunit ang pagsunod sa batas ng   Diyos ay hindi maaaring gawin tayong matuwid sa Diyos, sapagkat

hindi natin ito mapapanatili   ng perpekto;

Roma 3:21

Katuruan

Ang Diyos ay nakahanap ng   isa pang paraan ng pagpapahayag na Siya ay laban sa Kasalanan sa lahat ng mga   aspeto nito, nang hindi binabaan o tila nakompromiso sa kasalanan ang Kanyang   mga pamantayan sa anumang paraan. Ang bagong paraang ito - na labas sa saklaw   ng batas na ibinigay ng Diyos sa pamamagitan ni Moises - ay inaasahan sa   Batas at ng mga Propeta;

Roma 3:22

Katuruan

Kinakailangang maniwala ang mga kalalakihan at kababaihan kay   Jesucristo, upang mapabilang sila bilang "tama" sa Diyos, o   "matuwid" sa Kanyang banal na paningin.

Roma 3:23-24

Katuruan

Ang katuwirang ito ay   hindi isang bagay na makakamit natin sa ating sarili, nagmumula ito bilang   libreng kaloob ng Diyos (isang gawa ng Kanyang "biyaya" o banal na   pag-ibig).

Roma 3:25

Katuruan

Maaaring matubos (o   iligtas) ng Diyos ang sangkatauhan mula sa kapangyarihan ng kasalanan at   kamatayan dahil sa ginawa ni Jesus. Ibinigay ng Diyos si Jesus upang tayo ay   matubos. Kung nais nating maligtas kailangan gumawa rin tayo ng isang bagay -   dapat nating paniwalaan ang mga bagay na ito at gumawa ayon dito.

❖ Tama ang Diyos - Mali Tayo!

Narito ang isang karagdagang pamamaraan na maaari naming magamit upang maging malinaw sa ating isipan ang mga bagay. Ang iba't ibang mga puntong iyon ay maaaring maibuod sa ilang mga pangunahing pahayag lamang, tulad ng sumusunod:

➔ Tama ang Diyos tungkol sa lahat - ang Kanyang batas ay matuwid; Ang kanyang mga kilos at ugali ay perpekto.

➔ Kapag nilabag natin ang batas ng Diyos lalabas tayo bilang mga makasalanan, at tayo ay nasa mali.

➔ Nais ng Diyos na ilagay tayo sa tama, ngunit hindi Niya magagawa iyon sa pamamagitan ng paglalagay ng Kanyang sarili sa mali. Kaya't pumili Siya ng ibang paraan upang maipakita ang tama at mali: ibinigay Niya ang Kanyang Anak upang mamatay para sa atin.

➔ Kung kikilalanin natin ang katuwiran ng Diyos, sa pamamagitan ng pagtanggap ng kamatayan ni Jesus para sa atin, tayo ay mapapatawad.

Ito ang napakahalagang isyu. Nais ng Diyos na iligtas ang sangkatauhan mula sa kasalanan, sapagkat Siya ay laban sa lahat ng uri ng kasalanan, at palaging magiging laban dito. Siya ay ganoong uri ng Diyos at laging ganoon, tulad ng nakita natin kanina. Kung paanong ang Diyos ay hindi maaaring magsinungaling at hindi maaaring magkasala, hindi Niya maaaring ikompromiso ang Kanyang katuwiran - Siya ay palaging "tama" o "matuwid" at palagi Siyang magiging ganoon. Ngunit ngayo’y mayroong isang paraan ng kapatawaran na ginawang posible ng dakilang pag-ibig ng Diyos sa atin at ng buo at handang kooperasyon ng Panginoong Jesus, ang bugtong na Anak ng Diyos.

❖ Batas ng Pag-ibig ng Diyos

Tinukoy ng batas ang katuwiran ng Diyos sa isang partikular na paraan sa pamamagitan ng pagpapaliwanag kung ano ang pinakamahusay at pinakamasama para sa Israel bilang isang bansa. Tinukoy nito kung ano ang "tama" at "mali", batay sa dalawang pangunahing prinsipyo:

➔ Ang mga naghangad na sundin ang batas ay dapat ilagay ang Diyos sa gitna ng kanilang buhay. Una at pinakamahalaga ay dapat nilang mahalin Siya at samakatwid ay handang gawin ang anumang hiniling Niya sa kanila; at

➔ Dapat nilang unahin ang iba kaysa sa kanilang sarili at pangalagaan sila tulad ng pag-aalaga nila sa kanilang sarili.

Ang mga pangunahing prinsipyong iyon ay ipinaliwanag ng Panginoong Jesus nang, sa isang pagkakataon, tinanong siya kung alin ang pinakadakilang utos ng batas. Ang kanyang sagot ay:

“Ibigin mo ang Panginoon mong Diyos nang buong puso mo, buong kaluluwa mo, at buong pag-iisip mo. Ito ang pangalawa: Ibigin mo ang iyong kapwa gaya ng pag-ibig mo sa iyong sarili. Sa dalawang utos na ito nakasalalay ang buong Kautusan ni Moises at ang katuruan ng mga propeta” (Mateo 22: 37-40).

Ang pagsunod sa batas ay isang paraan ng pagpapakita ng pagmamahal sa Diyos at sa ibang tao. Ang paglabag sa batas ay ang pagkabigo na magmahal at mabuhay na katanggap-tanggap sa harap ng Diyos. Gayunpaman kapag nabigo tayong umibig, hindi nito binabawasan ang pag-ibig ng Diyos sa atin. Ang pag-ibig niya ay tulad ng isang ina para sa kanyang mga anak: mahal pa rin niya sila kahit na tila hindi sila nagpakita ng anumang pagmamahal. Kaya't nais ng Diyos, at nais pa rin Niya na iligtas ang mga makasalanan laban sa kasalanan at iligtas sila mula sa kamatayan, ngunit hindi Niya magagawa iyon sa pamamagitan ng pagkompromiso sa Kanyang katuwiran.

Hindi maaaring balewalain ng Diyos ang kasalanan at ang mga kakila-kilabot na epekto nito. Ang gawin ito ay magiging tulad ng pagsasabi na, pagkatapos ng lahat, ang buhay sa kasalanan ay hindi ganoong masama. Ang Diyos ay ganap na perpekto, pawang kabutihan, at buong kadalisayan. Ipinapakita ito ng Bibliya tuwing inilalarawan nito ang Kaniyang katangian. Siya ay ilaw na walang kadiliman; Siya ang Diyos ng katotohanan, at samakatwid hindi Siya maaaring magsinungaling. Ang Diyos ay tama at hindi kailanman ilalagay sa kompromiso ang tungkol sa kung ano ang tama at mali:

“O Yahweh, kayo ay Diyos na walang hanggan. Kayo ang aking Diyos … paano ninyo natitiis ang mga taksil at masasamang taong ito? Napakabanal ng inyong paningin upang masdan ang kasamaan” (Habakkuk 1:12,13).

❖ Nalantad ang Kasalanan at Pagkamakasalanan

Nakita na natin na noong si Jesus ay nabuhay sa mundo ang katuwiran ng Diyos ay ipinakita sa pamamagitan ng pamumuhay niya araw-araw. Ipinakita niya ang ugali ng Diyos, kaya't namangha ang ilang mga tao sa ganda ng ugali niya at ang magagandang salitang sinabi niya. Ngunit ang pagpapakitang ito ng ang katuwiran sa paggawa ay hindi ayon sa panlasa ng lahat: kinamumuhian siya ng kanyang mga kaaway dahil dito. Dahil ipinakita ni Jesus sa kanila kung ano talaga sila. Nagkukunwari sila sa pagiging banal ngunit hindi tunay na tumutugon sa mga hinihingi ng kabanalan.

Madalas na nangyayari sa Banal na Kasulatan, tulad ng sa buhay, na napahahalagahan mo ang mga katangian ng isang tao sa pamamagitan ng pagtingin sa mga kakulangan ng ibang tao. Halimbawa, si Haring David, ay pinahalagahan bilang isang mabuting hari sapagkat ang hinalinhan niyang si Haring Saul ay kakila-kilabot. Sa katulad na paraan, nakikita si Jesus bilang napakahusay kaysa sa mga taong tulad ni Judas Iscariot, na nagtaksil sa kanya. Ang pinakamahusay at pinakapangit ay ipinakita nang tabi-tabi bilang isang sinasadyang pagkukompara sa bawat isa. Ang kaibig-ibig na buhay na ipinamuhay ni Jesus ay malupit na tinapos ng masamang pakana ng mga tao na dapat ay kumilos nang mas mahusay. Maraming beses na binanggit ni apostol Juan ang kanyang pagkukwento sa buhay ni Jesus, na nagsisimula sa komentong si Jesus ang liwanag ng mundo at mas ginusto ng mga kalaban niya ang kadiliman kaysa ang liwanag. Inilarawan niya ang paraan kung paano binuhay ni Jesus si Lazaro mula sa patay, at kaagad na binanggit ang pakana ng mga sumalungat kay Jesus, na sinasabi na ngayon hindi lamang nila nais na patayin si Jesus, kundi si Lazarus din!

Ang kanilang mga masasamang pag-iisip at plano sa wakas ay nagbunga nang si Jesus ay malupit na pinatay sa krus. Ang gawaing ito ang pinakamalinaw na posibleng makapagpapakita na ang kasalanan ay talagang makasalanan. Kung nais mong malaman kung ano talaga ang kasalanan, tingnan mo kung ano ang ginawa kay Jesus. Kung nais mong malaman kung ang Diyos ay tama sa pagkondena sa kasalanan - tingnan ang krus ni Cristo. Iyon ang sinasabi ni Pablo nang inihayag niya na ang katuwiran ng Diyos ay ipinakita ng nangyari kay Jesus. Sa kanyang buhay at sa kanyang kamatayan, ipinakita ni Jesus kung gaano ka-matuwid ang Diyos na kamuhian ang kasalanan, kung gaanong ang kasalanan ay mapanganib at nakamamatay, at kung gaano kahalaga na subukang mamuhay sa paraang tama sa Diyos. Tiyak na binanggit din ni apostol Pedro ang parehong punto nang ipinaliwanag niya ang kahulugan ng kamatayan ni Jesus sa araw ng Pentecoste:

“Mga Israelita, pakinggan ninyo ito! Si Jesus na taga-Nazaret ay sinugo ng Diyos. Pinatunayan ito ng mga himala, mga kababalaghan, at mga palatandaang ginawa ng Diyos sa pamamagitan niya. Alam ninyo ito sapagkat ang lahat ng ito ay naganap sa kalagitnaan ninyo. Ang Jesus na ito,na ipinagkanulo sa inyo ayon sa pasya at kaalaman ng Diyos sa mula’t mula pa, ay ipinako ninyo at ipinapatay sa mga taong masasama” (Mga Gawa 2: 22,23).

❖ May Layuning Plano ng Diyos

Pansinin na tiniyak ni Pedro sa mamamayan ng Jerusalem na walang naging mali sa layunin ng Diyos. Lahat ng nangyari ay alinsunod sa Kaniyang "pasya at kaalaman". Kailangang maging ganito: walang ibang paraan. Sa simula pa lang ay nagtagubilin na ng Diyos ang sangkatauhan tungkol sa mga panganib ng Kasalanan.

➔ Mayroong isang batas sa Eden, tungkol sa hindi pagkain mula sa bunga ng puno.

➔ Pagkatapos mayroong isang mas detalyadong alituntunin ng mga batas na ibinigay sa Israel sa pamamagitan ni Moises, na binaybay ang tama at mali.

➔ Hinihiling ng Diyos ang mga hain kung saan ang isang hayop o mga hayop ay kailangang ihandog upang maipakita na buhay ang dapat isuko bago pa mapatawad ang kasalanan.

➔ Sa Tabernakulo at sa Templo, ang mga sumasamba ay inilayo sa mga bagay na banal, upang maipakita na may malaking pagkakaiba sa pagitan ng kabanalan ng Diyos at ng likas na pagkamakasalanan ng mga tao.

➔ Ang Diyos ay nagtatag ng isang Pagkasaserdote na binigyan ng isang limitadong karapatang lumapit sa Kaniyang presensya, upang ipakita na mayroong isang paraan patungo sa Kaniyang panig at pakikisama, isang paraan na nangangailangan ng pagsasakripisyo at pagbubuhos ng dugo.

➔ Inayos niya ang mga Piyesta upang gunitain at ipagdiwang ang ilang mga pangunahing kaganapan. Halimbawa, ang Piyesta ng Paskuwa ay nagpapaalala sa Israel na sila ay napalaya mula sa pagka-alipin dahil sa nabuhos na dugo ng isang tupa.

Ang iba`t ibang mga kaayusan ay nagsilbi ng hindi bababa sa dalawang layunin. Una, ipinakita nito ang pagkakaiba sa pagitan ng tama at mali - sa pagitan ng Diyos at ng sangkatauhan. Pangalawa, ipinahiwatig nito na mayroong isang paraan upang makahanap ng pabor sa Diyos - isang daan patungo sa Kanyang presensya. Kung mapapanatili mo ang batas; makahanap ng isang katanggap-tanggap na sakripisyo; maging isang pari, o ipagdiwang ang itinakdang kapistahan, maaari kang makalapit sa Diyos. O kung may makagagawa niyan para sa iyo, magbubukas iyon ng isang bagong paraan ng paglapit sa presensya ng Diyos. Ang dakilang balita na ibinigay sa atin sa Bagong Tipan ay nagawa ni Jesus ang lahat ng mga bagay na ito para sa atin.

➔ Si Jesus ay ganap na sumunod sa batas ng Diyos, hindi kailanman nilabag ang mga hinihiling nito;

➔ Inalay niya ang kanyang sarili bilang isang sakripisyo para sa mga kasalanan at isinuko ang kanyang sariling buhay para sa atin;

➔ Sa pamamagitan ng pamumuhay kasama natin ay ipinakita niya sa atin kung ano ang tulad ng kabanalan sa gawa;

➔ Siya ay naging isang Pari na gumaganap bilang isang tagapamagitan para sa atin;

➔ Natupad niya kung ano ang itinuro ng Kapistahan, sa pamamagitan ng pagliligtas sa atin mula sa pagkaalipin at pagbukas ng daan patungo sa presensiya ng Diyos at pakikipagkasundo para sa ating mga kasalanan.

❖ “Handog” o “Propitiation”

Minsan gumagamit ang Bibliya ng mga salita na may isang tiyak na kahulugan na hindi natin madalas gamitin. Ang isang talata sa Roma kabanata 3 ay naglalaman ng ganoong salita. Narito muli ang talata kung saan sinabi ng apostol ang tungkol sa pagkamatay ng Panginoong Jesus:

“Siya ay inalay ng Diyos bilang handog, upang sa pamamagitan ng kanyang dugo ay mapatawad ang kasalanan ng lahat ng sumasampalataya sa kanya. Ginawa ito ng Diyos upang patunayang siya’y matuwid, sapagkat noong unang panahon ay nagtimpi siya at pinagtiisan ang mga kasalanang nagawa ng mga tao” (3:25).

Nang mamatay si Jesus sa Kalbaryo ang kanyang buhay ay ibinigay at ang kanyang dugo ay nabuhos. Maingat na itinala ni apostol Juan ang parehong mga pangyayaring iyon. Ang dugo bilang isang pisikal na sangkap ay walang espesyal na kabuluhan o kahalagahan sa Banal na Kasulatan. Dahil nagdadala ito ng lakas ng buhay sa paligid ng isang katawan, ang dugo ay nakikita na isang malakas na simbolo ng buhay, na pagmamay-ari ng Diyos, hindi sa atin. Ito ang dahilan kung bakit inatasan ng Diyos ang mga Hudyo na huwag kumain ng dugo. Kaya, kapag nabasa natin ang tungkol sa nabuhos na dugo ni Jesus, dapat nating isipin ang tungkol sa kamangha-manghang buhay na kanyang ipinamuhay at ang kamangha-manghang paraan kung saan pinili niya na ibigay ang buhay na iyon para sa atin.

Sinabi ni Pablo na inilagay ng Diyos si Jesus sa harapan "bilang handog, upang sa pamamagitan ng kanyang dugo ay mapatawad ang kasalanan" at kailangan nating tuklasin kung ano ang ibig sabihin nito. Pansinin na ang ating pagbabasa ng Bibliya ay kumitid mula sa isang talata hanggang sa isang salita lamang, at isa iyong mahirap na salita. Kung titingnan natin ito sa isang diksyunaryo, sasabihin sa atin na ang handog na iyon ” nangangahulugang:

➔ kumukuha ng pabor ng isang tao; o

➔ nang-aakit o nagpapaganyak sa isang tao sa isang bagay.

Ito ay tungkol sa pag-aayos o paglalagay ng tama sa isang bagay na dati ay mali. Ngunit ano ang ibig sabihin nito sa Bibliya? Ang Bibliya ay maaaring kumilos bilang sarili nitong tagapagsalin. Kung ang parehong salitang Griyego ang ginamit sa ibang lugar sa Bibliya, ito’y magbibigay sa atin ng higit na tulong kaysa sa anupaman. Dahil kung paano ginagamit ang isang salita sa ibang dako sa Bibliya, ito ang pinakamahusay na posibleng paraan sa pag-alam kung ano talaga ang kahulugan nito.

Siyempre ang paraan ng pagsasalin ng salita sa Ingles ay makakatulong din at kung minsan ang iba't ibang mga pagsasalin ay maaaring magbigay ng liwanag sa isang mahirap na talata, kahit na ang mga bersyon na pakahulugan sa ibang pangungusap kaysa sa mga pagsasalin. Narito ang parehong talata sa ilang iba't ibang mga bersyon:

“Siya ang inialay ng Diyos bilang handog na makapapayapa sa kanyang galit dahil sa kasalanan ng sanlibutan, upang sa pamamagitan ng pananampalataya sa bisa ng kanyang dugo ay mapatawad ang kasalanan ng lahat ng sasampalataya sa kanya” (Ang Bagong Tipan: Filipino Standard Version);

“Na siyang inilagay ng Dios na maging pangpalubagloob, sa pamamagitan ng pananampalataya, sa kaniyang dugo, upang maipakilala ang kaniyang katuwiran dahil sa hindi pagpansin sa mga kasalanan na nagawa nang nagdaang panahon sa pagpapahinuhod ng Dios” (Ang Biblia, 1978);

“Na siyang inialay ng Diyos bilang handog na pantubos sa pamamagitan ng kanyang dugo na mabisa sa pamamagitan ng pananampalataya. Ito ay kanyang ginawa upang maipakita ang pagiging matuwid ng Diyos, sapagkat sa kanyang banal na pagtitiis ay kanyang pinalampas ang mga kasalanang nagawa sa nakaraan” (Ang Biblia, 2001);

“Na siyang inilagay ng Dios na maging pangpalubagloob, sa pamamagitan ng pananampalataya, sa kaniyang dugo, upang maipakilala ang kaniyang katuwiran dahil sa hindi pagpansin sa mga kasalanan na nagawa nang nagdaang panahon sa pagpapahinuhod ng Dios” (Ang Dating Biblia, 1905);

“Siya ang itinalaga ng Diyos na maging kasiya-siyang handogsa pamamagitan ng pagsampalataya sa kaniyangdugo, upang ipakita ng Diyos ang kaniyang katu­wiran ay ipinagpaliban niya ang kahatulan sa mga nakalipas na kasa­lanan sa pamamagitan ng kaniyang kahinahunan” (Ang Salita ng Diyos);

“Isinugo si Cristo Jesus sa mundo para ialay ang kanyang buhay, nang sa ganoon mawala ang galit ng Dios sa atin, at sa pamamagitan ng kanyang dugo ay mapatawad ang ating mga kasalanan kung sasampalataya tayo sa kanya. Ginawa iyon ng Dios para ipakita na matuwid siya” (Ang Salita ng Dios / Tagalog Contemporary Bible);

“Siya ang inialay ng Diyos bilang handog, upang sa pamamagitan ng kanyang dugo ay mapatawad ang kasalanan ng lahat ng sumasampalataya sa kanya” (Magandang Balita Biblia).

❖ Sakripisyo para sa Pagkakasundo

Nais ng Diyos na patawarin ang mga makasalanan ngunit hindi magagawa iyon maliban kung matugunan ang Kanyang matuwid na kahilingan. Kinondena niya ang kasalanan at mga makasalanan sa kamatayan at hindi maaaring bawiin ang hatol na iyon maliban kung may magkamit ng 'pagbabayad-sala' o 'pagkakasundo' para sa iba. Ito ang ginawa ng Diyos at ni Jesus.

Pansinin na sinabi ni Pablo na ang Diyos ang 'naglahad', 'humirang', 'nag-alok' o 'naglagay' ng Kanyang Anak. Walang Jesus kung ang Diyos ay hindi nanguna. Ito ay isang kahanga-hangang gawa ng banal na pag-ibig at awa na ang isang Anak ay ipanganak dahil sa Ama at siya ay mabuhay sa ating mundo, na sakop ng lahat ng kasamaan at masamang hangarin. Marahil ay masakit para sa Ama ang walang pwedeng gawin para Kanyang Anak habang pinagmamalupitan at pinapatay siya sa harap ng publiko. Alam ng Diyos mula pa sa pasimula kung ano ang mangyayari; gayon pa man ay magiliw at kamangha-mangha Niyang ipinagkaloob ang Kanyang Anak.

Boluntaryong inialay ni Jesus ang kanyang buhay bilang isang sakripisyo ‘ng pagbabayad-sala’, o ‘para sa pagkikipagkasundo’: ang pagbibigay ng kanyang buhay upang magkaroon tayo ng buhay. Si Jesus ay namatay bilang ating kinatawan upang tayo ay mabuhay. Sa kanyang kamatayan ay ipinakita niya nang mas malinaw kaysa sa nagawa niya sa kanyang buhay na ang kasalanan ay labis na makasalanan at ipinakita niya, na hindi pa kailanman ipinakita dati, kung gaano ka-kamangha=mangha ang pag-ibig. Dahil ang kaloob ni Jesus ay isang gawain ng hindi maihahambing na pag-ibig ng Ama at Anak. Nagtulungan sila upang makamit ang kaligtasan na ginawang posible para sa atin dahil sa kamatayan ni Jesus.

Kung wala ang pahayag na ito ng paninindigan ng Diyos tungkol sa kasalanan, ang tanging kahalili lamang ay ang parusahan ang mga makasalanan, tulad ng sinabi ng Diyos na mangyayari. Nagkakasala ka - mamatay ka at manatili sa libingan magpakailanman! Ngunit sa Kanyang dakilang awa, pinatawad ng Diyos ang mga tao sa nakaraan sa pag-aasam ng gawaing magagawa sa pamamagitan ni Jesus. Sa Kanyang banal na pagtitiis "nagtimpi siya at pinagtiisan ang mga kasalanang nagawa ng mga tao" (Roma 3:25). Ang pagkamatay ni Jesus ay naglagay sa mga bagay pabalik sa tama. Ito ay upang maging epektibo para sa hinaharap at para sa nakaraan. Malalaman natin ang higit pa tungkol sa kahalagahan ng sakripisyong ito habang binubuo ni Pablo ang argumento sa Roma, lalo na't nakakaapekto ito sa atin at kung ano ang dapat nating gawin upang makinabang dito. Ngayon napansin na natin na ang pagkamatay ni Cristo ay naging daan para mapatawad ng Diyos nang hindi sa anumang paraan na nakokompromiso ang Kanyang kabanalan.

❖ Dako ng Pagbabayad-sala

Ang salitang "handog” o propitiation ay maaaring isalin sa maraming iba't ibang paraan, tulad ng nakita natin. Ngunit naganap ba ito saanman sa Banal na Kasulatan at, kung gayon, ano ang natutunan natin mula doon? Upang malaman ito kailangan mo ng isang napaka-kapaki-pakinabang na cross-referencesa palugid ng iyong Bibliya o isang paraan ng paghahanap ng bakas ng pangyayari mula sa salitang Griyego o Hebreo. Ito ang matutuklasan natin sa partikular na kasong ito.

Ang salitang Griyego na isinalin na "propitiation" ay nangyayari lamang sa isang iba pang lugar sa Bagong Tipan, at iyon ay nasa Hebreo 9: 5 na mababasa:

"At sa ibabaw ng kaban ay may mga kerubin, na nagpapakitang naroon sa Diyos. Nalililiman ng mga pakpak ng mga kerubin ang Luklukan ng Awa, ngunit hindi ngayon ang panahon para ipaliwanag nang isa-isa lahat ng ito”

Ang Kaban na tinutukoy ng apostol ay ang Kaban ng Tipan na natagpuan sa Dakong Kabanal-banalan sa Templo. Ang Kaban na ito ay ang pinaka-simbolo ng maluwalhating presensya ng Diyos at ito ay sa Dakong Kabanal-banalan na ang punong saserdote ay nagpupunta isang beses lamang bawat taon, na may handog na dugo para sa pagbabayad-sala para sa bansa. Inilagay niya ang dugong iyon sa luklukan ng awa na nalililiman ng mga pakpak ng mga kerubin, at doon nakakatagpo ng Diyos ang Kanyang bayan sa pamamagitan ng paglilingkod ng punong saserdote.

Ang Luklukan ng Awa - ang takip ng Kaban ng Tipan - ay "ang dako ng pagpapatawad ng mga kasalanan". Ang mga salitang ito sa Hebreo 9: 5 at salitang handog o "propitiation" sa Roma 3:25 ay mga pagsasalin ng parehong salitang Griyego. Gayunpaman, idinagdag ng Hebreo ang mahalagang kaisipan na ang kamatayan ni Jesus ay ginagawang posible upang tayo ay makatagpo na Diyos. Minsan ay malayo tayo sa Kanya, pinaghiwalay ng Kanyang kabanalan at katuwiran dahil sa ating kasalanan. Ngunit ang gawain ng Ama at Anak ay naglapit ng puwang na iyon. Tulad ng isinulat ni Pablo sa ibang dako ng Bibliya:

“Ngunit ngayon, dahil sa inyong pakikipag-isa kay Cristo Jesus, kayo na dati'y malayo ay inilapit sa pamamagitan ng dugo ni Cristo. Sapagkat si Cristo mismo ang nagbigay sa atin ng kapayapaan dahil pinag-isa niya ang mga Judio at ang mga Hentil … Naparito nga si Cristo at ipinangaral niya sa lahat ang Magandang Balita ng kapayapaan, sa inyong mga Hentil na noo'y malalayo, at sa mga Judio na malalapit. Dahil kay Cristo, tayong lahat ay nakakalapit sa Ama sa pamamagitan ng iisang Espiritu” (Efeso 2:13-18).

❖ Hindi na Galit

Ang Diyos ay galit sa masasama araw-araw at malapit nang dumating ang oras na ang galit na iyon ay ipakita sa mga kalalakihan at kababaihan sa ating mundo, sapagkat pinabayaan Siya nito. Nakita natin iyan sa Roma 1:18 at 2: 5. Ngunit ang galit ng Diyos ay maaaring ilihis sa atin at maaari nating tanggapin ang Kanyang pag-ilig at awa. Ang Kanyang galit ay nagmula sa kanyang patuloy at hindi nababagong pagtutol sa lahat ng anyo ng kasalanan: iyon ang Kanyang paninindigan. Ngunit noong namatay si Cristo upang ipakita na ang Diyos ay ganap na matuwid sa pagsalungat sa kasalanan, naging posible ang kapatawaran ng ating mga kasalanan.

Kung sumasang-ayon tayo sa Diyos tungkol sa kilabot ng kasalanan at tanggapin na Siya ay tama, sa gayon ay maaari rin nating ipahayag ang katuwiran ng Diyos. Maaaring na Niyang bigyang-katwiran, o bilangin tayo na matuwid sa Kanyang paningin, at iyon mismo ang puntong ipinapahayag ngayon ni Pablo. Sa huling ilang mga kabanata tiningnan natin ang paraan kung saan ang Makapangyarihang Diyos at ang Kanyang Anak, ang Panginoong Jesucristo, ay nagtutulungan upang gawing posible na mapagtagumpayan ang problema ng kasalanan at kamatayan na kinakaharap nating lahat. Nalaman natin na ito ay maaaring mangahulugan ng isang napakalaking halaga para sa atin, kung naisin natin ito. Ngayon ay kailangan nating ibaling ang ating pansin sa dapat nating gawin tungkol dito, sapagkat iyan ang sinimulang ipaliwanag ng apostol.

Mga Bagay na Babasahin

➔ Habang iniisip natin ang tungkol sa punong saserdote na papasok sa presensya ng Diyos, marahil gusto mong basahin ang Levitico 16 at ang paliwanag sa Bagong Tipan na ibinigay sa Hebreo 9: 1-15 kung paano ito natupad ni Jesus.

➔ Ang pagkamatay ng Panginoong Jesus ay malinaw na nakalarawan sa lahat ng apat na mga evangelio. Subukan ang evangelio ni Lucas (Lucas 23: 27-56).

Mga Katanungang Sasagutin

9.1 Kusang inialay ni Jesus ang kanyang sarili bilang handog para sa mga kasalanan; walang pumuwersa sa kanya o pumilit na ibigay ang kanyang buhay. Ano ang kahulugan nito para sa atin? (Juan 10: 17-18; Lucas 22:42; Roma 12: 1-2)

9.2 Kung ibinigay ni Jesus ang kanyang buhay para sa atin, ano ang dapat nating handang gawin para sa kanya? (Galacia 2:20)